Dieta niełączenia - zasady, produkty dozwolone i zakazane

Dieta niełączenia polega na tym, aby w jednym posiłku nie łączyć ze sobą białek i węglowodanów. Twórcą diety niełączenia jest amerykański doktor William Hay, który zauważył u swoich pacjentów zależność między spożywanymi składnikami odżywczymi, a ich wagą i problemami z otyłością. Na tej podstawie wyodrębnił 3 grupy produktów: produkty białkowe, produkty węglowodanowe i produkty neutralne.

William Hay wskazał, iż w trawieniu węglowodanów i białek uczestniczą inne enzymy. Trawienie węglowodanów zaczyna się już w jamie ustnej, natomiast proces trawienia białka ma swój początek w żołądku i dwunastnicy. Dodatkowo węglowodany trawią się w środowisku zasadowym, a białka w kwaśnym.

Ponadto trzustka jest obciążona, ponieważ musi sobie poradzić z jednoczesnym rozkładem tłuszczów, białek i węglowodanów. Doprowadza to do zaburzeń pracy układu pokarmowego i trawiennego. Te zaburzenia z kolei są najczęściej przyczyną zakwaszenia organizmu, zgagi, wzdęć, a także nadwagi i otyłości.

Jak już wcześniej zostało wspomniane zasadą diety niełączenia jest zakaz spożywania w ramach jednego posiłku produktów z grupy węglowodanowej i białkowej. Prawidłowo skomponowany posiłek powinien składać się albo z produktów białkowych i neutralnych, albo z produktów węglowodanowych i neutralnych. Dieta niełączenia dodatkowo jest dietą niskokaloryczną.

Suma kaloryczności wszystkich posiłków serwowanych w ciągu dnia nie powinna przekraczać 1500 kcal. Ponadto w diecie powinno wykorzystywać się jak najwięcej produktów naturalnych. Należy unikać produktów wysoko przetworzonych. W diecie niełączenia ważna jest również ilość posiłków. W ciągu dnia należy zjeść 3 główne posiłki, które można uzupełnić dwoma lekkimi przekąskami.

Poza podziałem na 3 główne grupy pokarmowe, ważna jest również znajomość produktów zakazanych i zalecanych w diecie niełączenia. Z diety niełączenia należy wyeliminować:

• produkty smażone,
• produkty słone,
• produkty pikantne,
• tłuste mięsa,
• czekoladę i pozostałe słodycze,
• alkohol,
• gazowane napoje,
• mocną herbatę i kawę.

Podczas diety niełączenia powinno się natomiast jak najczęściej sięgać po:

• pieczywo pełnoziarniste,
• płatki zbożowe,
• otręby,
• gruboziarniste kasze,
• nasiona słonecznika,
• brązowy ryż,
• pestki dyni,
• warzywa i owoce.

Organizm należy również odpowiednio nawadniać. Dziennie powinno się wypijać przynajmniej 2 litry niegazowanej wody.

Niewątpliwą zaletą diety niełączenia jest to, że wyklucza ona z jadłospisu produkty o niskiej wartości, które dostarczają organizmowi tylko pustych kalorii. Jest zróżnicowana, dlatego nie powoduje znacznych niedoborów witamin i składników mineralnych. Dieta niełączenia jest lekkostrawna, dlatego nie obciąża układu pokarmowego, przyspieszając metabolizm.

Wadą diety niełączenia jest jej niska kaloryczność. Co może powodować ciągłe uczucie głodu. Tak wysokie ograniczenie kaloryczne zazwyczaj kończy się kompulsywnym objadaniem się, co powoduje efekt jojo. Dieta niełączenia z racji na niską kaloryczność, nie powinna być stosowana dłużej niż przez 3-4 tygodnie.