Gdy dziecko pyta, skąd się wzięło
Dzieci zaczynają zadawać pytania dotyczące cielesności i seksualności bardzo wcześnie, szybko odkrywają swoje ciało i przyjemność płynącą z dotyku. Są ciekawe, skąd wzięły się na świecie, w jaki sposób powstały.
Dzieci zaczynają zadawać pytania dotyczące cielesności i seksualności bardzo wcześnie, szybko odkrywają swoje ciało i przyjemność płynącą z dotyku. Są ciekawe, skąd wzięły się na świecie, w jaki sposób powstały. To naturalne zjawisko rozwojowe i spokojnie możemy zaspokajać ich ciekawość świata. Lepiej, aby dowiedziały się tych ważnych kwestii od swoich rodziców, niż od rówieśników na podwórku albo z internetu.
Niezręczna sytuacja i zawstydzeni rodzice
Rodzice zwykle czują się zaskoczeni, gdy ich dziecko nagle, ni stąd ni zowąd, zada na przykład takie pytanie: „ a jak ja właściwie wyszedłem z tego twojego brzucha, mamo, czy lekarz rozkroił brzuch nożem?”.
Ale czy naprawdę to pytanie jest takie dziwne, jeśli dziecko ma pięć lat i ogląda właśnie album ze zdjęciami mamy, kiedy była w ciąży? Uniki rodziców, ich zaskoczenie i skrępowanie, zbywanie dzieci lub wymyślanie naprędce jakichś nieprawdziwych historyjek o bocianach, wynikają przede wszystkim z ich poczucia wstydu i braku umiejętności komunikowania spraw związanych z seksem.
Nawet dorośli ludzie nie mają zwyczaju rozmawiać o seksie, brakuje im wprawy w używaniu właściwego słownictwa, czasem też brakuje wiedzy, którą mogliby przekazać dziecku. W ich własnych domach także nie rozmawiano często ani o uczuciach, ani o potrzebach seksualnych. Cielesność była traktowana jak temat tabu, dlatego dzieci szybko nauczyły się, że o tym nie należy rozmawiać. Szybko się zorientowały, że rodzicom sprawia to tylko kłopot, czują się zdenerwowani i zawstydzeni.
Kiedy i co mówić
Już od pierwszych miesięcy dziecko interesuje się swoim ciałem i nie należy zabraniać mu dotykania żadnej części. Penis czy wagina są dla dziecka tak samo interesujące, jak nos czy palce. Zabranianie, strofowanie czy grożenie i straszenie dziecka jest dla niego absolutnie szkodliwe. Uczy go, że w ciele są jakieś miejsca zakazane, że należy się ciała wstydzić i ukrywać swoją radość płynącą z tej sfery. W przyszłości może to prowadzić do trudności w realizowaniu własnych potrzeb seksualnych a nawet do zahamowań. Dziecku warto przekazywać, że dotykanie siebie to sprawa intymna i nie należy tego robić przy ludziach. Masturbacja w granicach normy, jest jednak jak najbardziej naturalna dla dziecka.
Gdy dzieci zaczynają stawiać konkretne pytania, najlepiej odpowiadać od razu, aby zaspokoić ich naturalną ciekawość i nie zniechęcić do dalszego zdobywania wiedzy. Informacje warto podawać zgodnie z prawdą, ale dostosowane do możliwości percepcyjnych dziecka. Młodszemu dziecku, na pytanie, w jaki sposób wyszło z brzucha, można odpowiedzieć, że w waginie jest specjalna dziurka, którą dzieci wychodzą na świat, że pomaga w tym lekarz. Starsze dziecko może chcieć więcej szczegółów, aby zaspokoić swoją ciekawość. Najważniejsze jest jednak, aby dziecko miało poczucie, że ma prawo o to pytać i że rodzic chce odpowiadać, że ten temat jest ważny i że można o tym rozmawiać.
Dzieci pytają
_ - Mamo, jak się rodzą dzieci?_
Dzieci wychodzą na świat między nogami kobiety, specjalną dziurką, która do tego służy. Nazywamy ją pochwą.
_ - A skąd się wziąłem w brzuchu, jak się tam znalazłem?_
Gdy ludzie się kochają, chcą przebywać ze sobą blisko, dotykają się i całują. Czasem przytulają się do siebie w specjalny sposób. Penis mężczyzny znajduje się w pochwie kobiety a podczas tego zbliżenia, plemniki mężczyzny łączą się z jajeczkiem kobiety. Z tego połączenia, tworzy się człowiek, ale zanim przyjdzie na świat, rozwija się dziewięć miesięcy w bezpiecznym brzuchu mamy.
_ - A co to właściwie jest seks?_
O seksie mówimy, gdy dorośli ludzie kochają się, są bardzo blisko siebie, całym ciałem, całują się i pieszczą swoje ciała. Dorośli robią to, gdy chcą mieć dziecko, ale też dla przyjemności, bo poprzez seks okazują sobie miłość, czułość i bliskość. Jeśli ludzie się kochają i ufają sobie, to seks jest dla nich bardzo ważną i przyjemną sprawą w życiu.
Adriana Klos - psycholog i psychoterapeuta warszawskiego Ośrodka Rozwoju i Psychoterapii "Strefa Zmiany". Pomaga ludziom borykającym się z problemami depresji, lęków, z kryzysami w związkach, w relacjach z ludźmi, z syndromem DDA.
(sr/mtr), kobieta.wp.pl
