KRÓTKA HISTORIA MODY: Kalosze

Początkowo królowały w męskiej szafie, jako obuwie dla wędkarzy, rolników i robotników. Dopiero w latach 60., m. in. za sprawą Brigitte Bardot i Mary Quant, stały się popularne wśród kobiet. Dziś kalosze straciły swój zaściankowy charakter i stały się kwintesencją miejskiego stylu każdej fashionistki.

Nieprzemakalne, praktyczne i wygodne kalosze to totalny must have na jesienną słotę! Na rynku znajdziemy różne kolory i fasony tego obuwia: od matowych, czy pikowanych po błyszczące i lakierowane. Długie do kolan, czy krótkie do kostki. Czarne i neonowe, pastelowe i we wzorzyste printy, a nawet te pachnące gumą balonową i landrynkami. Poznajcie historię jednego z najbardziej kultowych modeli obuwia, bez którego dzisiejsze ulice nie byłyby tak kolorowe, a jesień tak znośna.

Historia współczesnych kaloszy sięga dwóch wieków wstecz. Pierwotne kalosze sięgały najwyżej do kostki i służyły jako ochraniacze na buty zapobiegające przemoczeniom. Nie były to więc samodzielne buty, a jedynie pewna forma ochrony podstawowych butów. Tego typu ochraniacze wyrabiane były ze skóry powlekanej warstwą lakieru i tłuszczu, zapewniającą wodoszczelność.

Pod koniec XVIII wieku mężczyźni, zarówno wojskowi, jak i cywile, nosili długie buty zwane heskimi. Ich cholewka była dłuższa z przodu niż z tyłu, zakończona pod kolanem zakolami w kształcie litery M i ozdobiona frędzlem. Ten typ obuwia nie spotkał się z aprobatą Arthura Wellesley'a księcia Wellington, który chciał wkładać swoje długie spodnie w buty. Udał się w tym celu do szewca Hoby. W efekcie powstały buty z miękkiej cielęcej skóry, z prostą dopasowaną cholewką i niskim obcasem. Wygodne i odpowiednie do wojennych warunków. Nowe buty okazały się hitem i zostały nazwane wellingtonami na cześć ich właściciela. Określenie to w powszechnym użyciu funkcjonuje do dziś i oznacza nieprzemakalne buty – kalosze.

Co ciekawe, pierwsze gumowe kalosze zaczęto produkować na początku XIX wieku w Brazylii. Proces produkcyjny odbywał się w domach i polegał na wylewaniu warstw lateksu (soku z drzew kauczukowych) na glinianą stopę. Następnie taki odlew poddawany był procesom wędzenia i utwardzania nad płonącym olejem palmowym. Finalny produkt - pomimo wielu wad (guma w zimie pękała na mrozie, a w lecie kleiła się na słońcu) – cieszył się dużym zainteresowaniem wśród Europejczyków.

Przełomowym momentem był rok 1839, kiedy to amerykański wynalazca Charles Goodyear opracował technikę wulkanizacji, polegającą na utrwalaniu właściwości brazylijskiego kauczuku za pomocą siarki. Udoskonalone tworzywo idealnie nadawało się do wyrobu opon i gumowych butów. Kilka lat później, Hiram Hutchinson wykupił patent i otworzył we Francji firmę Aigle specjalizującą się w produkcji kaloszy na wzór wellingtonów. Firma istnieje do dziś i tworzy, oprócz kaloszy, takie produkty, jak: płaszcze przeciwdeszczowe, parki, buty sportowe, akcesoria i odzież myśliwską.

W ślad za Aigle wkrótce poszły inne wytwórnie m.in. uruchomiona w 1856 roku przez Amerykanina Henry'ego Lee Norrisa – North British Rubber Company. Firma w trakcie I wojny światowej wyprodukowała prawie 1,2 mln kaloszy dla angielskich żołnierzy, walczących na błotnistych terenach. Druga wojna światowa również wymagała butów nadających się na front i do podmokniętych okopów. Buty z North British Rubber Company gwarantowały suchość stopy oraz swobodne poruszanie się w niesprzyjających warunkach. Po wojnie zalety tego obuwia docenili rolnicy, robotnicy, a także kobiety i dzieci.

Modę na kalosze rozpowszechniła m.in. Brigitte Bardot, występując w nich w dwóch filmach „La Mariée Est Trop Belle” (1956) i „La Parisienne” (1957). Do triumfu kaloszy z tworzywa sztucznego PVC (polichlorku winylu) przyczyniła się także Mary Quant, lansując w 1967 roku własną linię butów pod nazwą Quant Afoot. Połyskujące wellingtony idealnie wpasowały się w modę lat 60. Co ciekawe, jej kalosze do kostek, na niskim obcasie z lekko spiczastym noskiem, posiadały podeszwę z wytłoczonym motywem stokrotki. Jako nastolatka Mary podobno zakochała się w starszym mężczyźnie i w duchu życzyła śmierci jego narzeczonej Daisy (stokrotka). Nieszczęśliwe zrządzenie losu sprawiło, że Daisy naprawdę umarła na zapalenie wyrostka robaczkowego. Projektantka pozostawiona w okropnym poczuciu winy stworzyła stokrotkę, jako swój znak firmowy przypominający o traumatycznym przeżyciu i jednocześnie upamiętniający dziewczynę o imieniu Daisy. Takim sposobem zaśnieżone lub mokre angielskie ulice pokryte były śladami stokrotek.

Wielką rewolucją w historii kaloszy było wprowadzenie kultowego dziś modelu Green Hunters w kolorze khaki. Kalosze Hunter stały się tak sławne, że ten typ butów zaczęto nazywać hunterami. Obuwie to charakteryzowało się grubą podeszwą oraz zaokrąglonym przodem, dzięki czemu zapewniało pełen komfort dla stóp. Zielone kalosze Hunter, początkowo noszone tylko przez myśliwych z czasem stały się nieodłącznym elementem ubioru każdego mieszkańca angielskiej wsi.

W latach 80. do wzrostu sprzedaży tego modelu kaloszy przyczyniła się Lady Diana Spencer, pojawiając się w nich na spotkaniu z księciem Karolem w Balmoral. Od tego czasu minęło ponad 30 lat, ale nic się nie zmieniło jeżeli chodzi o zadziwiający wpływ panujących księżnych na modę.

Obecna księżna Cambridge – Kate Middleton uważana jest za ikonę stylu, a jej stylizacje stanowią inspiracje dla milionów kobiet na całym świecie. Nic więc dziwnego, że odkąd Kate dołączyła do rodziny królewskiej w 2011 roku i kilkakrotnie pojawiła się w swoich ulubionych kaloszach Le Chameau w kolorze khaki, ich sprzedaż w Wielkiej Brytanii gwałtownie wzrosła. W kaloszach tej marki zobaczyć można także jej męża książę Wiliama oraz książę Harry'ego spacerujących po angielskiej wsi.

Kalosze dotąd kojarzone głównie z pracą w polu czy na działce, szczyt popularności osiągnęły w 2005 roku, kiedy to Kate Moss, jedna z najsłynniejszych modelek na świecie, pojawiła się na festiwalu muzycznym w Glasonbury w dżinsowych szortach i czarnych kaloszach Hunter. Świat mody oszalał wtedy na punkcie kaloszy! Stały się nieodłącznym atrybutem casualowych zestawów na angielską pogodę. W ślad za Kate Moss poszły inne znane kobiety noszące te gumowe buty m.in. Alexa Chung, Daisy Lowe, czy Sienna Miller.

W czerwonych Hunterach wystąpiła również Angelina Jolie w filmie „Pan i Pani Smith”. W 2006 roku firma North British Rubber Company przybrała nową nazwę – Hunter Boot Limited. Marka z sezonu na sezon dołącza do swojej oferty nowe wzory kolorystyczne łącząc modę, funkcjonalność i brytyjską tradycję. Gumowe buty odnajdziemy także w ofercie takich marek, jak La Chameau , Chloe, Havaianas, Burberry, Melissa, czy Tretorn.

W najnowszych jesienno-zimowych kolekcjach projektanci zaskakują nas kolorystyką i fakturą kaloszy. Jednak to Jeremy Scott dyktuje najświeższe trendy. Gumowe buty od tego projektanta przeszły istny renesans – stały się gumowymi kowbojkami na obcasie. Na wybiegu znajdziemy kalosze ozdobione ćwiekami i kolorowymi nadrukami oraz te w neonowych kolorach.

Kalosze stanowią idealne uzupełnienie codziennych luźnych stylizacji. Dobrze współgrają z koszulą w kratę i rurkami. Pasują do szortów i oversize'owych T-shirtów. Można je nosić nawet z romantycznymi dziewczęcymi sukienkami. Ten rodzaj obuwia sprawdzi się w każdych warunkach: podczas pracy w ogrodzie, jesiennych spacerów, a także na muzycznym festiwalu. W kolorowych odcieniach może stać się rozweselającym akcentem stylizacji i przegonić jesienną chandrę.

(Korzystałam m.in. z książki „Buty. 60 najsłynniejszych modeli” Caroline Cox.)