Żyć lepiejWielu myśli "zwykły chwast". Nie pozbywaj się z ogródka

Wielu myśli "zwykły chwast". Nie pozbywaj się z ogródka

Podczas pielenia warzywniaka, rabat czy innych zakątków w ogrodzie generuje się wiele odpadów organicznych, które można wykorzystać w praktyczny sposób. Chwasty z naszego punktu widzenia są niepożądane, jednak wiele gatunków jest jadalnych, a nawet ma właściwości lecznicze.

Nie każdy wie, że wiele chwastów może mieć przydatne zastosowanie
Nie każdy wie, że wiele chwastów może mieć przydatne zastosowanie
Źródło zdjęć: © Adobe Stock

Chwasty w kuchni – co można podawać na talerzu?

Chwasty w niektórych krajach mają większe znaczenie kulinarne niż u nas, gdzie są głównie domeną miłośników dzikiej kuchni. Jednym z najpowszechniejszych, a zarazem najcenniejszych gatunków jest pokrzywa zwyczajna. Po zalaniu wrzątkiem traci właściwości parzące. Jest dodatkiem do sałatek, sosów, surówek i koktajli. Do popularnych dań należy również zupa z pokrzywy.

Inne utrapienie ogrodu – jednoroczna żółtlica drobnokwiatowa jest dodawana do sałatek, a ponadto nadaje się do duszenia (jak szpinak). Dawniej w taki sposób wykorzystywano liście mniszka, dziś głównie zbiera się kwiaty, np. jako dodatek do wina. Podagrycznik pospolity jest do dziś traktowany jako dzikie warzywo w Białorusi i Ukrainie. Jadalne są młode liście i ogonki liściowe. Nadają się do zup i gulaszy. Czasem są traktowane jako alternatywa dla selera naciowego. Do duszenia nadaje się komosa biała, która dawniej – w czasach głodu - była podstawowym pożywieniem człowieka.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Chwasty w domowej apteczce

Duża liczba chwastów spotykanych w ogrodach to rośliny lecznicze. Są najczęściej wykorzystywane w formie naparów (parzonych jak herbata). Często korzysta się z pokrzywy, która jest dobrym źródłem żelaza i pomaga m.in. na anemię.

Prawdziwym "wszechlekiem" jest babka lancetowata, powszechny chwast trawników. Pomaga m.in. na kaszel, zaparcia, stany infekcyjne i przyspiesza gojenie się ran. Duże znaczenie mają także mniszek lekarski, perz pospolity i skrzyp pospolity. Roślin pospolitych występujących "dziko" w ogrodzie jest znacznie więcej, warto jednakże korzystać jedynie ze sprawdzonych gatunków i nie eksperymentować. W razie wątpliwości najlepiej skonsultować się z lekarzem.

Chwasty w kompostowniku

Chwasty, oprócz skoszonej trawy i pędów roślin to główna materia organiczna, z której powstaje kompost. Takich odpadów zbiera się w ogrodzie najwięcej. W zasadzie można kompostować wszystkie chwasty, o ile:

  • nie znajdują się w zaawansowanej fazie kwitnienia bądź owocowania. Nasiona chwastów przetrwają procesy zachodzące podczas tworzenia kompostu i wykiełkują w miejscach, w których zastosowano ten nawóz organiczny;
  • nie posiadają symptomów chorób i szkodników (otwory, nalot, plamy, zgnilizna). Używając takich resztek można rozprzestrzenić problemy na inne rośliny w ogrodzie.

Pryzmy z chwastami zaleca się mieszać z cienkimi warstwami z pędami roślin jednorocznych, dwuletnich, krzewów i drzew. Dzięki temu kompost tworzy się równomiernie. Przynajmniej raz na kilka tygodni pryzmy można przemieszać używając wideł amerykańskich.

Rumianek, mniszek i krwawnik przyspieszają produkcję kompostu.

Chwasty jako ekologiczne środki ochrony roślin

Pokrzywa zwyczajna i żegawka, mniszek lekarski, skrzyp pospolity i żywokost lekarski nadają się do sporządzania ekologicznych gnojówek przeciw chorobom i szkodnikom roślin. Dodatkowo gnojówka z wrotyczu działa odstraszająco na kleszcze. Preparaty nadają się do podlewania podłoża, dla poprawy właściwości, np. żyzności. Gnojówka ze skrzypu jest cennym źródłem krzemionki, która zwiększa odporność roślin na choroby, szkodniki i uszkodzenia mechaniczne.

Jak produkować i stosować gnojówki?

Zwykle przy produkcji ekologicznych preparatów stosuje się 1 kg resztek roślinnych na 10 l wody. Materiał roślinny trzeba rozdrobnić. Im dłuższy czas produkcji, tym silniejsze działanie. 2-3 tygodniowe roztwory nazywa się gnojówkami. Zachodzi u nich proces fermentacji. Najczęściej stosuje się je w rozcieńczeniu, np. 1:5.

Gnojówki często wydzielają bardzo silny, nieprzyjemny zapach, dlatego pojemniki zaleca się umieszczać w odległej, rzadko użytkowanej części ogrodu. W przypadku stosowania oprysków na owady (np. mszyce) i przędziorki, preparaty z chwastów można łączyć z szarym mydłem.

Twórz treści i zarabiaj na ich publikacji. Dołącz do WP Kreatora!

Zapraszamy na grupę FB - #Samodbałość. To tu będziemy informować na bieżąco o wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Źródło artykułu:Michał Mazik

Wybrane dla Ciebie

Komentarze (5)