GotowaniePrzepisyTo ja, Narcyz się nazywam

To ja, Narcyz się nazywam

To ja, Narcyz się nazywam

Przystojny facet u boku, to prezent dla koleżanek. Czy warto wiązać się z mężczyzną zakochanym w sobie?

Wszystkie kobiety oglądają się za nim na ulicy i wiele pewnie zazdrości związku z przystojniakiem. Czy słusznie? Ludowe porzekadło głosi: przystojny facet u boku, to prezent dla koleżanek. Łatwo się w takim zakochać, szybko jednak może się okazać, że znacznie trudniej z nim żyć. Szczególnie jeśli przystojniak, najbardziej kocha samego siebie.

Tekst: Monika Doroszkiewicz

1 / 7

Życie z przystojniakiem

Obraz
© Jupiterimages

Mała dziewczynka marzy o księciu z bajki - dzielnym i diabelnie przystojnym. Kiedy dorasta, wzdycha do idealnych gwiazd szklanego ekranu – Brada Pita, czy Leonardo Di Caprio.
Z czasem jednak większość kobiet zaczyna cenić bardziej od wyglądu osobowość kandydata na partnera. Niektóre jednak nie wyrastają z marzeń o księciu z bajki.
Psycholodzy są zdania, że często u boku "macho" stają dziewczyny, które są niepewne siebie, a zdobyciem przystojniaka chcą pokazać światu, na co je stać. Często zdarza się, że bardzo przystojni mężczyźni są z niezbyt urodziwymi kobietami. Powodem może być ich chęć dominacji.

2 / 7

Życie z przystojniakiem

Obraz
© Jupiterimages

Bycie z przystojniakiem, poza podziwem koleżanek, ma też swoje minusy. Szczególnie, jeśli nie tylko Ty jesteś w nim zakochana i on też siebie uwielbia.
Oczekuje nieustannych dowodów na swoją doskonałość, bo wydaje mu się, że właśnie po to przyszłaś na świat. A przy tym jest przewrażliwiony na punkcie krytyki, nawet jeśli jest konstruktywna i uzasadniona. Każde zdanie, które nie jest komplementem, odbiera jako atak na swoją osobę. Jego pewność siebie i zadowolenie najczęściej są jednak tylko maską.
Jeśliby zajrzeć pod nią, może się okazać, że kryją się tam duże pokłady lęków. Narcyz boi się, że nie znajdzie poklasku w oczach innych. Miota się między przekonaniem o własnej doskonałości, a poczuciem, że jest nikim.

3 / 7

Życie z przystojniakiem

Obraz
© Jupiterimages

Przyczyn narcystycznej osobowości psycholodzy dopatrują się w dzieciństwie. Jedną z nich mogą być chłodne relacje z rodzicami, którzy ignorują uczucia i emocje dziecka. Nie liczą się z jego potrzebami. Osoba taka wynosi z dzieciństwa wzorce relacji oparte na zewnętrznych atrybutach. Kiedy rodzice nie doceniają dziecka, może ono za wszelką cenę gonić za uznaniem, bowiem czuje jego deficyt, nie ma stabilnego i silnego poczucia własnej wartości.
I jak zwykle najlepsza w życiu jest równowaga.
Z drugiej strony, dziecko nieustannie chwalone, później wymaga tego od otoczenia, jest przekonane o swojej doskonałości, nie umie przyjmować słów krytyki.
Narcystyczne potrzeby można realizować w różny sposób: poprzez atrakcyjny wygląd, bogactwo, seksualne podboje, prestiżowy zawód. Często są to osoby perfekcyjne, ambitne, odnoszące sukcesy. Zawsze jednak są to zewnętrzne atrybuty.

4 / 7

Życie z przystojniakiem

Obraz
© Jupiterimages

Życie z osobą o narcystycznym usposobieniu nie jest łatwe. Trudno bowiem liczyć na kogoś, kogo nie interesują problemy innych ludzi.
Najczęściej osoby takie są postrzegane jako egoistyczne, niezdolne do empatii. Zazwyczaj nie ma ich, gdy są naprawdę potrzebni. Brakuje im kontaktu nie tylko z partnerami, ale przede wszystkim z samymi sobą.
Dlatego w związku z narcyzem partner czuje się samotny. Nawet jeśli jest miły, wysłucha problemów, kupi kwiaty, pojawią się pozory emocjonalnej więzi, tak naprawdę nie ma relacji. Trwa jedynie jego dialog wewnętrzny, walka między przekonaniem o doskonałości, a wewnętrznym krytykiem.
Zainteresowanie drugim człowiekiem jest chwilowe. Często przybliżają się i oddalają, narażając na huśtawkę emocjonalną bliskich ludzi. Partnerka czuje się dla niego nieważna.

5 / 7

Życie z przystojniakiem

Obraz
© Jupiterimages

Narcyz to często typowy "Casanova". Uwielbia uwodzić kobiety, bo dzięki temu potwierdza swoją wartość. Trudno zbudować z nim trwały związek, bo zmienia partnerki. Nie zawsze wiąże się to z pewnością siebie, a wręcz przeciwnie, podświadomie boi się, że przy dłuższej znajomości zostanie zdemaskowany i okaże się, że jednak daleko mu do doskonałości. Boi się odrzucenia.

6 / 7

Życie z przystojniakiem

Obraz
© Jupiterimages

Może się wydawać, że to partnerka narcyza umiera z zazdrości o swojego „cudownego” ukochanego, ale paradoksalnie okazuje się, że to on bywa chorobliwie zazdrosny. Powodem znowu jest lęk o to, że może jednak nie jest doskonały, że partnerka szuka kogoś lepszego. Niezwykle trudno jest zbudować szczęśliwy związek z narcyzem.

7 / 7

Życie z przystojniakiem

Obraz
© Jupiterimages

Narcyz sprawia często wrażenie kogoś bardzo zadowolonego z siebie i z życia. Mogłoby się wydawać, że tak szczęśliwy człowiek nie potrzebuje pomocy. Tymczasem wymaga terapii.
Na leczenie musi jednak zdecydować się sam.
Jego partnerka może, co najwyżej, próbować poprawić ich relacje.
Przede wszystkim nie może dać się zwieść narcyzowi, ale musi mu dawać poczucie akceptacji. Trzeba pamiętać, że często to osoba o niskim poczuciu własnej wartości. Warto pokazać, że docenia się go za to, jakim jest człowiekiem, a nie za to, co jest "na zewnątrz". Żeby jednak dokonała się głęboka przemiana, potrzebna jest psychoterapia.

Tekst: Monika Doroszkiewicz

Wybrane dla Ciebie

Komentarze (17)