Karate - sztuka walki pustymi rękoma. Historia i ciosy karate

Karate oznacza 'puste ręce', co wiele mówi o cechach tej sztuki walki. Według tradycji karate pochodzi z Japonii, jednak zanim tam trafiło, swoich pierwszych kształtów nabrało na suwerennej (dziś japońskiej) wyspie Okinawa. Karate bazuje na chińskich sztukach walki wu-shu, a te swoje korzenie mają w Indiach. Dlatego właśnie w rozwoju karate wyróżnia się cztery okresy: hinduski, chiński, okinawski i japoński, czyli ten, który wykształcił karate, jakie znamy dziś.

Filozofia karate to sfera równoległa do samej sztuki walki. Zakłada obok samoobrony również samorozwój i ćwiczenie cierpliwości. W filozofii karate istnieją cztery etapy rozwoju człowieka:

• Sudra to poziom podstawowych potrzeb i cielesnych pragnień, o które nie należy uparcie walczyć, jeśli chce się rozwijać w spokoju,
• Vaisya to etap pobudzenia kreatywnej strony dążącej do zdobywania wiedzy i szlifowania zdolności,
• Kshatryia to etap kształtowania samodyscypliny i siły woli, poszukiwania odpowiedzi i działań na rzecz dobra ludzkości,
• Brahmin – poziom, w którym życie przepełnione jest wiedzą, cierpliwością, religią i duchem.

Do najbardziej znanych stylów karate zalicza się:

• Goju-ryu – twórcą tego stylu jest Chojun Miyagi, a sam styl bazuje na użyciu siły. Trenujący powinni być odporni na ból, a także znać techniki oddychania oraz napinania mięśni. Goju-ryu najbardziej znane jest w Japonii i Ameryce Południowej.
• Shotokan – styl pochodzący od pseudonimu mistrza Shotokana, charakteryzuje się oszczędnością ruchów oraz obniżoną i stabilną pozycją, nawet w przypadku wykonywania ciosów nogami, ręce z kolei są ułożone na biodrach. Shotokan to jeden z niewielu stylów, które zakładają walkę z użyciem narzędzia, w tym przypadku miecza lub pałki.
• Kyokushin – styl uformował się w szkole karate założonej przez Koreańczyka Masutatsu Oyamę. Styl bazuje na shotokan, jednak ważniejsze są w nim uderzenia i kopnięcia, mniej zaś chwyty. Karate kyokushin opiera się na iken (treningu umysłowym), ido geiko (sposobie poruszania się), kata (metodzie ataku i obrony), kihon (technice uderzeń, boków i kopnięć) oraz kumite (walce bezpośredniej).
• Wado-ryu – styl karate stworzony przez Hironoriego Otsukę, bazujący na zwinności, precyzji i sztuce uniku. Ważniejsza w tym stylu jest zręczność niż siła, a także zejście z linii ciosu niż atak.

Każdy styl karate ma podstawę w uniwersalnych ciosach:

• oizuki, czyli cios prosty,
• oizuki sanbozuki – trzy ciosy proste i jeden krok,
• yokogeri – wykop w bok,
• maegeri – wykop nogą w przód,
• maegeri rengeri – podwójne maegeri,
• shutouke – blokowanie ręką,
• soto udeuke tj. zewnętrzny blok przedramieniem,
• uchi udeuke, czyli wewnętrzny blok przedramieniem,
• ageuke, czyli blok wnoszący,
• nukite — pchnięcie opuszkami palców.