Kim jest nimfomanka? Jak rozpoznać objawy zaburzenia seksualnego?

Nimfomania, nazywana też hiperseksualnością i hiperlibidemią, to zespół zaburzeń związanych z utratą kontroli nad ilością zachowań seksualnych, pozbawionych więzi emocjonalnych, odbywanych w celu regulacji nastroju. Wiąże się z ciągłą, wyniszczającą i uporczywą potrzebą uprawiania stosunków płciowych, które dla nimfomanki stają się ważniejsze od wszystkich innych potrzeb, uniemożliwiając jej w ten sposób normalne funkcjonowanie.

Nimfomanka to kobieta, która nieustannie pragnie i dąży do odbycia stosunku seksualnego, nie ma nad tym kontroli, nie potrafi pohamować swoich żądzy, jest uzależniona.

Nimfomanka - objawy zaburzenia

Niepokojącymi objawami hiperseksualności są:

• nadmierna, bardzo częsta masturbacja,
• nadmierne korzystanie z pornografii lub usług seksualnych,
• obsesyjne myśli erotyczne, kompulsywne zachowania seksualne, zaburzenie hamowania impulsów, wewnętrzne poczucie przymusu ich realizacji,
• brak satysfakcji seksualnej, mimo dużej ilości stosunków i partnerów,
• dysfunkcje seksualne takie jak m.in. sadyzm, masochizm, ekshibicjonizm,
• utrata zdolności do tworzenia bliskiej relacji, brak emocjonalnego zaangażowania.

Nimfomanka - przyczyny zaburzenia

Co może być przyczyną rozwoju zaburzeń seksualnych, które prowadzą do tego, że kobieta staje się nimfomanką? Najczęstszymi czynnikami wymienianymi przez seksuologów są m.in.: niskie poczucie własnej wartości, strach przed miłością i bliską, emocjonalną relacją z partnerem, trudne doświadczenia z dzieciństwa lub wczesnych lat młodości - doświadczenie traumatycznych sytuacji jak gwałt, molestowanie, wykorzystanie seksualne, ale również nieakceptowanie, nietolerowanie, deprecjonowanie, poniżanie i bicie przez rodziców, opiekunów i inne osoby starsze, które stanowiły np. autorytet.

Nimfomanka - jak leczyć zaburzenie?

Nimfomania może przyczyniać się do zachorowania na depresję lub nerwicę. Dlatego, gdy kobieta zauważy u siebie niepokojące objawy nadmiernego popędu seksualnego, którego nie potrafi pohamować, ponieważ staje się ważniejszy od innych potrzeb, powinna poszukać pomocy i udać się do specjalisty - seksuologa, psychologa lub psychiatry.

Leczenie nimfomanii/hiperseksualności może być długotrwałe i trudne, jednak z pewnością praca nad sobą przyniesie ulgę, pozwoli odzyskać kontrolę nad własnym życiem i pozbyć się lub zminimalizować częstotliwość pojawiania się uporczywych myśli o przymusie odbycia stosunku seksualnego.

W leczeniu nimfomanii zazwyczaj stosuje się terapię psychodynamiczną, a także terapię poznawczo-behawioralną. Specjalista skupia się nie tylko na bieżącym problemie, ale także stara się poznać jego przyczynę, która wydarzyła się w przeszłości i ma wpływ na obecny stan pacjenta. Podczas leczenia zaleca się unikanie miejsc, sytuacji bądź osób, które mogą przyczyniać się do nawrotu choroby.