Medycyna alternatywna: akupunktura

Pierwsze wzmianki i praktyki związane z leczeniem igłami sięgają kilku tysięcy lat p. n. e. Pojawiły się one w krajach Dalekiego Wschodu, takich jak Chiny, Japonia i Mongolia pod nazwą akupunktura. Z jej dobrodziejstw korzysta obecnie coraz więcej osób, dla których nierzadko jest ona ostatnią deską ratunku.

Pierwsze wzmianki i praktyki związane z leczeniem igłami sięgają kilku tysięcy lat p. n. e. Pojawiły się one w krajach Dalekiego Wschodu, takich jak Chiny, Japonia i Mongolia pod nazwą akupunktura. Z jej dobrodziejstw korzysta obecnie coraz więcej osób, dla których nierzadko jest ona ostatnią deską ratunku.

Skuteczność akupunktury od pokoleń jest przyczyną sporów pomiędzy medykami oraz mędrcami tego świata, jednak aż po dziś dzień nikt nie był w stanie obalić zalet, jakie niosą ze sobą zabiegi specjalistycznego nakłuwania punktów energetycznych. Dziedzictwo i tajniki zabiegów akupunktury są tak szerokie, że wiedza o nich jest obecnie przekazywana na wielu państwowych uczelniach medycznych w Chinach i Mongolii jako główny kierunek studiów medycznych.

Akupunkturę wykorzystuje się do niwelowania bólów oraz podtrzymywania lub odnawiania równowagi energetycznej – niezbędnego czynnika warunkującego sprawne funkcjonowanie organizmu. Współcześnie medycyna naturalna wschodu ma najbardziej rozwiniętą na świecie, pod kątem leczenia akupunkturą, wiedzę o organizmie człowieka. Do tej pory odnaleziono i przypisano znaczenie energetyczne blisko tysiącu punktom na ciele człowieka. To właśnie w te punkty są wprowadzane cieniutkie igły, które w zależności od schorzenia i umiejętności lekarza, stymulują w różny sposób odpowiadające im części organizmu np. nerki, serce itp.

O stopniu skomplikowania terapii akupunktury oraz o różnych sukcesach terapeutycznych świadczy poziom wtajemniczenia i doświadczenia lekarza wykonującego zabieg, którego powinna charakteryzować przede wszystkim:

- bardzo dobra znajomość punktów energetycznych
- umiejętność kojarzenia ich ze schorzeniem
- sztuka manipulacji wykonywana igłami wprowadzonymi w punkty na ciele.

Bardzo cienkie, mniej więcej grubości włosa, najczęściej wykonane ze specjalnego stopu stali. Jest to głównie stal nierdzewna, podobna do tej, z której wytwarzane są narzędzia chirurgiczne. Materiał, z którego są wykonane igły, ma specjalne właściwości, dzięki którym nie wchodzi w reakcję z tkankami lub płynami ustrojowymi. Ponadto stal używana do wyrobu igieł, ma wysoki stopień sprężystości i odpowiednią sztywność, dzięki czemu nie zaginają się one ani nie łamią podczas zabiegu.

Pacjent niemalże w ogóle nie odczuwa momentu przechodzenia ostrza przez skórę. Wbrew pozorom taka drobna igiełka w połączeniu z umiejętnościami lekarza może zdziałać cuda. Oprócz igieł stalowych stosuje się również: złote (w składzie ok. 75 proc. złota, 13 proc. srebra oraz 12 proc. czerwonej miedzi), srebrne (80 proc. czystego srebra, 12 proc. czerwonej miedzi oraz 3 proc. rafinowanej miedzi) lub miedziane.

POLECAMY: * Tui Na - chiński masaż leczniczy*

Według wierzeń medycyny Dalekiego Wschodu, cały proces leczenia opiera się na teorii odbudowywania równowagi pomiędzy krążącą w organizmie energią życiową Czi, statyczną i dynamiczną. Na czym opiera się teoria Czen i energii Czi? Zakłada się, że organizm jest wielkim ustrojem, w którym krąży siła życiowa i dopóki jej przepływ nie zostanie zakłócony, dopisuje nam zdrowie. Jeżeli choć w jednej części nastąpi wybicie ze stanu równowagi, np. chory będzie jeden narząd, to wpłynie to niekorzystnie na pracę całego organizmu.

Mistrzowie akupunktury posiadają wiedzę o człowieku, która stanowi o powiązaniach odpowiednich punktów na ciele z konkretnymi organami lub częściami naszego wnętrza. Mechanizm działania zabiegów polega na odnalezieniu i drażnieniu tych punktów, aby świadomie wpłynąć na przebieg choroby. Akupunktura dąży do przywrócenia harmonii całego ciała, oddziałując na punkty położone na kanałach energetycznych reguluje bezpośrednio przepływ siły witalnej.

Lekarz przygotowuje najpierw ciało pacjenta: diagnozuje schorzenie, na tej podstawie ustala przyczyny dolegliwości i lokalizuje miejsca na ciele odpowiedzialne za zakłócenia prawidłowej pracy naszego organizmu. Gdy zostaną sprecyzowane punkty energetyczne, akupunkturzysta umiejętnie wkłuwa w nie igły, pod różnym kątem do powierzchni skóry, w zależności od warunków anatomicznych pacjenta, i pozostawia je na określony czas. W zależności od potrzeb manipuluje nimi lub pozostawia nienaruszone (m.in. tonizowanie lub sedacja, unoszenie lub opuszczanie, oczyszczanie, ogrzewanie lub wychładzanie).

Najprostsze ruchy wykonywane igłami polegają albo na wprowadzaniu igły głębiej albo na jej rotacji, praktykuje się również: wywieranie ucisku na igłę, "skrobanie" rękojeści igły, wstrząsanie nią, ruch igłą w pionie i jednoczesna rotacja igły. Gdy potrzeba wzmacniania bodźca, wówczas powoli i subtelnie wprowadza się igły na różną głębokość, bądź wykonuje powolne i o małej amplitudzie ruchy rotacyjne, lub wkłuwa igły zgodnie z przebiegiem meridianu.

Aby osłabić efekt nakłucia wykonuje się przeciwne czynności do opisanych. W akupunkturze dobór odpowiedniej metody zabiegu jest kluczowym etapem terapii, gdyż każdy zabieg ma różne działania ogólne:

- WZMACNIANIE - (stosuje się igły i moksę) poprawia się ogólny stan organizmu: Yin, Yang, krążenie krwi oraz Qi. Nie stosuje się tak intensywnej penetracji i pobudzania, gdy czynniki patologiczne, chorobotwórcze są wyjątkowo intensywne.

- OSŁABIENIE - dąży się wówczas do wyeliminowania czynników patologicznych i barier na drodze energii życiowej.

- UNOSZENIE - istotą metody jest podźwignięcie „opadniętego Yang” i narządów.

Zwykle liczba zabiegów zależy od różnych czynników i jest ustalana indywidualnie. Cudów nie ma, powrót do zdrowia to proces rozciągnięty w czasie – zmian narastających latami nie da się odwrócić w ciągu jednej chwili. Choroby przewlekłe wymagają większej ilości zabiegów, przy ostrych sprawach wystarczy czasem jeden zabieg. Pacjenci młodsi zwykle szybciej wracają do zdrowia, choć można uzyskać poprawę nawet u ludzi po osiemdziesiątce.

Istnieje indywidualna wrażliwość na akupunkturę, niektórzy reagują szybciej, inni wolniej, u jednych występują burzliwe reakcje i gwałtowna poprawa, u innych proces zdrowienia przebiega stopniowo, czasem maksymalny efekt osiąga się kilka tygodni po zakończeniu nakłuć. Zwykle przy leczeniu dolegliwości przewlekłych stosuje się około 10 zabiegów średnio raz w tygodniu, choć czasem kilka razy w tygodniu lub raz na kilka tygodni. Jeśli zachodzi taka potrzeba, kurację powtarza się po kilkutygodniowej lub kilkumiesięcznej przerwie.

POLECAMY: * Tui Na - chiński masaż leczniczy*

Akupunktura to terapia, która potrafi leczyć nieprawdopodobnie wiele dolegliwości, a to dzięki możliwościom bezpośredniej stymulacji całego ciała i jego narządów poprzez odpowiadające im punkty energetyczne na ciele.

- drogi oddechowe (głównie zapalenie zatok, nosa, migdałków podniebiennych, przeziębienie, zapalenie oskrzeli, choroba Meniere`a, dychawica oskrzelowa),
- choroby narządu wzroku (zapalenie spojówek, jaskra, zaćma bez powikłań, zanik nerwu wzrokowego),
- choroby jamy ustnej (głównie zapalenie dziąseł, parodontoza, bóle zębów, silne i długotrwałe zapalenie gardła),
- choroby układu krążenia (choroba wieńcowa, nadciśnienie),
- choroby żołądka oraz jelit (głównie przy skurczach przełyku i wpustu, ostrym i długotrwałym zapaleniu błony śluzowej żołądka, nadkwasocie żołądka, wrzodach, biegunce bakteryjnej, zaparciach, niedrożności porażeniowej jelit, w stanie po zapaleniu wirusowym wątroby)
,
- choroby neurologiczne i ortopedyczne (głównie przy migrenowych bólach głowy, neuralgii nerwu trójdzielnego, porażeniu obwodowym nerwu twarzowego, niedowładach poudarowych, neopatiach obwodowych, przy neurologicznych zaburzeniach czynności pęcherzyka moczowego, moczeniu nocnym, neuralgii międzyżebrowej, „łokciu tenisisty”, zespole bolesnego barku, rwach kulszowych, reumatoidalnym zapaleniu stawów, „kurczu pisarskim”),
- dolegliwości położnicze i ginekologiczne (nieregularne, bolesne miesiączki, ZNP, endometrioza, przy objawach zespołu klimakterycznego, osteoporozie, w przewlekłych stanach zapalnych narządu rodnego, przy przedłużającym się porodzie, podczas wymiotów ciężarnych, przy braku pokarmu po porodzie, obniżeniu narządu rodnego, jako pomoc w porodzie przedwczesnym),
- urologia (w początkowych stadiach przerostu gruczołu krokowego i nietrzymaniu moczu, w przewlekłych stanach zapalnych pęcherzyka i nerek, podczas kamicy nerkowej),
- zaburzenia czynnościowe (gdy problem ten dotyka układu sercowo-naczyniowego, nerwice wegetatywne, histeryczne, bóle głowy pochodzenia naczyniowego),
- medycyna sportowa (przy wielu urazach – naderwane mięśnie oraz ścięgna, nadwichnięte stawy, dystorsje – oraz tremie przed startem).

Przeciwwskazaniem względnym do stosowania akupunktury jest jedynie stan wiedzy i doświadczenia lekarza wykonującego zabieg. Jak mówią wtajemniczeni: „...najtrudniej jest wkłuć pierwsze sto tysięcy igieł...”.

Względnie należy unikać zabiegów akupunktury dla dolegliwości: podczas menstruacji, ciąży (kategorycznie nie wolno w początkowej fazie), w stanie nietrzeźwości, wyczerpania fizycznego i psychicznego. Ponadto akupunktura nie leczy pojedynczych chorób w rozumieniu konwencjonalnej medycyny zachodniej. Dolegliwości, które wykazuje ciało, pomagają lekarzowi zorientować się, jakie są źródła tej nieprawidłowości. Po dokładnej diagnozie zostaje wszczęta terapia mająca na celu uleczenie całego organizmu, tj. usunięcie choroby i jej przyczyn.
Konsultacja lek. Enkhjargal Dovchin

POLECAMY: * Tui Na - chiński masaż leczniczy*