Dotarły już do Polski. Sieją spustoszenie w ogrodach

Metcalfa pruinosa, czyli inaczej biały skoczek to pluskwiak z rodziny Flatidae. Do tej pory był spotykany na terenach Kanady, Meksyku, USA, a także w Korei Południowej, na Kubie, Jamajce czy Bermudach. Od kilku lat pojawia się także w Europie, a w Polsce po raz pierwszy wykryto go w 2020 roku. 

Chociaż jest niewielkich rozmiarów, to potrafi wyrządzić ogromne szkody roślinom, również tym sadowniczym.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Dorosłe osobniki tego pluskwiaka mają około 7-8 mm długości i posiadają dwie pary skrzydeł. Grzbiet i przednie skrzydła wykazują czarnobrązowy odcień, a pokrywa je biała, pudrowa substancja, nadająca im niebieskoszarą barwę. Na każdym z przednich skrzydeł widoczna jest charakterystyczna, ciemna para plam umiejscowiona w początkowej części.

W młodym stadium posiadają miękkie ciała, które są otoczone przez białe, woskowate włókna, czasami pokrywające cały odwłok, na którego końcu włókna nimfy są szczególnie długie. Po usunięciu warstwy woskowej kolor ich ciała zmienia się na biały lub jasnozielony. Ta sama woskowa substancja osiada również na liściach i pędach, które są pokarmem dla nimf. W ostatnim stadium pluskwiaki te osiągają wielkość około 5-6 mm.

Białego skoczka można spotkać najczęściej na drzewach i krzewach iglastych, jednak pożera również zdrewniałe gatunki liściaste oraz cytrusy i winorośle. W Europie szkodnik ten był zanotowany na ponad 300 gatunkach roślin z 78 rodzin botanicznych.

Z kolei w samej Warszawie znaleziono go na 22 gatunkach m.in. orzechu włoskim, klonie, świerku białym, bzie czy głogu. Wśród wymienianych drzew i krzewów biały skoczek żeruje na: brzoskwiniach, morelach, jarzębach, malinach, jeżynach, różach oraz czarnym bzie.

Ze względu na występowanie pluskwiaka na różnych roślinach sadowniczych oraz tych dziko rosnących, skoczek może szybko zaatakować inne gatunki, co szczególnie martwi sadowników. Oprócz tego wyrządza wiele szkód, m.in. wysysa składniki pokarmowe, wodę oraz asymilanty z roślin, a także powoduje więdnięcie i obumieranie młodych pędów.

Dorosłe osobniki wydzielają ogromne ilości rosy miodowej, która pokrywa powierzchnię zainfekowanej rośliny. Maź stanowi pożywienie dla grzybów sadzakowych, które po osadzeniu się, uniemożliwiają przebieg fotosyntezy.

Ze względu na obfity woskowaty nalot na ciele białego skoczka, dotarcie bezpośrednie do ciała pluskwiaka jest trudne, jednak nie jest niemożliwe. Tę przeszkodę można pokonać, stosując mieszankę roztworu środka owadobójczego z adiuwantem.

Należy pamiętać, że biały skoczek w stadium larwalnym i nimfy ze względu na swój kłaczkowaty nalot mogą być mylone z bawełnicą korówką. Dlatego niezbędne jest zawsze staranne wyłuskanie larw/nimf z kolonii, z nalotu i dokładne ich zbadanie. Zwalczanie bawełnicy zwykle odbywa się na wiosnę lub późną jesienią. Natomiast larwy skoczka pokryte nalotem są aktywne latem.

Czytaj także: Zadomowiły się w Polsce. Są gorsze od os

Zapraszamy na grupę FB - #Wszechmocne. To tu będziemy informować na bieżąco o terminach webinarów, wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl.