Podstawą dbania o skórę jest właściwe określenie jej potrzeb. Zmieniają się one zależnie od ogólnego stanu zdrowia, typu cery, warunków otoczenia, płci i wieku. Skóra dojrzała ze względu na wiele zachodzących w niej zmian wymaga szczególnego traktowania.
Przekwitanie skóry
Około 50. roku życia u większości kobiet rozpoczyna się menopauza. Zależnie od indywidualnych uwarunkowań może ona wystąpić wcześniej lub później, jednak przyjmuje się, że przypada właśnie w okolicach 50. urodzin. Jest to czas gwałtownych zmian w gospodarce hormonalnej organizmu, przede wszystkim w gospodarce hormonów płciowych. Nie wszyscy z kolei wiedzą, że czynniki hormonalne odgrywają także bardzo istotną rolę w procesie starzenia się skóry.
Spadek poziomu estrogenów powoduje suchość skóry i jej wiotczenie. Spada też poziom lipidów odpowiadających za właściwy poziom nawodnienia – jest to efekt procesu utleniania. Podskórna tkanka tłuszczowa staje się cieńsza, przez co rysy twarzy ulegają wyostrzeniu, a dodatkowo trzeba pamiętać, że tłuszcz jest naturalnym magazynem estrogenów.
Te nieuniknione zmiany są nasilane przez inne czynniki: przede wszystkim środowiskowe, takie jak warunki klimatyczne, zanieczyszczenie powietrza, codzienny stres, stosowanie używek i leków, niewłaściwą higienę życia i uwarunkowania genetyczne. Do tego dochodzą kumulujące się z czasem skutki codziennych ruchów mięśni twarzy (zmarszczki mimiczne) oraz siły ciążenia (zwiotczenia grawitacyjne).
Sygnały upływu czasu
Najczęstsze problemy skórne, na jakie uskarżają się kobiety po 50. roku życia, to zwiotczenie, suchość i cienkość skóry (charakterystyczny wygląd określany jako „pergaminowy”), zmarszczki i bruzdy, zaburzenia pigmentacyjne i niezdrowy koloryt. Spowodowane jest to upośledzeniem mikrokrążenia w naczyniach włosowatych, przez co do żywych warstw skóry dociera mniej substancji odżywczych oraz tlenu. Zmiany w pracy melanocytów prowadzą do nierównomiernego rozkładu melaniny w skórze i powstawania odbarwień oraz charakterystycznych soczewicowatych plam, szczególnie na dłoniach. Spada aktywność fibroblastów produkujących kolagen i elastynę, czyli podporowe włókna skóry. Ulegają one degeneracji w procesie elastozy i sieciowania kolagenu, przez co wiotczeje naturalna „siatka” zapewniająca skórze sprężystość oraz właściwe napięcie.
Zmarszczki to nie koniec!
Oczywiście im wcześniej zacznie się dbać o skórę, przeciwdziałając negatywnym czynnikom nasilającym starzenie, tym lepiej. Nie oznacza to jednak, że nie można już nic zrobić, kiedy zmarszczki się pojawią.
Podstawą pielęgnacji cery jest dbanie o jej nawilżenie i odżywienie, żeby dostarczyć składników, których potrzebuje. Są to składniki zapobiegające utracie wody przez naskórek (TEWL), uzupełniające jej naturalną warstwę ochronną i odżywcze. Dodatkowo dąży się do rozjaśnienia kolorytu i redukcji przebarwień poprzez poprawę mikrokrążenia i dostarczenie elementów wybielających. Zmarszczki można natomiast spłycić i ujędrnić skórę poprzez substancje działające jak wypełniacze poprawiające stan włókien elastycznych lub wspierające pracę fibroblastów. Składniki regenerujące ograniczą natomiast skutki niszczącego wpływu starzenia się i poprawią kondycję skóry.
Na rynku mamy wiele kosmetyków, których zadaniem jest * pielęgnacja skóry dojrzałej, np. kremy marki Vichy* opierają się na substancjach stymulujących fibroblasty. Kremy tego rodzaju często wzbogacone są dodatkowo substancjami silnie odżywczymi (naturalnymi olejkami), nawilżającymi i wygładzającymi oraz regenerującymi (składnikami wspomagające odnowę komórkową).
Badania laboratoryjne stale dostarczają wiedzy na temat mechanizmów starzenia się i nowych substancji pomagających zatrzymać młodość na dłużej.
Trzeba pamiętać przede wszystkim o tym, że kosmetyki dla osób w wieku przekwitania muszą być starannie dobrane do rodzaju cery, jej problemów i potrzeb. Warto zasięgnąć porady specjalisty, żeby określić najlepszy sposób postępowania.
