Posadź zamiast nudnych tui. Sąsiad już nie zajrzy przez płot

Tunbergia oskrzydlona, znana także jako tunbergia wielkokwiatowa lub tunbergia skrzydlata, to roślina pnąca z rodziny akantowatych (Acanthaceae). Jest popularna w ogrodnictwie ze względu na swoje dekoracyjne kwiaty i szybki wzrost. Pochodzi z Afryki Wschodniej, ale jest uprawiana w wielu częściach świata jako roślina ozdobna.

Wyróżniają ją duże kwiaty (4-5 cm średnicy), najczęściej o barwie pomarańczowej, żółtej lub białej z ciemnym środkiem, które przypomina oko. Z tego powodu bywa nazywana "czarnooką Zuzanną".

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Tunbergia oskrzydlona najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub ewentualnie półcienistych, preferuje glebę żyzną i dobrze przepuszczalną, o odczynie pH od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Aby dobrze rosła, należy pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy – ziemia musi być stale wilgotna, ale nie przelana.

Ze względu na swoje tropikalne pochodzenie tunbergia oskrzydlona nie jest odporna na mróz. W polskim klimacie uprawiana jest jako roślina jednoroczna, chociaż można ją przechowywać w pomieszczeniach w okresie zimowym.

Przycinanie nie jest niezbędne, jednak można je wykonywać, aby zachować pożądaną formę i pobudzić bardziej obfite kwitnienie. Usuwamy wówczas zwiędnięte liście i uszkodzone gałązki, aby tunbergia prezentowała się jeszcze piękniej. Co 2-4 tygodnie warto odżywić pnącze przy użyciu rozcieńczonego nawozu wieloskładnikowego.

Tunbergia oskrzydlona cieszy się popularnością dzięki swoim efektownym kwiatom, które przyciągają pszczoły, motyle oraz inne zapylacze. Jest to roślina łatwa w uprawie, doskonale sprawdzająca się w ogrodach uprawianych w bardzo różnych stylach – od formalnych po romantyczne czy naturalistyczne – nic dziwnego, że stanowi wartościowy dodatek do każdej przestrzeni zielonej, nawet bardzo niewielkiej.

W naturalnych warunkach pnącza tunbergii oskrzydlonej mogą osiągać aż 3 metry długości, jednak w klimacie środkowoeuropejskim zazwyczaj dorasta maksymalnie do 1,5 metra. Jako roślina pnąca wymaga odpowiedniego wsparcia w postaci podpórki, trejaża czy rusztowania, które umożliwi jej swobodny wzrost i zapobiegnie plątaniu się pędów. Oczywiście można również zrezygnować z podpór, pozwalając tunbergii zwisać, np. z wiszących doniczek lub w formie rośliny okrywowej (doskonała ozdoba skalniaków).

Zapraszamy na grupę FB – #Samodbałość. To tu będziemy informować na bieżąco o wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!