Rumba - historia, kroki i figury latynoamerykańskiego tańca

Rumba jest tańcem towarzyskim pochodzącym z Kuby. Nazywa się ją zazwyczaj tańcem miłości lub namiętności. Metrum tańca wynosi 4/4. Rumba jest tańcem, w którym wymaga się od partnerów nie tylko techniki i znajomości kroków, ale przede wszystkim, zmysłowości. Tancerze muszą także zadbać o kondycję fizyczną i koordynację ruchów.

Główne skrzypce w rumbie gra tancerka, która kusi i uwodzi mężczyznę. Odwagę, zmysłowość i namiętność kobiety podkreślają jej ruchy i odpowiednio zaprojektowany strój.

Rumba wywodzi się z rytmów, pieśni i tańców pierwszych afrykańskich niewolników, którzy ponad 400 lat temu zostali przywiezieni na Karaiby, w tym na Kubę. Słowo "rumba" odnosi się do tańca ludowego i pochodzi z języka hiszpańskiego.

Wraz ze zniesieniem niewolnictwa pod koniec XIX wieku ciemnoskórzy niewolnicy zaczęli się przenosić na peryferia miast, dając początek tzw. solares. W środowisku solares pojawiło się hasło określające imprezę zbiorczą, czyli rumbę. Od rumby zaś wzięło się określenie rumbero, oznaczające imprezowiczów i rumbear odnoszące się do imprez organizowanych na Kubie.

Początkowo z powodu dotkliwej biedy tej grupy społecznej, muzykę wystukiwali oni na meblach, artykułach gospodarczych czy narzędziach. Następnie zaczęto korzystać z drewnianych pudeł, które na koniec zamieniono na bębny.

W Europie rumba pojawiła się po raz pierwszy w latach 1927-1929. Kubańscy tancerze demonstrowali swoje popisy w Paryżu przy orkiestrze kubańskiej Don Baretta. Taniec ten jednak nie zyskał zbyt wielu zwolenników, ze względu na swoją egzotykę. Ostatecznie w latach 30., rumba przypadła do gustu Amerykanom, którzy chętnie wyjeżdżali na Karaiby i oddawali się kubańskim rozrywkom.

Rumba wyróżnia się zmysłowością i namiętnością, która ma emanować z ciał tancerzy. Tańcząc rumbę, należy pamiętać o wyprostowanej sylwetce. Ważną rolę w rumbie odgrywają ruchy stóp, bioder i nóg. Całe ciało i biodra w ruchu przypominają wijącego się węża, co dodatkowo łączy się z ocieraniem o partnera.

Rumbę towarzyską tańczy się w dwóch rytmach. W rytmie square rozlicza się ją na raz, dwa, trzy, cztery, natomiast w rytmie cubana na cztery, raz, dwa, trzy. Trzymanie w rumbie może mieć charakter otwarty, czyli za jedną rękę lub zamknięty, czyli obiema rękami. Ciężar ciała należy utrzymywać nad palcami stóp, a chodzenie w tańcu wykonuje się na nogach przeprostowanych.

Krok podstawowy w rumbie jest bardzo łatwy do nauczenia i zapamiętania. Na początku ciężar ciała należy przenieść na prawą nogę, następnie trzeba wykonać lewą nogą krok do przodu, jednocześnie wypinając biodro. W kolejnym ruchu wraca się do pozycji wyjściowej wraz z ruchem biodra. I ponownie wraz z ruchem biodra, lewą nogą wykonuje się krok w bok. Identyczną sekwencję ruchów wykonuje się w drugą stronę. Do podstawowego kroku można dołączyć obroty i figury.