street fashion(strona 2/3)

W jej stylu najważniejszy jest kolor i nawiązania do retro, które kontrastuje z nieco kosmicznymi i tribalowymi wzorami. Nosi głównie luźne ubrania i oversizowe góry, lubi być widoczna – stąd jej ulubionymi kolorami są turkus i pomarańcz, które łączy z dużą ilością biżuterii (często produkowanej samodzielnie) i czarnego.

Jest ilustratorką, dużo podróżuje. Interesuje ją kultura lat 50. I 60., czuje do nich tęsknotę i sentyment. Lubi oglądać filmy z gwiazdami tamtych lat – Brigitte Bardot, Audrey Hepburn, nimi się też inspiruje, kreując swój strój.

Trzy słowa jakie znajduje na opisanie swojego stylu to: klasyka, elegancja i kobiecość. Nie wstydzi się tego, że lubi dobre marki.

Paulinę przyłapaliśmy, kiedy akurat udawała się na sesję zdjęciową w stylu retro ze swoją koleżanką. Bardzo lubi w swoich stylizacjach nawiązywać do tego stylu, zwłaszcza do lat 60., które ceni najbardziej.

Kieruję się raczej intuicją, bardzo lubię kontrasty, typu lekka sukienka i ciężki but. Tutaj może akurat tego nie widać, ale często bawię się kolorami, np. lubię typowo klasyczny zestaw przełamać jakimś intensywnym kolorem – od razu robi się ciekawiej, wygląda lepiej niż „mundurek”, mundurkiem pozostaje, ale z jakimś pomysłem, czymś, co przyciąga oko. No i grunt, żeby było wygodnie.

Właśnie dostała się na studia. Nie potrafi zdefiniować swojego stylu, zakłada to, co jej się podoba. Nie przepada za bardzo za biżuterią, nie podobają jej się tak zwane "harem pants" - zdecydowanie bardziej woli kobiece zestawy.

Ubiera się w stylu eleganckim, lubi marynarki, koszule, czarne dżinsy. Często chodzi w spódnicach i sukienkach.

Na co dzień zajmuje się makijażem (make-up artist). Wielbicielka legginsów, ma je w różnych kolorach i wzorach. Jej styl opiera się na prostych formach – przeważnie na za dużych koszulkach i sukienkach.

Justyna, tegoroczna maturzystka, swój styl określa jako „miejską elegancję”. Jej autorytetami w dziedzinie mody są Alexa Chung („za oryginalność i wierność swojemu stylowi”) i Olivia Palermo („za to, że zawsze wygląda idealnie - kobieco i naturalnie”).

Dorota nie cierpi klasyki – na sobie i na kimś. Kojarzy jej się z nudą i przestrzeganiem reguł, które lubi łamać. Ceni za to kobiecość i odwagę w przełamywaniu sztampy. Nie ma torebkowo-obuwniczych fetyszy, czy rzeczy kultowych, które widziałaby w swojej szafie. Mimo, że przegląda strony internetowe i gazety na temat mody, nie wzoruje się na nikim. Za przełamywanie klasyki ceni projekty Max Mary, ale lubi też Zarę, głównie zagraniczną. Całość stroju na zdjęciu wywodzi się z zagranicy. Odnośnie Zary mówi: – Tam jest oferowany zupełnie inny asortyment niż tutaj, nie ma podobieństw we wzornictwie.

Izabela: Iza, absolwentka medycyny, na co dzień mieszka w Londynie, gdzie studiuje w London College of Fashion. – Bardzo polecam, bardzo sobie chwalę. Szkoła reprezentuje wysoki poziom i ma jednocześnie dość niskie czesne – mówi zapytana o wrażenia z nauki. Kombinezon uszyła sobie sama, z materiału, który wygrzebała u babci na strychu. Dopiero zaczyna projektować, szyje na razie głównie dla siebie. Inspiruje ją folk i wpływy wschodnio-europejskie, poza tym lubi dobre buty, przede wszystkim szpilki. Z projektantów szczególnie ceni Denisa Simachera.

Opisanie jej stylu nie należy do prostych zadań, bo jest on bardzo eklektyczny. - To, co miałam na sobie, kiedy robiliście mi zdjęcia to zestaw niezbyt standardowy dla mnie, bo preferuję raczej retro nawiązania– opowiada. Blisko czuje się związana nie tylko z międzywojniem, ale też z latami 80., zwłaszcza nurtem New Romantic. Cieszy ją też powrót do romantycznej strony lat 70. K

Marta prowadzi firmę, w której zajmuje się pisaniem dotacji unijnych. Oprócz tego interesuje się modą. W przyszłości chciałaby założyć własny dom mody.

Zajmuje się stylizacją sesji zdjęciowych w Twoim Stylu. Na Nowy Świat poszła obejrzeć bieg na szpilkach, organizowany przez miesięcznik Glamour. Najbardziej ceni prostotę, minimalizm i bazowe kolory jeśli chodzi o ubrania, lubi jednak poszaleć z dodatkami – buty, okulary, biżuteria czy torba potrafią „zrobić” i odmienić cały strój. Raczej nie eksperymentuje ze sobą i swoim wizerunkiem, zostawiając swoje pomysły na sesje zdjęciowe, do pracy. Z racji tego, czym się zajmuje, żeby być na bieżąco, czyta i przegląda m.in. paryskiego Vogue’a, Dazed & Confused, POP, zagląda na lookbook.nu i style.com.

Na co dzień pracuje w odzieżowej sieciówce, od października wybiera się na studia (właśnie skończyła liceum plastyczne). Jej styl nie jest sztywny, nie narzuca sobie ram. Jednego dnia zakłada buty inspirowane kowbojkami jak na zdjęciu, innego romantyczne baleriny. Lubi łączyć ze sobą różne konwencje. Szpera w ciucholandach w poszukiwaniu perełek, ale również kupuje w popularnych sieciówkach. Stara się śledzić nadchodzące tendencje, choć często ufa własnej intuicji. Regularnie zagląda na stronę www.style.com, przegląda wydania brytyjskiego Vogue’a. Ostatnio najbardziej podobają jej się ubrania w odcieniach cielistego beżu, brudnego różu i jasnych szarości.

- Pracuję w sklepie odzieżowym, a od października zaczynam studia magisterskie na AWF-ie. Oprócz rzeczy Topshop, uwielbiam Miss Selfridge, ale niestety nie ma jeszcze tego sklepu w Polsce, dlatego dość często latam na zakupy do Anglii. Nie chcę nosić czegoś, co mają wszyscy. Zamiast w magazynach, szukam inspiracji "na ulicy". Co jest moim „must have”? Czarna, klasyczna, dopasowana marynarka. Od niedawna sama robię sobie dodatki. Mój styl - niesprecyzowany, niepoprawny, angielski. Podziwiam Angielki, które mimo niedoskonałej figury potrafią ubrać się tak, jak wiele kobiet w Polsce nigdy by nawet nie pomyślało. Inspiruje mnie angielska ulica - swoją odwagą, mnogością połączeń i nie zawsze przemyślanych zestawień, które są ciekawe i niebanalne, tam znajdzie się wszystko.

Pola z Cieszyna spędza weekend w Warszawie. - Nie inspiruję się nikim i niczym, nie mam wzorów. Ubieram się luźno, tak, żeby było mi wygodnie, by łatwo było mi się ruszać.

Pola z Cieszyna spędza weekend w Warszawie. - Nie inspiruję się nikim i niczym, nie mam wzorów. Ubieram się luźno, tak, żeby było mi wygodnie, by łatwo było mi się ruszać.

U Marcina elegancja łączy się na co dzień z elementami stylu sportowego. Priorytetem jest dla niego wygoda, która musi jednocześnie wyglądać estetycznie.

Oliwia nie ma określonego stylu, łączy, jak mówi, byle co - i czasem jej to wychodzi. Jej inspiracją są blogi modowe, ma dwa ulubione: Style Rookie - za "inteligencję modową" i wyczucie oraz The Whole Hole.