Trudno uwierzyć, co zrobiła ze swoim organizmem. Głodziła się przez 16 lat

24 kilogramy – tyle w najbardziej drastycznym momencie pokazywała waga, gdy stawała na niej Stephanie Rodas. 28-latka z Nowego Jorku z trudem przypominała rówieśniczki. Zaczęła się głodzić w dzieciństwie. Wcześniej była pulchna, przez co nieustannie dokuczano jej w szkole. – Wołali za mną "grubasku". Na przerwach rzucali we mnie jedzeniem – opowiada w programie "The Doctors". W końcu nie wytrzymała. Chciała zmienić swoje ciało, ale zrobiła to ogromnym kosztem.

Przez lata nikła w oczach. W końcu zdrowa, uśmiechnięta dziewczynka została zastąpiona ponurym cieniem człowieka, na którym można było policzyć wszystkie kości. Rodzice zabierali Stephanie na terapie u psychologa i w szpitalach. Nigdy nie zostawała tam na tyle długo, żeby lekarze mogli jej pomóc. W końcu Stephanie trafiła do ośrodka w New Jersey. Tam, jak przyznaje dziewczyna, jej uzależnienie zmieniło się w prawdziwą chorobę.

- W klinice było mnóstwo innych anorektyczek. Poznałam wiele sztuczek. Dzieliły się poradami, jak jeszcze bardziej schudnąć. Od tamtej pory moje życie zaczęło składać się z ciągłych powrotów do ośrodka – wspomina. Przyjmowała nie więcej niż 100 kalorii dziennie. Ćwiczyła po 10 godzin w ciągu dnia.
Miała 23 lata, gdy postanowiła zawalczyć o siebie jeszcze raz. Opowiada o lekcjach jogi, spotkaniach z dietetykiem, nawet medycynie holistycznej. Próbowała wszystkiego. W lutym tego roku dziewczyna próbowała popełnić samobójstwo. Siostra znalazła ją w mieszkaniu na krótko po tym, jak zażyła garść tabletek przeciwbólowych. W szpitalu lekarze ledwo ją uratowali.

- Przez trzy dni nie mieliśmy pojęcia, czy się w ogóle obudzi – opowiada w programie "The Doctors" siostra Stephanie. Dziś dziewczyna po raz kolejny walczy o swoje życie. Nie w szpitalu, a u boku najbliższych. Niewielkimi krokami próbuje odzyskać kontrolę nad organizmem. Nie jest to łatwe. Tak drastycznie wykończony organizm potrzebuje mnóstwo czasu, by przyzwyczaić się do nowej diety i stylu życia.

- Co widzisz, gdy patrzysz w lustro? – zapytała się dziewczyny jedna z prowadzących program.

- Nie chodzi o wygląd, a bardziej o to, co się czuje w środku. Nigdy nie czułam, że mogłabym dać z siebie więcej w życiu, nie potrafiłam normalnie funkcjonować. Gdy byłam chuda, czułam się bezpieczniejsza. To odzwierciedlało, jak bardzo martwa byłam w głębi – odpowiedziała.

Anoreksja to prawdziwe piekło dla młodego organizmu. Zasady są proste: rób wszystko, byle tylko nie jeść. Każdy posiłek to twój wróg, każda dodatkowa kaloria niszczy szansę na osiągnięcie perfekcji.

Tylko co później? Niepłodność, osteoporoza, anemia i depresja. Osobie chorej mogą wypadać włosy, u kobiet dochodzi do zaniku miesiączki. Anoreksja charakteryzuje się najwyższą śmiertelnością wśród wszystkich chorób psychicznych.

Ocenia się, że występuje u około 0,3 proc. młodych kobiet. Dwukrotnie częściej rozwija się u nastoletnich dziewcząt, najczęściej z początkiem ok. 15 roku życia, chociaż dolna granica wieku w ostatnich latach stale się obniża. Około 80-90 proc. pacjentów z anoreksją to kobiety. Jest to najczęstsza przyczyna utraty masy ciała u młodych kobiet i jedna z częstszych przyczyn przyjęcia młodych dziewcząt na szpitalne oddziały pediatryczne.