Trzydziestka z trądzikiem

Myślałaś , że na zawsze pożegnałaś się z pryszczami – tymczasem trądzik po dziesięciu latach powrócił i znowu cierpisz z powodu tłustej cery. A może nigdy nie miałaś trądziku, a pierwsze objawy pojawiły się tuż przed trzydziestką? Wszystko jest możliwe. Okazuje się, że trądzik przestał być tylko zmorą nastolatków, a przypadłość coraz częściej dotyczy dorosłych kobiet. Jak się z nim uporać?

Za głównego winowajcę trądziku w okolicach trzydziestki uważa się stres i pełne napięcia życie, jakie prowadzimy. W odpowiedzi na to kobiece ciało produkuje więcej androgenu, hormonu odpowiedzialnego za pracę gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Jego nadmiar może prowadzić do rozwoju trądziku.

Drugim winowajcą jest postępująca w ostatnich dwudziestu latach zmiana systemu żywieniowego. Nasza dieta w większości składa się z dużej ilości wysokoprzetworzonych produktów z dodatkiem wszechobecnych konserwantów, co również może wywoływać zmiany trądzikowe.

Do tego dochodzi chlorowana woda, źle dobrane tabletki antykoncepcyjne, wysuszenie skóry spowodowane przebywaniem w klimatyzowanych pomieszczeniach. Wszystko to sprawia, że aż jedna na pięć kobiet w wieku od 25 do 40 lat skarży się na problemy z cerą spowodowane trądzikiem.

Walka z trądzikiem jest długa i wymaga dużo cierpliwości i konsekwencji. Jeśli choroba nie ma ostrej postaci – wystarczą odpowiednie kosmetyki przeznaczone dla cery trądzikowej. Nie mogą to być jednak preparaty dla nastolatków, które zawierają alkohol i mogą doprowadzić do przesuszenia skóry, co sprzyja powstawaniu zmarszczek.

Odpowiednie preparaty powinny zapobiegać rozwojowi bakterii zasiedlających gruczoły łojowe oraz normalizować wydzielanie sebum. Jednocześnie powinny mieć silne właściwości nawilżające. Kremy do cery trądzikowej powinny zapobiegać powstawaniu zaskórników, zwalczać bakterie i łojotok. W swoim składzie mają alfa- i betahydroksykwasy, pochodne witaminy A, których stężenie w zwykłych kosmetykach jest zbyt niskie, aby spełniały podobną funkcję.

POLECAMY: * PMS - kobiecy kaprys?*

Należy unikać kosmetyków zatykających pory oraz tłustych kremów wzbogacanych m.in. olejami roślinnymi. Nie jest wskazane oczyszczanie skóry w gabinecie kosmetycznym. Usuwanie zaskórników oraz zrogowaciałych komórek naskórka można przeprowadzić się jedynie za pomocą peelingu kawitacyjnego.

Przy silniejszej postaci trądziku nie uporamy się z nim sami i wskazana będzie konsultacja dermatologiczna. Dermatolog może przepisać kremy i maści, które zawierają substancje przeciwzapalne i przeciwbakteryjne (tlenek benzoilu, kwas azelainowy, antybiotyki oraz retinoidy czyli pochodne witaminy A). Gdy smarowanie nimi skóry okaże się nieskuteczne – kolejnym etapami walki z trądzikiem jest kuracja antybiotykami.

Podawane w leczeniu trądziku dawki antybiotyków (zazwyczaj pochodne tetracykliny) są bardzo małe i nie stosuje się ich w innych schorzeniach, a więc nie ma obaw, że się na nie uodpornimy. Cała terapia trwa 4 – 6 miesięcy, a w ciężkich przypadkach można ją po pół roku powtórzyć.

W najcięższych stanach trądziku stosuje się tabletki zawierające pochodną witaminy A. Leczenie trwa zazwyczaj około sześciu miesięcy. Podczas terapii obowiązuje zakaz zajścia w ciążę (obowiązek stosowania antykoncepcji hormonalnej) w czasie kuracji i pół roku po niej, gdyż lek powoduje wady u płodu.

Nawet jeśli udało się pozbyć trądziku, musisz pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji, zwłaszcza, że niekiedy na skórze pozostały nieładne blizny i ciemne przebarwienia. Do wygładzenia cery potrądzikowej - zamknięcia porów, spłycenia blizn, rozjaśnienia koloru stosuje się w gabinecie lekarskim peelingi chemiczne. Dobre efekty, zwłaszcza w przypadku głębokich blizn dają zabiegi laserowe, a ich liczbę ustala się indywidualnie.

POLECAMY: * PMS - kobiecy kaprys?*