Wiele jest odmian sałat - niektóre są Polakom zupełnie obce, mimo że można je dostać praktycznie przez cały rok. Ich spożywanie dobroczynnie wpływa na organizm. Zawierają witaminy i sole mineralne. Po które warto sięgnąć?
Wiele jest odmian sałat - niektóre są Polakom zupełnie obce, mimo że można je dostać praktycznie przez cały rok. Ich spożywanie dobroczynnie wpływa na organizm. Zawierają witaminy i sole mineralne. Po które warto sięgnąć? Oto krótki przewodnik.
Cykoria
Znano ją już w starożytnym Egipcie i Rzymie. Do jedzenia najczęściej kupuje się cykorię sałatową. Cykoria usprawnia trawienie, regulując rytm wypróżnień, pomaga zwalczyć wirusa opryszczki, wzmacnia organizm, pomaga pozbyć się toksyn z organizmu, korzystnie wpływa na stan skóry i włosów. Jest zalecana karmiącym matkom, ponieważ pobudza produkcję mleka. Wpływa też na tworzenie się czerwonych krwinek. Zawiera witaminy: A, z grupy B i C, natomiast z minerałów: magnez, cynk, miedź, fosfor, wapń, żelazo, potas, sód.
Roszponka warzywna
Zwana również roszpunką warzywną lub jadalną. Należy do rodziny kozłkowatych. Ma łagodny smak i niewielkie listki. Uważa się ją za bardzo wartościowe warzywo - jej spożywanie zapewnia organizmowi dużą dawkę żelaza, a także witamin A i C. Roszponka zawiera też olejki eteryczne, błonnik, fosfor, potas, sód, magnez, selen, cynk. W stu listkach jest niewiele ponad 20 kcal. Regularne jej spożywanie pielęgnuje skórę, wzmacnia organizm, pomaga schudnąć. Zalecana jest diabetykom. Wykorzystywana jest do dekoracji potraw.
Radicchio
Zwana jest cykorią sałatową albo czerwoną. Pochodzi z rodziny roślin astrowatych i jest odmianą cykorii podróżnik. Liście radicchio są kruche. Ponieważ ma goryczkę, przed podaniem warto wymoczyć liście w wodzie. Smakowo dobrze komponuje się z szynką parmeńską oraz figami. Odznacza się bogactwem witamin z grupy B i witaminy C. Jest też bardzo bogata w błonnik. Radicchio przypomina czerwoną kapustę. Po upieczeniu traci swój głęboki kolor.
Sałata rzymska
Zwana również sałatą długolistną. Ma kruche, luźno ułożone, karbowane liście. Jest podstawą znanej sałatki Cesar. Warto ją jeść nie tylko ze względu na wyrazisty smak. Sałata rzymska zawiera witaminę C i z grupy B, a także żelazo, wapń, fosfor. Jest lekkostrawna, a w smaku słodsza od sałaty masłowej. Najlepiej podawać ją do gęstych sosów majonezowych, parmezanu, orzechów i czosnku. Szklanka sałaty rzymskiej ma zaledwie 9 kcal. Zawiera karotenoidy, które zapobiegają starczemu zwyrodnieniu plamki żółtej oka.
Rokietta siewna
Bardziej znana nazwa tej rośliny to rukola. Stanowi popularny dodatek do sałatek i drugich dań. Rokietta siewna ma specyficzny, ostry, pieprzny smak. Im jest starsza, tym staje się on ostrzejszy i bardziej wyrazisty. Rukola uważana jest za roślinę leczniczą. Potęguje odporność organizmu, działa bakteriobójczo i przeciwnowotworowo. Chroni przed chorobami układu krążenia. Pomaga na wrzody. Jest wskazana w przypadku problemów z żołądkiem. To naturalny lek na zgagę, wzdęcia i bóle brzucha. Spożywanie rukoli korzystnie wpływa na urodę.
Rukiew wodna
Pochodzi z rośliny kapustowatych. Bywa nazywana wodną rzeżuchą. Charakteryzuje się ciemnozielonymi listkami. W smaku przypomina rukolę i z powodzeniem może ją zastąpić. Najlepsza jest rukiew wodna z małymi listkami i cienkimi łodyżkami. Ponieważ odznacza się wysoką zawartością witamin, wyciąg z rukwi podaje się w przypadku awitaminozy. Brytyjscy uczeni dowiedli, że spożywanie tej sałaty może pomóc wygrać walkę z rakiem sutka. Warto włączyć ten produkt do diety, by zbić wysoki cholesterol, a także dla sprawniejszego funkcjonowania wątroby.
Sałata liść dębu (dębolistna)
Ma luźne, pomarszczone liście w kolorze zielonym lub brunatnym. Odznacza się lekko pikantnym smakiem. Zawiera węglowodany, witaminy z grupy B (zwłaszcza B1 i B2), C, A, fosfor, wapń, potas. Podczas przyrządzania potraw najlepiej łączyć ją z łagodnymi sosami, serami pleśniowymi oraz grzybami. Jest jednak dość trudna w uprawie, do tego bardzo nietrwała i kłopotliwa w przechowywaniu.
Endywia kędzierzawa
Odmiana cykorii endywii o postrzępionych i ostro zakończonych listkach. Zewnętrzne liście przypominają koronkę. Endywia kędzierzawa ma lekko gorzkawy smak. Najczęściej trafia do sałatki wśród innych sałat. Zawiera sporo witaminy C, E i K, żelazo, magnez, potas, fosfor. Jej ojczyzną jest Francja. Ma w składzie białko. Inną uprawianą w Polsce odmianą endywii jest eskariola paryska. Obie odmiany są niskokaloryczne.
Sałata lollo
Uprawia się ją głównie we Włoszech. Ma duże, karbowane liście w kolorze zielonym albo bordowym. To sałata bardzo dekoracyjna, którą często wykorzystuje się do ozdabiania potraw. Najczęściej można ją dostać jako składnik mieszanek sałat. Jej spożywanie podnosi odporność organizmu i korzystnie wpływa na trawienie. Dobrze wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego. Warto łączyć ją z łososiem, pomidorkami koktajlowymi, prażonymi pestkami słonecznika lub dyni.
Sałata masłowa
Najpopularniejsza sałata w Polsce. Dodajemy ją do kanapek i sałatek, często ląduje też na talerzu jako dekoracja. Ma delikatny smak. Zawiera błonnik, witaminy z grupy B (m.in. B1, B2, B6), witaminę C i E. W ponad 90 proc. składa się z wody, dlatego cała główka ma zaledwie ok. 30 kcal. Wykazuje działanie antyoksydacyjne; hamuje działanie wolnych rodników, chroniąc organizm przed rozwojem groźnych chorób, w tym nowotworów. Działa odkwaszająco. Bardzo dobrze łączy się z pomidorami, rzodkiewkami, rybami i owocami morza.
EPN/mp/WP Kobieta
