Byliny sadzone wiosną

Acidantera dwubarwna (Acidanthera)
Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych, na glebie lekkiej i przepuszczalnej. Bulwy można wysadzać do gruntu w drugiej połowie maja.
Kwitnie od sierpnia do końca września. Dorasta do 60 cm. Jesienią wykopujemy cebule i przechowujemy do wiosny w chłodnej piwnicy. Nadaje się też do uprawy doniczkowej.

Dalia (Dahlia)
Ponieważ mamy wiele odmian dalii różniących się wielkością, kształtem i kolorem kwiatów, najprościej sadzić je według zasady - do jakiej wysokości dorasta kwiat, taką odległość zachowujemy pomiędzy poszczególnymi nasadzeniami (niskie dalie sadzimy co 30 cm, średnie co 50-70 cm, a wysokie co 80-100 cm). Gleba powinna być przepuszczalna, starannie uprawiona, stanowisko słoneczne. Roślinę w trakcie wzrostu nawozimy, ograniczając ilość nawozów azotowych - wtedy wykształcą się głównie liście. Kwitnie od lipca do września. Jesienią bulwy dalii wykopujemy po pierwszych przymrozkach i przechowujemy w suchej, chłodnej piwnicy.

Inkarwilla (Incarvillea delavayi)
Wymaga rabat słonecznych i półcienistych, gleby żyznej i przepuszczalnej, obojętnej lub wapiennej. Kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty mogą mieć barwę białą lub różową. Dorasta do 40 cm i w takich odstępach można ją sadzić. Nie musi być wykopywana na zimę - wymaga jedynie okrycia.

Eukomis (Eucomis)
Pod koniec kwietnia cebule sadzimy na głębokość około 10 cm (wierzchołek cebuli powinien znajdować się na poziomie gruntu) w rozstawie 30 x 30 cm, na stanowisko jasne, ciepłe (24-28ºC - w pełnym słońcu lub delikatnie ocienione), o średniej lub wysokiej wilgotności powietrza, osłonięte od wiatru. Najlepszym podłożem jest żyzna, próchniczna, lekko kwaśna gleba piaszczysto-gliniasta z dodatkiem torfu, stale wilgotna. W czasie kwitnienia (od lipca do września) wymaga dokarmiania nawozami organicznymi. Na początku października cebule wykopujemy i przechowujemy do wiosny w suchej, chłodnej piwnicy (5-8ºC), przysypane piaskiem, torfem lub trocinami.

Galtonia biaława (Galtonia candicans)
Znana jest także pod nazwą hiacynt letni. Dobrze rośnie w miejscu słonecznym, na glebie żyznej i wilgotnej. Potrzebuje sporo miejsca na rabacie - dorasta do 110 cm. Nadaje się zarówno do uprawy na rabatach jak i na kwiat cięty. Jesienią cebulki wykopujemy i przechowujemy do wiosny w chłodnej piwnicy.

Mieczyk (Gladiolus)
Do gruntu cebule wysadzamy w końcu kwietnia. Najlepszym podłożem będzie ziemia żyzna, próchniczna, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Kwitnie od lipca do września, dorasta do 100-130 cm. Po przekwitnięciu kwiatostany wycinamy, zostawiając długie liście. Dwa tygodnie po zakończeniu kwitnienia cebule wykopujemy, suszymy wraz z łodygami i liśćmi, czyścimy i przez zimę przechowujemy w chłodnym miejscu.

Lilia (Lilium)
Lilie sadzić można wczesną wiosną lub jesienią w rozstawie 30-40 cm. Dobrze rosną w podłożu o odczynie lekko kwaśnym, na glebie wilgotnej, przepuszczalnej. Odpowiednie jest dla nich stanowisko słoneczne, jedynie dół pędu powinien być zacieniony. Kwitną w lipcu i dorastać mogą do 60-150 cm - zależnie od odmiany. Cebule wykopujemy dopiero, gdy się zagęszczą lub kwiaty są wyraźnie drobniejsze.

Śniedek (Ornithogalum Saundersiae)
Dobrze rośnie w miejscach słonecznych lub lekko ocienionych. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Kwitnie od lipca do września, dorasta do 100 cm. Jesienią cebulki wykopujemy i przechowujemy do wiosny w chłodnej piwnicy.