Firanki – jak je prać, prasować i wybielać

Firanki łatwo zbierają kurz i różne osady, więc dobrze jest odkurzać i trzepać je systematycznie. Dobrze jest przed praniem zanurzyć firany w wodzie z dodatkiem płynu do mycia naczyń, który rozpuści plamy z tłuszczu, które szczególnie łatwo zagrażają firankom wiszącym w kuchni.

Firanki mogą być trudne w utrzymaniu, ponieważ łatwo pochłaniają zapachy, przesiąkają oparami ulicznymi i dymem papierosowym, a kolor czystej bieli może zżółknąć albo pociemnieć.

Pranie firanek w pralce może być ryzykowne, ponieważ delikatną tkaninę łatwo uszkodzić, jeśli źle zostanie dobrana temperatura lub program. Jeśli pralka posiada specjalny program do prania firan, powinien on być najlepszą opcją. W innym przypadku trzeba ustawić możliwie najdelikatniejszy, a maksymalna temperatura nie powinna przekraczać 40 stopni Celsjusza.

Dostępne są specjalne proszki do prania firanek, jeśli jednak chcemy użyć zwykłego, najlepiej wsypać go nieco mnie niż przy zwyczajnym praniu. Dobrze jest też prać firanki oddzielnie. Bardzo delikatne firanki zaleca się prać ręcznie. Istnieje też metoda, która chroni firanki przed pognieceniem – można umieścić je w przeznaczonym do prania woreczku albo poszewce, a do tego zmniejszyć szybkość wirowania. Piorąc firanki ze sztywnych tkanin (np. nylon) można pomyśleć o ich usztywnieniu przez dodanie przy ostatnim płukaniu soli, octu lub krochmalu, dzięki czemu materiał będzie lepiej się układał.

Część firanek nie wymaga prasowania – zalicza się do nich te powstałe z sable, organtyny kreszowanej i woalu kreszowanego – jednak firanki tiulowe albo z gładkich wersji woalu i organtynytego wymagają. Prasujemy je, ustawiając żelazko na możliwie najniższą temperaturę, żeby ich nie przepalić ani nie spowodować świecenia. Przydatne może być żelazko, które daje możliwość prasowania w pionie.

Standardowe białe firanki z włókien lnianych lub bawełnianych mają tendencję do żółknięcia z czasem. Dzieje się tak pod wpływem promieni słonecznych, ale też dymu tytoniowego. Poza chemicznymi wybielaczami można sięgnąć po domowe metody. Można posłużyć się sodą oczyszczoną lub proszkiem do pieczenia. Sodę należy rozpuścić w wodzie (w proporcjach 25 gramów sody na litr wody) i namoczyć w tym roztworze firanki, a następnie wyprać. Ewentualnie sodę oczyszczoną można dodać bezpośrednio do prania, ale jeśli firanka jest mocno zabrudzona, lepiej namoczyć ją przed praniem.

Zamiast sody można posłużyć się solą, która dobrze usuwa żółty nalot papierosowy na firankach – w soli można moczyć firanki przez całą noc (używamy jej dwa razy więcej niż sody), a po takim zbiegu pierzemy. Inna opcją jest sięgnięcie po ocet, chociaż minusem jest pozostający po nim intensywny zapach, który utrzymuje się w powietrzu przez jakiś czas.

Podobne działanie, chociaż nieco słabsze, ma też sok z cytryny, dlatego warto go stosować przy lżejszych przebarwieniach na firankach.

Alternatywą dla wybielania jest zabarwienie firanki naparem lipowym lub herbacianym – moczymy w nim firanki do uzyskania pożądanego kremowego odcieniu.