Chcesz mieć czworonożnego pupila, ale nie wiesz, czy będziesz umiała się nim odpowiednio zająć? Chciałabyś czasem móc się przytulić do miękkiego futerka, ale nie wiesz, kto bardziej pasuje do Twojego charakteru – pies czy kot?
Przed zakupem lub przygarnięciem czworonoga trzeba na spokojnie, bez emocji, dobrze rozważyć wszystkie za i przeciw. Nawet jeśli nam się wydaje, że nowy kudłaty domownik będzie dla nas prawdziwym kłębkiem szczęścia, to musimy myśleć również, a nawet przede wszystkim, właśnie o nim – czy on będzie z nami szczęśliwy. Każde bowiem żywe zwierzątko to obowiązek i odpowiedzialność. Niezależnie od tego, czy jest to kudłaty szczeniak, potulny kundelek czy leniwy kociak. Zanim zatem zdecydujesz się, jakiemu pupilowi chcesz oddać swoje serce, przemyśl, jaki zwierzak do Ciebie najlepiej pasuje i do jakiego zwierzaka Ty pasujesz jak ulał.
O tym, czy będziesz dobrym opiekunem i przyjacielem dla setera irlandzkiego, kota perskiego, pinczerka czy może zwykłego dachowca, decydujesz Ty i Twój styl życia. Liczy się Twój charakter (optymistka czy samotnica), temperament (leniwiec czy aktywistka) oraz tryb życia (pracoholiczka czy domatorka). Zastanów się, ile obecnie czasu spędzasz w ciągu dnia w domu, jak często wyjeżdżasz na urlopy, weekendy ze znajomymi czy wyjazdy służbowe. Czy masz czas na regularne zakupy, sprzątanie domu, domowe posiłki. To wszystko wbrew pozorom może dużo powiedzieć o tym, jaką będziesz „psiarą” lub kociarą”. Dla kogo pies
Rozważając zakup psa, warto odpowiedzieć sobie szczerze na pytanie, do czego psiak ma nam „służyć”. Czy ma bronić naszej posiadłości, czy ma być naszym przyjacielem, towarzyszem spacerów, czy po prostu kolejną ozdobą w naszym domu. Przede wszystkim nie decyduj się na psa, dlatego, że akurat czujesz się samotna i potrzebujesz przytulanki lub pocieszyciela. Nie obiecuj sobie również, że jeśli kupisz psa, to zaczniesz biegać, by zrzucić kilka kilogramów po zimie – pies to nie jest sposób na nadwagę, ale członek rodziny i wymagający domownik. Wybierając dla siebie psiaka nie kieruj się również modą na yorki czy słabością do małych słodkich szczeniaczków – yorki mogą kiedyś być passe, a ze szczeniaka na pewno wyrośnie porządny pies.
Psiak to również nie jest dobry pomysł dla Ciebie, jeśli spędzasz po 12 godzin w pracy, a w weekendy wpadasz do domu tylko po to, by się przebrać. Psy, jak wszyscy domownicy wymagają uwagi, opieki i troski. Nie można ich zamknąć na cały dzień w domu z miską karmy. Nie ma psów mało wymagających, czy takich, które samo o siebie zadbają. Jeśli liczysz na to, to lepiej wybierz kota, on wymaga zdecydowanie mniej poświęcenia i uwagi.
Pamiętaj, że każdy pies potrzebuje regularnych spacerów – przynajmniej trzy razy dziennie, a przedstawiciele bardziej wymagających ras muszą się porządnie wybiegać po kilkadziesiąt kilometrów dziennie.
Przed zakupem psa koniecznie trzeba rozważyć nie tylko cenę, panującą obecnie modę, ale przede wszystkim własne możliwości mieszkaniowe i życiowe. Na ile nasz tryb życia i nasze przyzwyczajenia pozwolą psu żyć z nami szczęśliwie pod jednym dachem. A oto kilka ras psów z uwzględnieniem ich codziennych wymagań...
- Malamut – tylko dla doświadczonych właścicieli, bywa uparty i dominujący, nie nadaje się do małych mieszkań, potrzebuje dużo ruchu;
- Basset hound – dla doświadczonych, z trudem uczy się czystości, gubi włos, bywa hałaśliwy, wolno się uczy;
- Chihuahua – wystarczy mu małe mieszkanie, nie wymaga strzyżenia, szybko się uczy, może bawić się z dziećmi, jest posłuszny;
- Dalmatyńczyk – to rasa dla doświadczonych opiekunów, wymaga domu z wybiegiem, bardzo przywiązuje się do wybranego przewodnika i jego rodziny, jest dobrym opiekunem dzieci; w sytuacji zagrożenia potrafi odważnie bronić swoich opiekunów nawet przed silniejszym od siebie przeciwnikiem;
- Labrador – jest przyjacielski i posłuszny, łatwo go wyszkolić – ta rasa często pojawia się w roli psów policyjnych lub opiekunów niepełnosprawnych, wesoły, aktywny i żywiołowy, lubi dominować, chętnie bawi się z innymi psami, uwielbia dzieci, nie może długo przebywać w zamknięciu.
Dla kogo kot
Kot wydaje się nieco bardziej samodzielnym zwierzakiem domowym niż pies. Mimo jednak, iż jest tzw. „samoobsługowym” pupilem nie znaczy to, że można pozostawić go samemu sobie. Na pewno potrzebuje znaczniej mniej codziennej uwagi od psa – nie wymaga spacerów, kąpieli, ani obszernego domu z wybiegiem. Na pewno jednak wymaga systematycznego wyżywienia i... czystej kuwety. Koty, jako powszechnie znane czyściochy, nie załatwią się do niewysprzątanej kuwety, w zamian brudząc nam na przykład dywan.
Kot potrafi za to sam zająć się sobą, często przez wiele dni nie potrzebuje kontaktu z człowiekiem – głaskania, zabaw i drapania za uchem. Nie znaczy to jednak, że obecność człowieka jest mu całkowicie obojętna. Koty bowiem tak naprawdę lubią ludzkie towarzystwo, jednak to one same decydują, kiedy chcą się zbliżyć do człowieka, a kiedy wolą siedzieć w najdalszym zakątku domu.
Koty są dobrymi kompanami dla ludzi spokojnych, domatorów. Nie zaleca się z kolei kupowania czy przyjmowania kotów w momencie, kiedy kobieta jest w ciąży lub kiedy w domu pojawia się noworodek. Nowo przybyłe do domu koty nie dość, że mogą być skupiskiem chorób zagrażających kobiecie i małemu dziecku, to jeszcze niektóre z nich mogą nie zaakceptować pojawienia się noworodka. Będą wówczas okazywać zazdrość poprzez wskakiwanie do łóżeczka dziecka, obsikiwanie dziecięcych akcesoriów czy dość agresywne reagowanie na płacz malucha. Koty są również niewskazane dla osób cierpiących na alergie.
Nad zakupem kota warto się również zastanowić, jeśli w domu są już inne zwierzaki – rybki, chomik, ptaszki czy pies, może bowiem się tak zdarzyć, że takie sąsiedztwo nie będzie odpowiadało kotu i ta rywalizacja może skończyć się tragicznie. Najbardziej przychylne do wychowania i ułożenia są oczywiście małe kotki, na których rozwój właściciel ma wpływ od samego niemal początku ich życia.
Decydując się na zakup kota rasowego, warto zapoznać się z charakterystyką danej rasy i ocenić, czy taki „charakterek” będzie odpowiadał nam i pozostałym domownikom. A oto, z jakimi rasami kotów można żyć w zgodzie, a nawet w przyjaźni:
- kot brytyjski – jest spokojny, cierpliwy i łagodny; bardzo przywiązuje się do opiekuna, jednak rzadko okazuje my swoje uczucia;
- kot perski – znany jako spokojny arystokrata; bardzo przywiązuje się do opiekuna i toleruje inne zwierzęta w domu;
- kot somalijski – bardzo wymagający, potrzebuje dużego zainteresowania i silnej więzi z właścicielem; jest łagodny i ciekawski, ma duży temperament, choć unika konfliktów; dobrze czuje się w towarzystwie innego kota lub psa;
- kot syberyjski – przywiązany do opiekuna, jest kotem bardzo ruchliwym, zgodnym i pogodnym; lubi towarzystwo innych kotów;
- kot syjamski – lubi być blisko człowieka, jednak ma bardzo ognisty i wybuchowy temperament;
- kot birmański – należy do uparciuchów, jest żywy i towarzyski; chętnie kręci się przy nogach opiekuna podczas codziennej krzątaniny.
Pies czy kot? Decyzja należy do Ciebie i pozostałych domowników. Pamiętaj jednak, że to decyzja na długie lata i nie da się jej zmienić, kiedy okaże się, że wybrana rasa psa czy kota już Wam się znudziła lub przestała podobać. Decydując się na pupila, wybieraj zarówno sercem, jak i rozsądkiem. To będzie z pewnością najlepszy wybór.
