Trądzik młodzieńczy - skąd się bierze i jak zwalczyć ten rodzaj trądziku?

Trądzik młodzieńczy to zmora nastolatków. Nieestetyczne krosty na twarzy, krępujące zaskórniki i przebarwienia są nieodłącznym elementem okresu dojrzewania. Trądzik często bywa lekceważony z uwagi na swoje częste występowanie. Czy zawsze wymaga wizyty u dermatologa i leczenia?

Trądzik młodzieńczy to przewlekła choroba zapalna mieszków łojowo-włosowych, za której rozwój odpowiadają zmiany w gospodarce hormonalnej. Zmiany trądzikowe pojawiają się na twarzy, szyi, karku, dekolcie i plecach. Objawami są zaskórniki otwarte (ropne krosty), zaskórniki zamknięte (podskórne grudki), krosty, zmiany zapalne, a także niekiedy bolesne ropnie, torbiele, blizny potrądzikowe i przebarwienia. Mechanizm powstawania trądziku młodzieńczego polega na nadmiernej produkcji i zmianie w składzie łoju. W efekcie dochodzi do zaczopowania ujścia przewodu i powstania zaskórnika. Powstała cysta wypełniona łojem jest doskonałym środowiskiem do namnażania się bakterii, które powodują stan zapalny i trądzik młodzieńczy.

Trądzik młodzieńczy wywołany przez burzę hormonów, która towarzyszy okresowi dojrzewania. Dochodzi wówczas do wzrostu poziomu androgenów (męskich hormonów płciowych), które pobudzają aktywność gruczołów łojowych. Dodatkowo na nasilenie trądziku mogą mieć wpływ zaburzenia hormonalne w trakcie cyklu miesiączkowego, stres, nadmierny wysiłek fizyczny, niektóre leki (np. przeciwpadaczkowe), nadmierna ekspozycja na słońcu.

Trądzik młodzieńczy może się pojawić, jeśli niewłaściwie się odżywiamy. Takie produkty jak: węglowodany, produkty mleczne, słodycze, fast foody oraz ostre potrawy mogą się przyczynić do powstania trądziku młodzieńczego. Ważna jest zbilansowana dieta bogata w owoce i warzywa, które zawierają błonnik oraz witaminy. Sprzymierzeńcami w walce z trądzikiem jest witamina A i cynk, które wzmacniają odporność i regulują procesy metaboliczne w skórze a także ograniczają łojotok.

Trądzik młodzieńczy można zwalczać za pomocą odpowiedniej pielęgnacji. Przede wszystkim trzeba się jednak stosować do zaleceń dermatologa. Skórę należy oczyszczać z nadmiaru sebum, ale nie doprowadzać do jej wysuszania. Należy unikać dotykania twarzy brudnymi rękami. Trzeba również uważać na kosmetyki do makijażu, by nie zatykały porów (unikać różu). Nie poleca się również stosowania peelingów mechanicznych, które sprzyjają rozprzestrzenianiu się bakterii na całą powierzchnię skóry twarzy.

Trądzik młodzieńczy może mieć formę choroby przewlekłej, dlatego często wymaga wieloletniego leczenia. W zależności od stopnia zaawansowania trądziku, dermatolog może zalecić terapię miejscową lub leczenie ogólne. Przy łagodnych zmianach wystarczy stosowanie preparatów miejscowych. Mogą to być preparaty i maści antybakteryjne zawierające cynk i kwas salicylowy. W cięższych przypadkach zalecana jest terapia ogólna, podczas której stosuje się antybiotyki doustnie. W przypadku poważnych zmian trądzikowych stosuje się pochodne witaminy A, czyli retinoidy w formie tabletek. Jednak przed ich przepisaniem oraz w trakcie trwania kuracji, konieczne są regularne badania krwi, które pomogą określić odpowiednią dawkę leku, by nie wywoływała niekorzystnych skutków ubocznych.

Trądzik młodzieńczy w większości przypadków wymaga podjęcia kuracji, bowiem nieleczony oprócz dyskomfortu spowodowanego wypryskami, może również skutkować bliznami czy przebarwieniami, które pozostają do końca życia.