Wypryski na twarzy? Jak sobie z nimi radzić?
Jest to stan zapalny naskórka i warstwy brodawkowatej skóry właściwej, zwykle o nieinfekcyjnej etiologii. Termin ten obejmuje zmiany alergiczne, jak również niealergiczne. Objawiają się one zaczerwienieniem, świądem, a następnie powstawaniem pęcherzyków lub łuszczących się miejsc na skórze. Uszkodzona skóra pozbawiona bariery ochronnej staje się wrotami dla drobnoustrojów, które mogą doprowadzić do zakażenia.
29.09.2015 | aktual.: 08.10.2015 19:17
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Jest to stan zapalny naskórka i warstwy brodawkowatej skóry właściwej, zwykle o nieinfekcyjnej etiologii. Termin ten obejmuje zmiany alergiczne, jak również niealergiczne. Objawiają się one zaczerwienieniem, świądem, a następnie powstawaniem pęcherzyków lub łuszczących się miejsc na skórze. Uszkodzona skóra pozbawiona bariery ochronnej staje się wrotami dla drobnoustrojów, które mogą doprowadzić do zakażenia.
Przyczyny powstania wyprysku
Najczęściej do powstania wyprysków dochodzi w wyniku ekspozycji na czynnik uczulający, mówimy wtedy o wyprysku alergicznym. Wyprysk może mieć także podłoże genetyczne, jak również powstawać jako reakcja na stres, zaburzenia pracy np. układu krwionośnego. W miejscu powstania dolegliwości skóra staje się sucha swędząca, zaczerwieniona, często obserwuje się także obrzęk skóry i tkanki podskórnej.
Dieta – czy ma znaczenie?
Duża część wyprysków ma charakter alergiczny, niekiedy związana jest ze spożywaniem pokarmów zawierających substancje znane ze swoich właściwości alergizujących. Należą do nich np. nikiel, chrom, substancje zapachowe.
Czy niezbędna jest wizyta u specjalisty?
Egzema może mieć charakter ostry lub przewlekły. W jej leczeniu warto korzystać z wiedzy i doświadczenia specjalisty. Ustalenie przyczyny wyprysku jest najistotniejsze w procesie leczenia. Jeśli zmiany mają podłoże alergiczne, znaczące jest przede wszystkim rozpoznanie czynnika alergizującego i jego eliminacja. Wykonanie prób ekspozycyjnych z zastosowaniem standaryzowanych alergenów pozwoli na ustalenie czynnika lub czynników uczulających. Stosowanie odpowiednio dobranych przez lekarza preparatów z kortykosteroidami i substancjami przeciwhistaminowymi przyspiesza gojenie, zmniejsza świąd, zaczerwienienie oraz stan zapalny. Jeśli zmiany obejmują także zakażenie drobnoustrojami, wymagane jest zastosowanie preparatów o aktywności bakterio- lub grzybobójczej. W zależności od stopnia rozwoju zakażenia zostaną one zastosowane miejscowo lub ogólnoustrojowo. Korzystne może być także stosowanie maści z alantoiną czy pantenolem przyspieszających gojenie.
Jak pielęgnować skórę skłonną do wyprysków?
Do pielęgnacji skóry skłonnej do wyprysków należy używać kosmetyków np. marki * Vichy* przeznaczonych dla skóry wrażliwej, skłonnej do alergii, pozbawionych składników konserwujących (np. formaldehydu i substancji uwalniających formaldehyd, parabenów). Warto wybierać produkty wzbogacone w substancje roślinne, łagodnie działające, przyspieszające gojenie i zmniejszające stany zapalne. Do najpopularniejszych należą wyciągi z koszyczków rumianku, nagietka czy arniki. Działanie przeciwzapalne wykazują preparaty zawierające wyciągi bogate w polifenole (z miłorzębu japońskiego, zielonej herbaty)
. Przed zastosowaniem produktu z w/w wyciągami należy sprawdzić, czy nie jesteśmy uczuleni na rośliny z rodziny astrowatych. W tym celu produkt należy nanieść na skórę w niewidocznym miejscu, np. za uchem i pozostawić na 24 godziny, obserwując czy nie wystąpiły zmiany
alergiczne (zaczerwienienie, swędzenie, pieczenie, wysypka). Skuteczny w łagodzeniu dolegliwości jest również żel aloesowy.
Na zakończenie – odpowiednie oczyszczenie Skóra skłonna do wyprysków wymaga ponadto dokładnego jej oczyszczania. Wybór produktów przeznaczonych do oczyszczania cery alergicznej jest bardzo szeroki. Preparaty tego typu charakteryzują się łagodnym działaniem i występują w różnych postaciach np. w formie płynów, żeli, produktów dwufazowych, często o aktywności przeciwdrobnoustrojowej, istotnej w zapobieganiu zakażenia zmienionej chorobowo skóry.