Barbara Połomska miała szansę na międzynarodową karierę. Dlaczego zaczęła grać epizody?

Piękna aktorka była gwiazdą kina przełomu lat 50. i 60. Na ekranie debiutowała dwa lata przed ukończeniem krakowskiej PWST.

- Dużo grałam w filmie, będąc studentką szkoły teatralnej i tuż po dyplomie. Nie trafiłam jednak na dobrą rolę w filmie i na reżysera, który widząc, że ma do czynienia z młodą aktorką, chciałby mi pomóc. W rezultacie byłam aktorką bardzo popularną, ale wykorzystaną w zbyt wąskim zakresie – przyznała w rozmowie z magazynem "Film".

Świetna rola w "Eroice" Andrzeja Munka otworzyła jej drzwi do kariery poza granicami kraju. - Wysłano mnie na międzynarodowe festiwale filmowe do Mar del Plata, Rio de Janeiro, Karlowych Warów. Stałam się popularną aktorką – mówiła w wywiadzie dla "Ekranu".

Wówczas zdjęcia Połomskiej pojawiły się w zagranicznej prasie, a dziennikarze chcieli widzieć w niej gwiazdę światowego formatu. Nic dziwnego – uroda szła w jej przypadku w parze z dużym talentem. Aktorka była jednak mocno związana z ojczyzną, nie kwapiła się do wyjazdu za ocean.

W 1958 r. zagrała w polsko-czeskiej komedii "Zadzwońcie do mojej żony" i czesko-jugosłowiańskim filmie "Gwiazda jedzie na południe". Po powrocie do Polski otrzymała angaż w "Ósmym dniu tygodnia" na podstawie opowiadania Marka Hłaski czy "Zezowatym szczęściu".

Niestety, na początku lat 60. świetnie zapowiadająca się kariera Połomskiej wyhamowała. Przez długie lata nikt nie wiedział, dlaczego gwiazda zaczęła grać niemal wyłącznie epizody i skupiła się na pracy w teatrze.

Prawda wyszła na jaw po latach, kiedy to pani Barbara przyznała, że zmagała się z poważnymi problemami zdrowotnymi i długo przebywała w szpitalu. Wówczas rozpadło się także jej małżeństwo z operatorem filmowym Bogusławem Lambachem.

Po jakimś czasie Połomska związała się z młodszym o pięć lat reżyserem Ferudinem Ferolem. Na świat przyszedł syn pary – Marcin, a aktorka poświęciła się wychowaniu dziecka oraz opiece nad schorowaną matką. Pojawiała się na ekranie co jakiś czas, ale żadna z tych ról nie zapewniła jej powrotu na szczyt.

Jednak 87-letnia dziś aktorka niczego nie żałuje i nie chowa urazy. W rozmowie z "Ekranem" tak podsumowała swoją karierę i życie osobiste:

- Myślę, że bardzo ważne jest ze spełnionych obowiązków, zawodowych i codziennych. (...) Raz byłam na wozie, a raz pod nim, ale w sumie wyszłam na swoje. Owszem, mogłam może grać więcej, niż grałam, ale stało się inaczej. Fakt, że jestem właśnie dzięki filmom do dziś pamiętana, jest dla mnie bardzo ważny i cenny. Przetrwałam próbę czasu, dla aktorki to spory sukces.

Zapraszamy na grupę FB - #Wszechmocne. To tu będziemy informować na bieżąco o terminach webinarów, wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Chętnie poznamy wasze historie, podzielcie się nimi z nami i wyślijcie na adres: wszechmocna_to_ja@grupawp.pl