Była gwiazdą telewizji. Po rozstaniu z Materną słuch po niej zaginął

Wróżono jej wielką karierę oraz okrzyknięto godną następczynią Krystyny Loski. Była uważana za symbol kobiecej urody. Jej blond włosy, elokwencja i naturalna uroda przyciągały uwagę telewidzów. "Na początku lat 70. do grona zapowiadających dołącza wysoka, zgrabna blondynka Elżbieta Śmiarowska adorowana przez zakochanego w niej po uszy męża, Krzysztofa Maternę" – można przeczytać w książce "Prezenterki: tele PRL" Aleksandry Szarłat.

Tadeusz Pikulski w swojej książce "Prywatna historia telewizji publicznej" wspominał, że Elżbieta Śmiarowska otrzymywała wiele listów od swoich wielbicieli. Ona jednak była bez pamięci wpatrzona w Krzysztofa Maternę, ze wzajemnością. Gdy przez nadmiar obowiązków nie widzieli się zbyt długo, mężczyzna wsiadał w samolot, by zobaczyć się z ukochaną chociażby na chwilę.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

"Kiedy (…) piękna spikerka prowadziła wieczorem koncert w Szczecinie, Materna przylatywał rannym samolotem z Warszawy i z bukietem kwiatów udawał się z żoną na lunch, by wrócić popołudniowym samolotem na spektakl" – opisywała autorka książki "Prezenterki: tele PRL".

W momencie, w którym Krzysztof Materna wprowadził Elżbietę Śmiarowską do show-biznesu był już uznanym konferansjerem i dyrektorem artystycznym festiwali w Opolu i Sopocie. Nikt zatem nie protestował, gdy załatwiał jej pracę w gronie prezenterek Telewizji Polskiej.

Śmiarowska nie narzekała na brak zainteresowania. Pojawiała się w wielu programach, znalazła się na okładce magazynu "Ekran", a nawet zagrała epizodyczną rolę w serialu "07 zgłoś się". Jej kariera rozwijała się w zawrotnym tempie. Popularny prezenter, kiedy tylko mógł wybierał żonę do współprowadzenia ważnych imprez. Razem prowadzili cztery pierwsze edycje Spotkań Zamkowych "Śpiewajmy Poezję" oraz Sopot Festival 1976, gdzie oboje wręczyli Annie Jantar jej pierwszą Złotą Płytę.

Zobacz też: Żyje w białym małżeństwie. Żona nie ukrywa, z czym to się wiąże

Elżbieta Śmiarowska marzyła o tym, by zdjąć z niej łatkę "ikony piękna". Nie chciała, aby skupiano się tylko na jej wyglądzie. Prezenterka dołączyła do redakcji "Pegaza", gdzie pisała felietony. Niestety spotykała się z brakiem docenienia ze strony współpracowników. Niektórzy uważali ją nawet za trudną do współpracy.

"Współpraca z nią wymagała anielskiej wprost cierpliwości. Jeśli ją miałem, to tylko ze względu na jej urodę" – wspominał Tadeusz Pikulski w swojej książce "Prywatna historia telewizji publicznej".

Wielu uważało, że spikerka była zbyt drobiazgowa i nie wszystkim to odpowiadało. Miała dbać każdy, nawet najmniejszy szczegół i niepotrzebnie przeciągać pracę nad materiałem. Najwięcej wsparcia dostawała wówczas od męża, który często towarzyszył jej w pracy. Umilał żonie długie godziny spędzane na montażu, przynosząc jej posiłki z restauracji pobliskiego hotelu.

"Taki przejaw potęgi miłości łamał wszystkie serca, więc montowaliśmy program do świtu" – podkreślał Pikulski.

Po jakimś czasie okazało się, że małżeństwo Elżbiety Śmiarowskiej i Krzysztofa Materny nie przetrwało próby czasu. Para nie mogła się porozumieć i doszło do rozwodu. Prezenterka zdecydowała się zakończyć swoją karierę telewizyjną i wycofała się z życia publicznego. Od tamtej pory niewiele wiadomo o jej losie. Były mąż również nie wspomina o niej w wywiadach. Od ponad dwóch dekad jest związany z Magdaleną Materną, która jest jego trzecią żoną.

Czytaj także: Nie założył rodziny. Przykre, co mówił o kobietach

Zapraszamy na grupę FB - #Samodbałość. To tu będziemy informować na bieżąco o wywiadach, nowych historiach. Dołączcie do nas i zaproście wszystkie znajome. Czekamy na was!

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl