Echmea wstęgowata

Echmea wstęgowata

Echmea wstęgowata
Źródło zdjęć: © Dorota Łaszcz
21.10.2008 13:50, aktualizacja: 27.10.2008 13:40

Echmea należy do rodziny Ananasowatych (Bromeliaceae) i jest blisko spokrewniona z ananasem.

Echmea należy do rodziny Ananasowatych (Bromeliaceae) i jest blisko spokrewniona z ananasem. Obejmuje ponad 150 gatunków, występujących w tropikalnej i podzwrotnikowej Ameryce (Wenezuela, Boliwia, Peru, Brazylia, Ekwador, Kolumbia)
.

W naturze jest epifitem - rośnie na drzewach, w zagłębieniach kory. Pobiera wodę z opadów, a składniki pokarmowe z rozkładających się resztek organicznych.
Echmea wstęgowata (Aechmea fasciata, inaczej Aechmea lub Billbergia rhodocyanea) pochodzi z Brazylii, gdzie odkryta została w 1826 r.

W warunkach domowych może rosnąć przytwierdzona do kawałka kory lub w ziemi. Dobrze prezentuje się też w ceramicznej doniczce.

Jej rozeta może dorastać do 60 cm średnicy. Tworzą ją szerokie, wywinięte liście o dł. 30 cm - zielone, pokryte popielatymi cętkami, tworzącymi poprzeczne paski. Na brzegach mają charakterystyczne drobne kolce. Występują też odmiany o liściach czysto zielonych, marmurkowych lub żółto-zielonych.

Echmea żyje 2-3 lata, zależnie od tego, kiedy zakwitnie. Kwitnie tylko raz w życiu - przeważnie latem, ale niektóre okazy zakwitają również w innych porach. Ze środka lejka wyrasta pęd kwiatostanowy o fioletowych, drobnych, bezwonnych kwiatach, skupionych na szczycie pędu, z różowymi przykwiatkami w kształcie rozety. Utrzymuje się on ponad 6 tygodni. Po kwitnieniu pęd usuwamy u nasady, a rozeta zamiera wytwarzając 2-3 młode odrosty.

Roślina lubi stanowiska jasne, słoneczne, ale światło powinno być rozproszone. Może też rosnąć w półcieniu.
Od września do lutego optymalna temperatura to 22-24°C (nie powinna być niższa niż 12°C i nie wyższa niż 27°C).

Wymaga dużo wilgoci, zwłaszcza przed kwitnieniem. Podlewamy 2 razy w tygodniu przegotowaną, letnią wodą. W lejku rozety powinno być 2-3 cm wody, którą trzeba zmieniać co 3 tygodnie. Dobrze znosi przesuszone powietrze. Możemy zraszać roślinę, ale nie nabłyszczamy liści. Roślinę dokarmiamy latem nawozem dla kaktusów - połową zalecanej dawki, co 4 tygodnie.

Echmeę można rozmnożyć z nasion, ale jest to proces dość trudny w warunkach domowych. Łatwiejszym sposobem otrzymania nowych roślin jest przesadzanie odrostów.
Kiedy roślina mateczna całkowicie zaschnie, młode odrosty, które mają własne korzenie i osiągnęły wielkość przynajmniej połowy rośliny matecznej, przesadzamy do osobnych, małych doniczek z drenażem i samym torfem.

Wiosną następnego roku przesadzamy roślinę jeszcze raz, przed kwitnieniem, do doniczki o 1 numer większej, z lekką, przepuszczalną, bezwapniową ziemią, najlepiej z dużą ilością kory. Przykrywamy dokładnie korzenie warstwą ziemi, lekko ugniatamy i odstawiamy w zacienione miejsce na 2 dni. Później obficie podlewamy i przenosimy na stałe stanowisko.

Echmea dobrze znosi towarzystwo innych roślin o ozdobnych liściach - filodendrony, maranty, figowce itp.
Jest bardzo łatwym i wdzięcznym okazem do uprawy. Nie wymaga specjalnych warunków i dlatego polecana jest początkującym hodowcom.

Odmiany:

Aechmea chantinii - kwiatostan w kształcie kłosów, o żółtych kwiatach i czerwonych przykwiatkach. Liście zielononiebieskie, przebarwiające się na końcach na fioletowo, popielato prążkowane, z kolczasto zakończonymi brzegami.

Aechmea fulgens - o jaskrawo zielonych liściach na wierzchu, z popielatym prążkowaniem pod spodem i wiechowatym, koralowym kwiatostanie, na którym rozmieszczone są fioletowe kwiaty.

Aechmea miniata - wiechowaty, czerwony kwiatostan z niebieskimi, drobnymi kwiatami oraz błyszczące, zielone z wierzchu, a purpurowe pod spodem liście.

Aechmea orlandiana - liście jasnozielone, z purpurowymi nieregularnymi prążkami, kłosowaty czerwony kwiatostan z drobnymi żółtozielonymi kwiatami.

Aechmea recurvata - purpurowy kwiatostan w kształcie rozety z różowymi kwiatami na szczycie, liście jasnozielone, zwężające się od mięsistej nasady w stronę końca, kolczaste na brzegach.

Gdy roślina choruje:

  1. Rozeta lub pęd kwiatostanowy gnije - za dużo wody - należy wylać wodę z rozety i przesuszyć podłoże.
  2. Liście schną na końcach - zbyt gorąco - podlej roślinkę, wlej wodę do lejka rozety liściowej, zraszaj roślinę miękką wodą.
  3. Liście zniekształcone i lepkie, z zielonymi owadami - mszyce - należy opryskać roślinę środkiem insektobójczym.
  4. Liście marszczą się i schną po kwitnieniu - normalny objaw - trzeba z odrostów wyprowadzić nowe rośliny.
  5. Kwiatostan i pęd kwiatostanowy usycha, robi się brudnoróżowy
  6. Roślina przez kilka lat nie chce kwitnąć - brak składników odżywczych - przesadzamy do nowego podłoża, dokarmiamy latem nawozem dla kaktusów połową zalecanej dawki co 4 tygodnie, do lejka wkładamy kawałek jabłka.