Karmienie piersią - za i przeciw

Karmienie piersią to niewątpliwie jedna z najbardziej naturalnych czynności w życiu człowieka. Jednak nie wszystkie matki chcą lub mogą karmić swoje dzieci piersią dłużej niż 2,3 miesiące. Niektóre chcą szybko wrócić do pracy, inne mają problemy zdrowotne, które nie pozwalają karmić dziecka. Jeśli jednak w przypadku tych drugich trudno mówić o egoizmie czy wygodnictwie, to te pierwsze często są właśnie o to oskarżane.

Wielu specjalistów twierdzi, że karmić piersią powinno się przez pierwsze 12 miesiące życia dziecka. Jednak są i tacy, którzy uważają, że wystarczą 3 i można przechodzić na sztuczne mieszanki. Mimo iż żyjemy w czasach, w których tak wysoko ceni się naturę, a produkty z nazwą „ekologiczny” sprzedają się o wiele lepiej od zwykłych, to karmienie piersią często jest traktowane jako coś przestarzałego, niedzisiejszego. Rodzice, którzy uważają, że należy niemowlaka odstawić od piersi zaraz po trzech pierwszych miesiącach jego życia twierdzą, iż dziecko musi przystosować się do sztucznego jedzenia, które przecież będzie jadło całe życie. Jednak zapominają, a może nie chcą pamiętać iż im dłużej maluch będzie karmiony piersią, tym dłużej uniknie niepotrzebnej styczności ze sztucznym jedzeniem. Nie wszystko przecież, co stosuje się od setek, a właściwie, tysięcy lat jest złe, a wręcz odwrotnie – natura wie przecież, co robi.

Matka, która musi wrócić do pracy często nie ma wyjścia. Musi odstawić dziecko od piersi, gdyż inaczej nie będzie w stanie pracować. Jednak jest także drugi aspekt tej sprawy. Karmienie piersią to oszczędność czasu i pieniędzy. O wiele szybciej i wygodniej jest nakarmić malucha piersią niż przygotowywać mieszanki, podgrzewać butelkę. Matki karmiące piersią podkreślają także, iż jest to niezwykle komfortowe – można karmić w każdej chwili i prawie wszędzie. Nie mówiąc już o tym, iż sztuczne mleko jest dość drogie.

Trudno o zdrowsze i bardziej naturalne pożywienie dla dziecka niż mleko jego matki. Sztuczne mieszanki, jakie by doskonałe nie były, nigdy nie zastąpią prawdziwego mleka. Mleko matki zawiera przeciwciała, łatwo przyswajalne żelazo oraz składniki, które chronią malucha przed infekcjami i wzmacniają jego układ immunologiczny. Mleko ludzkie nie zawiera niebezpiecznych bakterii, które mogą znajdować się w mleku zwierzęcym. Niektóre badania dowodzą, że dzięki temu iż mleko matki dobrze wpływa na rozwój mózgu dziecka, dzieci dłużej karmione piersią są inteligentniejsze od tych, których matki szybko zaczęły karmić je sztucznym mlekiem. Dzieci potrzebują także zawartej w mleku oksytocyny, które wywołuje u dziecka uczucie zadowolenia. Dzięki karmieniu piersią zmniejsza się także niebezpieczeństwo, że dziecko będzie chorowało na niebezpieczne choroby jak m.in. zapalenie ucha środkowego, zapalenie migdałków, a nawet stwardnienie rozsiane. Wśród dzieci nie karmionych piersią występuje większe ryzyko nagłego zgonu.
Karmienie piersią chroni także przed próchnicą zębów i wadami zgryzu.

Jednak karmienie piersią to przecież nie tylko samo zdrowie dla dziecka. To także niesamowite przeżycie emocjonalne dla jego matki. W czasie karmienia tworzy się między mamą a noworodkiem niezwykła więź i bliskość, którą trudno zastąpić zwykłym przytulaniem. To chwile, które zapamiętuje się na całe życie i których tatusiowie mogą jedynie mamom zazdrościć.

Warto podkreślić jeszcze inną zaletę karmienia piersią. Mamy, które dłużej karmią szybciej wracają do figury sprzed ciąży i o wiele łatwiej jest im walczyć ze zbędnymi kilogramami. Organizm matki musi się sporo napracować produkując mleko, a co za tym idzie – traci wtedy dużo kalorii. Dzięki karmieniu piersią zmniejsza się także ryzyko osteoporozy po 65 roku życia, jak również raka sutka w młodszym wieku, co także jest ważnym argumentem „za”. Karmienie piersią zmniejsza również możliwość krwawienia poporodowego.

Mimo to, niektóre matki nie potrafią przełamać się i nie są w stanie długo karmić piersią. Uważają karmienie za nieestetyczne i niehigieniczne, za coś, co powinno się skończyć tak szybko, jak tylko to możliwe. Nie potrafią się przełamać, a karmienie piersią wywołuje u nich jedynie niechęć i stres. Niektórzy pediatrzy zgadzają się, że w takim wypadku można odstępować od karmienia piersią nawet po dwóch pierwszych miesiącach życia dziecka.

Oczywiście decyzja, czy karmić piersią, czy nie zawsze należy do jego rodziców, a przede wszystkim, do matki. Jednak zanim się ją podejmie należy rozważyć wszystkie za i przeciw. Najważniejsze powinno być dobro dziecka, którego pierwsze miesiąca życia są niezwykle ważne, a karierę i ambicje mamy, niestety, trzeba, przynajmniej na początku, umieć odstawić na dalszy plan. Przed podjęciem decyzji o szybkim odstawieniu od piersi dziecka, należy skonsultować się z pediatrą, który udzieli wszelkich potrzebnych informacji i rad. Lekarze nie powinni namawiać do zmiany decyzji, chociaż mogą podkreślać zalety dłuższego karmienia piersią.