"Kiedy rozkażę, bez protestów wstaniesz i wyjdziesz". Seksistowska lista Alberta Einsteina
"Nie będziesz oczekiwać ode mnie żadnej czułości i nie będziesz mi robić z tego powodu wyrzutów". "Kiedy tego zażądam, przestaniesz do mnie mówić". Piękny umysł Alberta Einsteina nie w każdej życiowej sytuacji odkrywał swoje piękno - lista wymagań, którą przedstawił swojej żonie, jest wprost porażająca.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Kiedy Mileva Marić jako mała dziewczynka wracała zapłakana do domu w jednej z austro-węgierskich wówczas wiosek, bo dzieci znowu wyśmiewały się z jej niedyspozycji (urodziła się z uszkodzonym biodrem i przez całe życie kulała), nie mogła przypuszczać, że za kilka lat stanie się żoną najsłynniejszego naukowca w historii. Nieśmiała, ale bardzo zdolna, bez problemu dostaje się na medycynę w Zurichu, potem rzuca ją dla politechniki. Alberta Einsteina poznaje w którejś z cichych bibliotek, a może na sali wykładowej, czy w drodze na zajęcia z matematyki. Zaczynają spędzać ze sobą więcej czasu, pretekstem jest wspólna nauka.
Albert zorientuje się, że się zakochał, dopiero gdy Mileva zniknie na rok. Na myśl o tym związku matkę Einsteina przechodzą zimne dreszcze, ale naukowiec stawia na swoim. Zanim sam zacznie nią gardzić i nazywać ją "ponurą zrzędą", Mileva urodzi mu dwójkę dzieci i przeżyją chwile prawdziwej, intelektualnej i emocjonalnej bliskości.
Kiedy pojawiły się małżeństwie problemy, Einstein postanowił bardzo dokładnie sprecyzować, jak mają wyglądać ich dalsze relacje. W jednym z licznych listów, które para wymieniała ze sobą, naukowiec przedstawił partnerce listę swoich oczekiwań.
"Zadbasz o to, by moje ubrania były utrzymywane w porządku". "Żebym otrzymywał posiłek trzy razy dziennie w moim pokoju". "Żeby moja sypialnia i mój gabinet były czyste, w szczególności, żeby moje biurko było tylko do mojej własnej dyspozycji".
"Zrzekniesz się wszystkich osobistych relacji ze mną, o ile nie będą całkowicie konieczne z przyczyn towarzyskich. W szczególności zrzekniesz się: przesiadywania ze mną w domu; podróżowania w moim towarzystwie".
"Będziesz przestrzegać następujących zasad w stosunkach ze mną: nie będziesz oczekiwać z mojej strony żadnej czułości i nie będziesz mieć o to pretensji. Przestaniesz do mnie mówić, kiedy tak powiem. Opuścisz moją sypialnię lub gabinet natychmiast, gdy o to poproszę i bez żadnych protestów".
"Zobowiążesz się nie umniejszać mojej osoby w oczach naszych dzieci, zarówno słownie czy uczynkami".
Zdesperowana, schorowana Mileva zgodziła się na te warunki, ale taki związek nie mógł trwać wiecznie, tym bardziej, że Einstein znalazł pocieszenie w ramionach kuzynki Elzy, której lubił skarżyć się na swoją "koszmarną żonę". Do rozwodu doszło w 1919 roku. Mileva zamieszkała w jednym z domów, które otrzymała od byłego męża, gdy ten dostał Nagrodę Nobla.
