Lecznicze ugniatanie, czyli krótka historia masażu
Leczniczy, kosmetyczny, relaksacyjny, sportowy czy erotyczny Masaż ma szerokie zastosowanie. Wykonywany od wieków, nic nie traci na popularności. Historia masażu jest tak stara, jak ludzki, świadomy dotyk. A wszystko zaczęło się w Starożytnym Egipcie od masowania zmęczonych stóp faraonów.
Leczniczy, kosmetyczny, relaksacyjny, sportowy czy erotyczny Masaż ma szerokie zastosowanie. Wykonywany od wieków, nic nie traci na popularności. Historia masażu jest tak stara, jak ludzki, świadomy dotyk. A wszystko zaczęło się w Starożytnym Egipcie od masowania zmęczonych stóp faraonów.
Klasyczny, leczniczy, tajski...
Pojęcie masażu jest bardzo szerokie. Dzieli się go ze względu na zastosowanie (leczniczy, kosmetyczno-pielęgnacyjny, relaksacyjny i sportowy) i ze względu na sposób wykonywania (klasyczny masaż manualny, masaż wodny lub masaż wykonywany przy pomocy urządzeń). Jeszcze szersza klasyfikacja obejmuje szkoły, regiony lub kraje, w których wykonuje się masaże. Znane są m.in. tajskie, tybetańskie, chińskie, egipskie szkoły masażu.
Historia stara jak ludzki, świadomy dotyk
Niektórzy mówią, że historia masażu jest tak stara jak ludzki, świadomy dotyk. W tym ujęciu masażem, jak i medycyną zajmują się nie tylko historycy, ale i sami masażyści, zgłębiający fenomen ludzkiego dotyku. Pierwszych wzmianek o masażu niektórzy badacze doszukują się w hieroglifach egipskich piramid, datowanych na 3 tys. lat p.n.e. Równie wczesne wzmianki o masażu pojawiają się w księgach Starożytnych Chin - w dziełach Kung- Fu z Tao Tse oraz Klasycznej Medycynie Wewnętrznego Żółtego Cesarza. Także w Indiach powstawały teksty o sztuce życia i zachowaniu zdrowia, zawierające informacje o masażu. Poruszano w nich także aspekty wymiaru zmysłowego, które później błędnie zinterpretowali Europejczycy. Stąd często masaże ayurwedyczne postrzegane były jako masaże natury erotycznej.
W Europie masaż zdobywa popularność w XIX wieku. Per Henrik Ling założył Centralny Królewski Instytut Gimnastyki w Szwecji, w którym rozwinął metodę masażu, zwanego później masażem szwedzkim lub klasycznym. Popularyzacją masażu zajmował się także Zygmunt Freud, który stosował go w leczeniu histerii. Postulował on m.in. o stosowanie go jako metody leczenia niektórych schorzeń psychosomatycznych.
ZOBACZ RÓWNIEŻ
Prawdziwa popularność masażu zaczyna się na początku lat 70-tych XX wieku. Wraz ze wzrostem turystyki do krajów azjatyckich zaczyna się prawdziwa ekspansja i wzrost zainteresowania m.in. metodami chińskimi i tajskimi, w tym masażem i akupresurą.
Pierwszą w Polsce szkołą kształcącą masażystów był powołany w Krakowie Ośrodek Rehabilitacyjny dla Niewidomych. Wielu z jego absolwentów otrzymało oferty pracy w Europie Zachodniej i USA. Po 89. roku popularne zaczynają być masaże orientalne oraz kosmetyczne i relaksacyjne. Temat masażu poruszany jest coraz częściej także na targach kosmetycznych, odnowy biologicznej i SPA.
Manualny - najlepszy
Po latach olbrzymiego zainteresowania sprzętem wspomagającym masaż, ostatnio następuje radykalny powrót do techniki manualnej – czyli masażu wykonywanego ręcznie. Najczęściej stosowaną techniką jest masaż klasyczny. Wykorzystuje się go w leczeniu zewnętrznych i wewnętrznych objawów chorobowych, a w wielu przypadkach także w profilaktyce. Klasyczny masaż składa się z wielu chwytów, ruchów i opracowań. Podstawowymi ruchami w masażu klasycznym są: głaskanie, ugniatanie, rozcieranie, oklepywanie , roztrząsanie lub ruchy bierne. Wykwalifikowany masażysta powinien znać anatomię i posiadać doskonałe umiejętności techniczne. Jego ruchy powinny być zręczne i dokładne. W zasadzie masowany nie powinien odczuwać bólu podczas masażu, ponieważ tylko w niektórych przypadkach masaż wykonuje się z większą siłą. Siła nacisku masażysty zależy od wskazań leczniczych, od grubości podściółki tłuszczowej oraz naszych predyspozycji. Często klasyczny masaż łączy się z kinezy terapią. Stosuje się wówczas ruchy bierne i czynne,
niekiedy wykonywane z oporem.
Masaż wykonywany jest przy zwalczaniu bólu i stanów zapalnych. Technika klasyczna usprawnia mechanizmy regulacyjne układu krążenia, oddychania, przemiany materii, termoregulacji i ukrwienia skóry. Tego rodzaju masaż wskazany jest dla osób z chorobami układu krążenia lub chorobami skóry. Zaleca się go także osobom z zaburzeniami odżywiania. Współczesna medycyna i psychologia popiera zastosowania masażu w profilaktyce tzw. chorób cywilizacyjnych oraz w terapii zmian w tkankach miękkich w wyniku długotrwałego stresu jak i negatywnych stanów emocjonalnych.
