Kiedy zdecydować się na drugie dziecko? To pytanie zadaje sobie wielu rodziców. Aby na nie odpowiedzieć, warto rozważyć wszystkie „za” i „przeciw”, przeanalizować możliwe scenariusze, zastanowić się, czy obecna sytuacja - zarówno finansowa, jak i możliwości czasowe, pozwalają na posiadanie drugiego dziecka już teraz, czy lepiej poczekać.
Kiedy zdecydować się na drugie dziecko? To pytanie zadaje sobie wielu rodziców. Aby na nie odpowiedzieć, warto rozważyć wszystkie „za” i „przeciw”, przeanalizować możliwe scenariusze, zastanowić się, czy obecna sytuacja - zarówno finansowa, jak i możliwości czasowe, pozwalają na posiadanie drugiego dziecka już teraz, czy lepiej poczekać.
Rodzice zastanawiają się, kiedy ich maluch powinien mieć rodzeństwo. Czy drugie dziecko powinno pojawić się jak najszybciej, czy może poczekać kilka lat, aż pierwsze dziecko będzie, w przynajmniej minimalnym stopniu, samodzielne?
Drugie zaraz po urodzeniu pierwszego
Wiele mam chce jak najszybciej urodzić drugie dziecko. Jest wiele zalet takiego rozwiązania. Dzieci będą się dobrze rozumieć, szybko zaczną się wspólne zabawy. Mniejsze jest również prawdopodobieństwo, że starsze będzie zazdrosne o malucha. Nie będzie też problemu z wyprawką; jak tylko starsze wyrośnie, młodsze będzie mogło przejąć po nim ubranka, zabawki, czy inne akcesoria. Niektóre mamy chcą mieć drugie, zanim wyjdą z wprawy i zdążą odzwyczaić się od pieluch, nocnego wstawania, kolek i innych trudności związanych z opieką nad noworodkiem.
Warto jednak pamiętać, że zanim dzieci będą się wspólnie bawić i świetnie dogadywać, rodziców będzie czekało sporo trudności. Agata, mama 2-letniej córeczki i kilkumiesięcznego synka mówi, że ma czasem dość. „Jedno zaśnie, to drugie się obudzi. Jedno przestanie płakać, to drugie zacznie. Jest wiele trudnych chwil i naprawdę obydwoje z mężem nie mamy czasu dla siebie. Czasami brak mi sił, ale z niecierpliwością czekam, kiedy dzieciaki będą mogły zajmować się sobą, a my wtedy odpoczniemy”. Zanim zdecydujesz się na drugie dziecko, zaraz po urodzeniu pierwszego, musisz pamiętać nie tylko o tym, czy na pewno dasz radę z dwoma maluchami, ale także o tym, aby skonsultować się ze swoim ginekologiem i zrobić wszystkie potrzebne badania. Twój organizm także musi się zregenerować.
Kilka lat różnicy
Jedno dziecko jest już na tyle samodzielne, że wiele rozumie. Wtedy jest szansa, że opieka nad pierwszym nie będzie tak wykańczająca, jak w przypadku dwóch maluchów w podobnym wieku. Pierwsze umie już samodzielnie zasypiać, nie marudzi przy jedzeniu i można zostawić je chociaż na chwile bez nerwów, że coś się stanie.
Jednak takie rozwiązanie też może mieć swoje minusy. Nie wiadomo, jak zareaguje starsze dziecko na przybycie młodszego. Może, niestety, to być silna zazdrość i poczucie, że już nie jest istotne dla rodziców. Dzieci potrafią też być okrutne dla swojego młodszego rodzeństwa, szczególnie, jeśli czują się zagrożone. Dlatego w takim wypadku rodzice muszą wykazać się wyjątkową mądrością i rozwagą. Starsze dziecko musi być na równi rozpieszczane z młodszym. Jeśli goście, którzy przychodzą odwiedzić noworodka przynoszą mu prezenty, warto mieć coś w zapasie dla starszego, aby nie poczuło się skrzywdzone. Nie można odtrącać starszego, ani denerwować się, kiedy nagle zaczyna się „pieścić”. Warto nawet przejść się do psychologa, który podpowie, jak zachować równowagę.
Duża różnica wieku
Starsze dziecko może pomagać w wychowaniu młodszego. Jest już świadome, rozumie wiele i można prosić je o pomoc oraz zaufać, że nie będzie czuło się pokrzywdzone, kiedy rodzice będą zajmować się noworodkiem. Szczególnie dziewczynki, które często uwielbiają małe dzieci, chętnie będą uczestniczyć w opiece nad maluchem. Jednak nie wszystkie doświadczone mamy uważają, że duża różnica wieku to dobre rozwiązanie. Angelika twierdzi, że jest to bardzo zły pomysł, a nawet błąd rodziców. „Moja córka ma 9 lat a syn 2...straszny błąd, wszystkim odradzam. Raz, że te dzieci nie mają jak się ze sobą bawić (córka się z nim bawi na miarę swoich możliwości, ale to są dwie inne epoki) żebym wtedy miała ten rozum, to różnica by była góra 3 lata”
Może być też tak, że starsze poczuje się odrzucone i zaniedbane. Nagle zrozumie, że nie jest już pępkiem świata swoich rodziców. Będzie sprawiało coraz więcej problemów wychowawczych, poczuje „wolność” i będzie mieć wrażenie, że wszystko mu wolno. Rezultatem mogą być na przykład wagary, gorsze wyniki w nauce, czy inne problemy.
Decyzja o drugim dziecku powinna być gruntownie przemyślana. Warto wszystko dobrze przekalkulować, zastanowić się, kto tym razem pójdzie na urlop wychowawczy, jakie są możliwości rodziny. Czy babcia będzie mogła pomóc, czy środki finansowe są wystarczające, oraz czy na pewno obydwoje macie wystarczająco dużo sił, aby zająć się wychowaniem drugiego członka rodziny.
