O. Gużyński o kobietach w ciążach z wadami letalnymi

Co by ojciec powiedział kobiecie, wiernej, która przychodzi do ojca i mówi: "Okazało się, że mój płód ma ciężkie wady letalne. Dziecko, nawet jeżeli się urodzi, to zaraz umrze. Ja nie chciałabym tej ciąży kontynuować, ale państwo jakby zmusza mnie do tego, żeby to dziecko urodzić." Czy są słowa, którymi, nie wiem, można pocieszyć czy powiedzieć tej kobiecie, co ona ma robić, jak się zachować, jak dalej żyć? To jest dobre pytanie, powiedziałbym nawet bardzo dobre, ponieważ ono dotyka czy też wskazuje na to, co jest, co powinno być przede wszystkim przestrzenią aktywności na przykład takiej osoby jak ja, księdza. Ksiądz duszpasterz powinien towarzyszyć takiej osobie w tym bardzo trudnym momencie, tragicznym momencie dla kobiety. To jaką decyzję ona podejmie, to co się stanie w wyniku tej decyzji, to jest pewnego rodzaju horyzont, do którego my powinniśmy razem z taką osobą zmierzać. I nie jestem w stanie, i nigdy tego nie robię, zastępować ludzi w podejmowaniu decyzji. Mogę pomagać, mogę tłumaczyć, mogę wspierać, mogę tworzyć maksymalnie korzystne warunki w tej tragicznej sytuacji, do tego, aby kobieta przeżyła to doświadczenie z jak najmniejszymi szkodami dla siebie, ale nigdy nie ważę się zastępować kobiety w podejmowaniu decyzji. Bo to jest decyzja, czy finalnie też powinna to być decyzja właśnie kobiety.