Panie Boniek, daj Pan spokój. Ostatni dzwonek na zmianę

"Widzę, że nikt nie pamięta, że Monika Lewinsky kończy dzisiaj 54 lata. Jak ten czas leci. Niedawno raczkowała w Białym Domu" – napisał Boniek. Na reakcję internautów nie trzeba było długo czekać. Powody są dwa. Jeden dotyczy dość dużego błędu w obliczeniach wieku byłej stażystki w Białym Domu, która, jak można łatwo sprawdzić w internecie, ma 45 lat, a nie 54. Drugim jest nawiązanie do "raczkowania” i seksafery z udziałem Clintona. Od razu zostało to wychwycone i uznane za nieprzemyślany i niesmaczny żart. Tyle że to nie pierwszy raz w karierze pana Bońka. I pewnie nie ostatni.

Trudno uwierzyć, by jeden ze stu najlepszych piłkarzy wg FIFA nie zdawał sobie sprawy, że próba zdobycia i utrzymywania pozycji czołowego seksisty w Polsce staje się już passé. Żarty o kobietach naprawdę przestały śmieszyć nie tylko wojujące feministki, ale i dzięki Bogu coraz większe grono mężczyzn, do tej pory chichoczących jedynie za plecami odważniejszych kolegów.

Dziś wiedzą już, że kobiety to ich partnerki w życiu, w domu, ale i w biznesie, bo choć nadal jest ich mniej na kierowniczych stanowiskach, to i tak coraz wyraźniej zaznaczają swoje miejsce w życiu publicznym. O tym zapomina jednak legendarny piłkarz, który słynie z tego, że kobiety traktuje jako te mimo wszystko gorsze od facetów.

Trudno zapomnieć jego "żartobliwą” wypowiedź z marca 2017 r. Karolina Hytrek-Prosiecka, ówczesna dyrektorka ds. komunikacji w Ekstraklasie zaproponowała Bońkowi i Piechocińskiemu spotkanie przy kawie, by porozmawiać o piłce. Piłkarz uznał, że odpowie na zaproszenie na Twitterze w sposób wedle jego mniemania żartobliwy. "Bez przesady, ja, gdy z @Piechocinski rozmawiamy o piłce to nam baba niepotrzebna” - rzucił niby od niechcenia, a jednak zgodnie z przekonaniami. Ponieważ nie miał za kim się schować, schował się za emotikonami. To miało pokazać, jak świetnie potrafi brylować, zabawiając swoich followersów żartami, które w jego założeniu mają bawić do łez.

Wtedy jednak okazało się, że nie tylko kobiety poczuły "zaskoczenio-obrzydzenie". Mężczyźni wyraźnie poczuli, że granice nie tylko dobrego smaku, ale i zdrowego rozsądku zostały przekroczone. Mikołaj Wójcik, szef działu Polityka pisał wówczas: "Nie wierzę w to, co widzę! Prezes Europejczyk? A słoma z butów sterczy”.

Głos po chwili zabrała ponownie Karolina Hyrtek-Prosiecka, tłumacząc: "Fajnie, że Was to śmieszy. Szef PZPN, akcjonariusz ESA. Brak kultury i czysta dyskryminacja. Cóż mogę dodać. (...) Ja też miałabym dystans, gdyby nie chodziło o prezesa PZPN, kandydującego do komitetu wykonawczego UEFA”.

Dlaczego powracamy do tej historii, oprócz tego, że nie jest to jedyna taka akcja w życiu zawodowym Bońka? Bo niezmiernie zaskakują jego dalsze poczynania. Poproszony o skomentowanie całej sprawy, bez żadnych zachowawczych przemyśleń, postanowił nawet nie tyle brnąć w to dalej, ile nawet jeszcze bardziej się pogrążyć. "To jest śmieszne. Oczywiście można tego nie zrozumieć, bo nie każdy jest inteligentny” – tłumaczył.

I co? Wszyscy puścili sprawę mimo uszu, a po chwilowym oburzeniu uznano, że to przecież nieszkodliwy i ukochany przez Polaków piłkarz. Duma narodu. A że Boniek czuł poparcie kibiców-facetów, podzielających jego opinię, że z babami to się o pewnych sprawach nie rozmawia, nie zaprzestał dzielić się swoimi mądrościami dalej. Nawet wtedy, gdy temat został poruszony w Eurosporcie, a Hope Solo, czołowa piłkarka, grająca na bramce w reprezentacji USA skomentowała: "Zbigniew Boniek powiedział: "Kiedy poruszamy temat futbolu, to dyskusja o wpływie kobiet na tę dyscyplinę jest zbędna". Cóż, Zbigniew, co powiesz na moją nogę w twoich j...ch? Czy to przydatny wpływ? Może jesteś zbyt dużym tchórzem, by przyjść i powiedzieć mi to w twarz".

Takich sytuacji i kobiet, z którymi Boniek wszedł w polemikę jest wiele. O jego rezolutności i ciętym języku przekonała się Dominika Wielowieyska, Kazimiera Szczuka czy Krystyna Pawłowicz. Nikt nie zabrania Bońkowi żartować. Nikt nie każe mu cenzurować swoich wypowiedzi. Można jedynie mieć nadzieję, że zrozumie w końcu, że jego słowa uderzają w kogoś, ośmieszają i wzywają do "upokarzania” słownego. I że będzie bardziej zastanawiał się, czy jego wysublimowane żarty po pierwsze są najzwyczajniej w świecie zabawne, a po drugie czy warto się nimi dzielić z innymi. No i nadal pozostaje pytanie bez odpowiedzi – czy mężczyzna, który ma żonę, dwie córki i dwie wnuczki, powinien sobie pozwalać na takie seksistowskie uwagi?