Szarpanie i publiczne poniżanie. Matka chce zgłosić zachowanie nauczycielki
8-letnia córka Amelii wróciła zapłakana do domu po zajęciach w drugiej klasie szkoły podstawowej. Podczas rozmowy z mamą przyznała się do tego, że powodem jej zachowania jest to, co zrobiła nauczycielka podczas zajęć.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Kobieta opisała swoją historią na forum portalu Kafeteria, gdzie szukała pomocy i odpowiedzi na pytanie, czy osoba ucząca jej dziecko miała prawo się tak zachować.
"Córka nie chciała wykonać jakiegoś polecenia, więc nauczycielka ją złapała, posadziła na krześle i kazała jej pracować z innymi dziećmi" - pisze kobieta. "I głośno mówiła, że ma uspokoić. Czy nie uważacie że przesadziła? To jeszcze dziecko, a takie szarpanie, publiczne poniżanie, że ma siadać i siłą ciskanie na krzesło chyba normalne nie jest. Chce to gdzieś zgłosić. Czy miałyście może takie sytuacje z nauczycielkami?" - pyta inne matki.
Kobiety nie odpowiedziały jej tak, jak się spodziewała. Większość z nich uważa, że absolutnie nie powinna wierzyć dziecku, gdyż w tym wieku mają bogatą wyobraźnię. Przede wszystkim zalecają jej rozmowę z nauczycielką oraz dyrektorką. Ponadto, niektóre z ich zwracają uwagę na to, że matka przesadza.
"W latach 70/80 tych za przeszkadzanie na lekcji czy złe zachowania w szkole dostawało się linijką po łapie, a nawet z płaskiej dłoni po łbie" - odpowiedziała jej jedna z kobiet. "Nikt wtedy nie skarżył się na to rodzicom. Wręcz przeciwnie. Siedziało się cicho i ani mru, mru. Przyznanie się rodzicom do tego, że dostało się od nauczyciela po łapie za złe zachowanie, groziło poprawką kary - tym razem ze strony mamy albo taty".
Kolejna dodaje, że nauczycielka mogła tylko próbować zapanować nad dzieckiem, które nie chciało się jej słuchać. "Nie ma to jak rozwydrzyć bachora, a potem mieć pretensje do całego świata" - pisze kobieta. "Wiadomo, że dziecko nie powie całej prawdy, tylko sprzeda wersję najbardziej korzystną dla siebie, nie zawaha się nawet koloryzować (tutaj wersja z szarpaniem). I potem matka wojuje z całym światem, a tak naprawdę nie wie jak jej dziecko zachowuje się poza domem. Jeśli masz z tym problem, to idź do szkoły, porozmawiaj z nauczycielem, spytaj jak to było i ewentualnie wtedy wyciągaj konsekwencje" - dodaje.
A jakie jest wasze zdanie na ten temat? Gdzie jest granica pomiędzy odpowiednim zachowaniem a przesadą? Prześlijcie nam swoje odpowiedzi przez serwis dziejesie.wp.pl
