Sztuka walki aikido. Historia i techniki aikido

Aikido jest japońską sztuką walki stworzoną przez Mirohei Ueshiba, nazywanego Wielkim Nauczycielem. Aikido łączy w sobie harmonijne ciało oraz umysł, a głównym jej celem jest filozofia rozwoju oraz pojmowanie życia. Często aikido określane jest jako coś więcej niż tylko sztuka walki. Znana jest metafora, która opisuje aikido jako sztukę wojenną bez walki opartą na filozofii i psychologii.

W Japonii aikido uprawiane jest powszechnie, a w ostatnich latach, ta sztuka walki zaczęła się popularyzować w Ameryce Północnej oraz Europie. Podstawową zasadą aikido jest unikanie ataku i stosowanie wobec niego obrony. Można powiedzieć, że w aikido istnieje tyle sposobów obrony, ile występuje rodzajów ataku. Walka jest pochodną siły współzawodnika i intensywność walki zależy od przeciwnika.

Aikido jest także kodeksem moralnym, w którym bierze się odpowiedzialność za zdrowie fizyczne i psychiczne osób, które stają do walki. Nazwa aikido składa się z trzech słów ai, ki i do. “Ai” oznacza harmonię, łagodność oraz miłość. Słowo “ki” to inaczej energia witalna, natomiast “do” tłumaczy się jako drogę.

Początki aikido przypadają na przełom XIX i XX wieku. Ueshiba, twórca aikido jako dziecko trenował ju-jitsu oraz szermierkę według zasad Shinkage-Ryu. Elementy tych sztuk walki, wykorzystał również w aikido. Dlatego, przykładowo ruchy osób trenujących aikido przypominają ruchy szermierza.

Ueshiba rozwijał aikido przez znaczną część swojego życia. W latach 30. XX-go wieku nazywał ją sztuką walki aiki, dopiero od połowy lat 40. zaczął używać współcześnie znanej nam nazwy aikido. W tym samym czasie powstała Fundacja Aikikai, której celem jest promowanie tej sztuki walki na świecie. W Polsce natomiast pierwsza sekcja aikido uformowała się w latach 70. ubiegłego wieku.

Aikido to aż 10 tysięcy wariantów obrony przed atakiem. W aikido podstawowa jest obrona przed atakiem, unika się samego ataku. W treningach aikido duży nacisk kładzie się na naukę schodzenia z linii ataku, stosowanie uderzeń, rzutów oraz dźwigni na konkretne części ciała. Walka według zasad aikido rozwija się zawsze z uwzględnieniem ruchów i zamierzeń przeciwnika. Jeśli przeciwnik nie rozpocznie ataku, to walka się nie rozpocznie. Pomimo licznych wariantów samoobrony, można wymienić kilka podstawowych technik aikido:

• Nikkyo - pomaga unieruchomić przeciwnika. Technika jest znana jako jeden z najsilniejszych chwytów w aikido, który może powalić na kolana. Uwięziony i skręcony nadgarstek kieruje się w stronę głowy atakującego pod kątem prostym między przedramieniem, ramieniem a nadgarstkiem.
• Ikkyo - to najbardziej efektowna i widowiskowa technika aikido, którą można wykonać jako trzymanie lub rzut. Nacisk na atakującego wywiera się ciężarem własnego ciała. Prawa ręka prowadzi prawy nadgarstek atakującego, natomiast lewą dłonią chwyta się jego lewy łokieć.
• Gokyo - to technika stosowana zazwyczaj w walce z przeciwnikiem posiadającym broń. Chwyt dłoni służy głównie kontrolowaniu broni trzymanej przez atakującego.
• Sankyo - to technika aikido, która wywołuje u przeciwnika silny ból. Nadgarstek zostaje wykręcony w nienaturalny sposób.
• Yonkyo - to technika najbardziej bolesna, w której wykonuje się nagły i mocny ucisk na centra nerwowe znajdujące się w przedramieniu. Prawidłowo wykonany nacisk, obezwładnia atakującego.