Monika Nagórko, Stowarzyszenie Rodziców Po Poronieniu: Poronienie dla kobiety jest stratą dziecka, jedną z największych tragedii życiowych. Psychologiczne konsekwencje poronienia są skomplikowane i utrzymują się znacznie dłużej niż medyczne. Niezależnie od przebiegu tego wydarzenia, towarzyszy mu stan żałoby, dotkliwy szczególnie na początku: większość kobiet roniących nawet bardzo wczesne ciąże przeżywa emocje zbliżone do tych będących udziałem rodziców tracących dziecko po urodzeniu. Pojawiają się ból, żal, oskarżenia wobec siebie, bliskich i innych ludzi (najczęściej lekarzy), poszukiwanie odpowiedzi na pytania „dlaczego”. Czasami matce towarzyszy gniew, najczęściej smutek i zagubienie. Kobieta próbuje nadać sens temu wydarzeniu, które wydaje się go nie mieć. Konsekwencją źle przeżytej albo nieprzeżytej wcale żałoby może być depresja, chroniczny smutek, zaburzenia psychosomatyczne, brak chęci do życia i zainteresowania światem.

Trauma

"Na myśl o seksie robi mi się niedobrze". Młoda matka namawia partnera, by przespał się z inną

12-latka wystąpiła w telewizji razem ze swoimi gwałcicielami. Matka zachęcała ją do zwierzeń

Co pamiętamy z dzieciństwa?

Trauma i seks

Traumatyczna młodość gwiazd

"Założyłaś taką sukienkę, to co się dziwisz". Jak żyć po gwałcie?

Traumy, których doświadczyły gwiazdy

Jedna trzecia kobiet po porodzie cierpi na stres pourazowy

Kołysanka dla okruszka – życie kobiety po poronieniu

Dlaczego Gerard Butler nie myje naczyń?