Trzykrotka
Jest rośliną bardzo łatwą w uprawie, a jednocześnie bardzo dekoracyjną. Nawet początkującym amatorom jej pielęgnacja nie sprawi kłopotów.
05.03.2009 | aktual.: 06.03.2009 15:24
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Trzykrotka jest byliną. W naturze występuje na wilgotnych terenach od południowej Kanady do północnej Argentyny. Należy do rodziny Komelinowate (Commelinaceae). Jej łacińska nazwa - Tradescantia - została nadana na cześć ogrodnika króla Karola I - Johna Tradescenta. Gatunki o pokroju wzniesionym najczęściej uprawiane są w ogrodach, a płożące i zwieszające się można uprawiać jako rośliny pokojowe. Tworzą długie pędy i najlepiej prezentują się w wiszących pojemnikach.
Trzykrotka pokojowa ma podłużne, lancetowate liście o długości 5-8 cm. W zależności od gatunku i odmiany są one zielone z podłużnymi paskami w kolorach żółtym, kremowym, białym, srebrnym lub szarym.
Drobne, białe, różowawe lub fioletowo-niebieskie, bezwonne kwiaty pojawiają się najczęściej latem.
POLECAMY
TULIPANY IRENY SENDLEROWEJ Może rosnąć w każdych warunkach - nie szkodzi jej dym tytoniowy w pokoju ani wyziewy gazowe w kuchni. Nie lubi jedynie przeciągów i silnego nasłonecznienia. Odmiany o zielonych liściach rosną dobrze na stanowisku półcienistym, o rozproszonym świetle, ale przy niedoborze światła pędy się wyciągają. Odmiany pasiaste wymagają więcej światła, gdyż mogą zzielenieć.
Przez cały rok trzykrotka może stać w temperaturze 18-20°C, ale zimą nie powinna mieć chłodniej niż 10-13°C.
Podlewamy ją miękką lub przegotowaną wodą raz w tygodniu. Żeby ziemia była stale wilgotna można wstawić doniczkę do osłonki z wilgotnym torfem.
Co 2 tygodnie latem i co miesiąc zimą do wody dodajemy płynny nawóz dla roślin kwitnących. Co tydzień zraszamy trzykrotkę letnią, przegotowaną wodą, żeby zmyć z liści kurz. Nie należy stosować środków do nabłyszczania.
Starą roślinę najlepiej co roku zastąpić młodą, gdyż z wiekiem wyciąga się, ogołaca z liści i traci atrakcyjny wygląd. Można też ściąć pędy ok. 2,5 cm nad doniczką i poczekać, aż roślina wypuści nowe, których użyjemy jako sadzonki. Odcinamy wierzchołki pędów o długości 8 cm i ukorzeniamy w wilgotnej mieszance piasku z ziemią uniwersalną lub w wodzie z dodatkiem węgla drzewnego. Utrzymujemy temperaturę powyżej 16°C. Gdy wypuszczą korzenie, sadzimy je po 4-5 do doniczki o średnicy 8 cm. Podłożem może być mieszanka ziemi uniwersalnej z dodatkiem piasku.
Najchętniej uprawiane gatunki pokojowe:
· Trzykrotka biała (Tradescantia albiflora) – o trójpłatkowych, białych kwiatach, zielonych, płożących się pędach i lancetowatych, zielonych liściach. Zależnie od odmiany liście mają białe lub żółte paski. Ze względu na podobieństwo brana często za trzykrotkę wężykowatą.
· Trzykrotka wężykowata (Tradescantia fluminensis) – o krótkich pędach, krótkoogonkowych liściach, niebieskawozielonych z wierzchu i purpurowoczerwonych od spodu, z białymi lub różowymi paskami, podobna do trzykrotki białej, Białe kwiaty wyrastają na końcach pędów.
· Trzykrotka Blossfelda (Tradescantia blossfeldiana) - dorasta do 20 cm, ma bardziej wzniesione i wydłużone, od spodu czerwonawe, a z wierzchu brązowo-ciemnozielone liście, pokryte srebrzystym meszkiem. Różowo-białe kwiaty pojawiają się późną zimą lub wiosną. Rośnie wolniej i jest bardziej wrażliwa.
· Tradescantia sillamontana - ma pędy i liście pokryte gęstym, srebrzystym meszkiem. Biało-różowe kwiaty pojawiają się zimą.
Blisko spokrewniona z trzykrotką jest pasiatka zwisła (Zebrina pendula). Przez jedną grupę botaników traktowana jest jako osobny gatunek, a przez drugą jako odmiana trzykrotki. Jej kwiaty są białe, ale drobniejsze, a zielono-szare lub zielono-srebrne, szerokie liście przy dobrym oświetleniu przebarwiają się na różowo-purpurowo (odmiana ‘Quadricolor’). Ma podobne wymagania odnośnie pielęgnacji, co trzykrotka, ale powinna stać w miejscu trochę cieplejszym. Latem odpowiednia temperatura to 20-22°C, a zimą nie powinna stać w temperaturze niższej niż 15°C.
Gdy trzykrotka choruje:
· Liście rzadko rozmieszczone, pędy wyciągnięte - brak światła - przestaw roślinę w jaśniejsze miejsce.
· Łodygi ogołocone u podstawy - roślina za stara, wymaga odmłodzenia, zrób sadzonki z wierzchołków pędów.
· Wszystkie liście pasiaste przebarwiają się na zielono - roślina przenawożona, brak światła - przestaw roślinę w jaśniejsze miejsce i nie dokarmiaj. Zielone liście usuń.
· Zahamowanie wzrostu i zmiana koloru liści (np: białe paski różowieją) - za sucho - podlewaj i zraszaj roślinę częściej.
· Liście zdeformowane i lepkie, z zielonymi owadami - mszyce - opryskaj środkiem insektobójczym.
· Liście brązowieją - zbyt sucho - podlewaj częściej.
· Czubki liści brązowieją i schną - zbyt duże nasłonecznienie - przenieś roślinę w miejsce lekko zacienione.