Walina - właściwości, działanie oraz skutki niedoboru i nadmiaru waliny

Walina jest organicznym związkiem chemicznym należącym do grupy aminokwasów egzogennych, czyli takich, których nasz organizm samodzielnie nie jest w stanie wyprodukować. Walina jest aminokwasem niepolarnym o rozgałęzionym łańcuchu bocznym.

Nazwa tego aminokwasu pochodzi od łacińskiego słowa “validus”, które tłumaczy się jako “silny”. Odpowiednia podaż waliny w diecie korzystnie wpływa na zdrowie organizmu oraz tężyznę fizyczną.

Walina jest istotnym związkiem wykorzystywanym przez ludzki organizm zwłaszcza podczas wysiłku fizycznego. Z medycznego punktu widzenia bowiem walina wywołuje proces glukoneogenezy.

Proces ten polega na tym, iż podczas zwiększonego zapotrzebowania na glukozę, organizm zamienia w nią walinę. To hamuje czerpanie energii z glikogenu w mięśniach i tym samym pozwala na szybsze budowanie tkanki mięśniowej. Dlatego przed treningiem ważne jest dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości waliny i innych aminokwasów rozgałęzionych, czyli leucyny i izoleucyny.

Walina jest doceniana przede wszystkim przez zawodowych sportowców, kulturystów oraz osoby, które właśnie zaczynają swoją przygodę z treningami siłowymi. Walina bowiem wykazuje szereg właściwości, które korzystnie wpływają na nasz organizm. Stanowi wsparcie dla organizmu podczas intensywnych treningów, gdyż jest dodatkowym źródłem energii.

Walina stymuluje rozwój tkanki mięśniowej, zwłaszcza w czasie regeneracji potreningowej. Wpływa także na hormon wzrostu, przez co pomaga utrzymać równowagę w gospodarce hormonalnej człowieka. Warto nadmienić, że walina jest związkiem niezbędnym w syntezie witaminy B5, czyli znanego nam kwasu pantotenowego.

Ponadto korzystnie oddziałuje na pracę układów nerwowego i immunologicznego. Walina reguluje metabolizm, a zwłaszcza biosyntezę węglowodanów.

Walina jest związkiem, który można przedawkować, ale również można spowodować jego niedobór w organizmie. Obie sytuacje są dla człowieka niepożądane i mogą wywołać zaburzenia zdrowotne. Przedawkowanie waliny najczęściej objawia się mrowieniem skóry, zaburzeniami pracy wątroby oraz nerek i hipoglikemią. W niektórych przypadkach nadmiaru waliny w organizmie mogą pojawić się halucynacje czy omamy.

Z kolei długotrwały niedobór waliny powoduje bezsenność, zaburzenia koncentracji, brak łaknienia oraz spadek masy ciała. Niedostarczanie odpowiednich ilości waliny powoduje także drżenie mięśni, anemię i szczególną nadwrażliwość na dotyk. Warto jednak zauważyć, że przy dobrze zbilansowanej diecie i zalecanej suplementacji bardzo trudno doprowadzić do nadmiaru lub niedoboru tego aminokwasu w organizmie.