Wstydliwa Mimoza

Wstydliwa Mimoza
Źródło zdjęć: © WP.PL

05.08.2009 | aktual.: 07.08.2009 15:18

‘Mimosa’ to po grecku ‘czułość’. Mimozy należą do rodziny czułkowatych (Mimosaceae), która liczy około 300 gatunków. W warunkach naturalnych rosną one głównie w tropikalnych rejonach Ameryki Południowej.

Obraz
© (fot. wp.pl)

Występują jako byliny, krzewy, drzewa, a także pnącza i są chwastem, który uniemożliwia rozwój innych gatunków. Spośród nich tylko kilka gatunków posiada niezwykłą umiejętność błyskawicznego składania liści pod wpływem dotyku. Wrażliwość wzrasta przy wzroście temperatury (liście przestają reagować na dotyk w temperaturze poniżej 18°C), natomiast maleje przy wzroście wilgotności podłoża oraz z wiekiem - im roślina starsza, tym słabiej reaguje.

Poza naturalnym środowiskiem uprawiane są w ogrodach botanicznych oraz jako rośliny doniczkowe.

Czułek wstydliwy (Mimosa pudica) jest jednym z „uwrażliwionych”, dzięki czemu zyskał popularność i jest najczęściej uprawianym gatunkiem mimozy w naszych domach.

Traktowany jest jako roślina roczna. Tworzy rozgałęziony, delikatny półkrzew, dorastający do 30–40 cm. Na słabo zdrewniałych, ciernistych pędach wyrastają naprzemianległe liście, podzielone na 2 pary listków, złożonych z 10-26 par drobnych, podługowatych, naprzeciwległych listeczków.

Z kątów liści wyrastają długie szypułki zakończone kilkoma pąkami, które po rozkwitnięciu przypominają fioletowo-różowe pomponiki o średnicy 1–2 cm. Kwiatostany złożone są z wielu drobnych, rurkowatych kwiatów, z długimi na 8 mm pręcikami wystającymi z korony. Kwiaty są wiatro- i owadopylne. Rośliny prawidłowo uprawiane kwitną po 3 – 4 miesiącach od wysiewu nasion, przeważnie od lipca do października.Po kwitnieniu pojawiają się owoce – cierniste, rozpadające się strąki z nasionami. Roślina wymaga stanowiska słonecznego przez cały rok. Najlepsze jest światło rozproszone. Niedobór światła powoduje wyciąganie się pędów, nadmiar – zwijanie i żółknięcie liści. Dobrze rośnie w temperaturze 20 - 25°C. Zimą musimy chronić roślinę w trakcie wietrzenia mieszkania.

Mimoza wymaga regularnego i obfitego podlewania. Ziemia w doniczce musi być stale wilgotna, ale nie zalana. Wysoka musi być także wilgotność powietrza w pomieszczeniu, dlatego często zraszamy roślinę i ustawiamy doniczkę na podstawce z wodą lub w osłonce z wilgotnym torfem. Co 2-3 tygodnie dokarmiamy regularnie mimozę roztworem nawozu wieloskładnikowego.

Roślina dobrze wygląda tylko w pierwszym roku życia, później należy ją zastępować młodszymi okazami. Przesadzamy tylko młode roślinki do coraz większych doniczek, największa powinna mieć średnicę 14–16 cm. Na dno doniczki kładziemy warstwę drenażu i żyzne, próchniczne, przepuszczalne podłoże (ziemia ogrodowa z domieszką torfu i piasku).

Mimozę rozmnażamy z nasion, wysiewanych w domu na przełomie lutego i marca. Nasiona moczymy 2 dni w ciepłej wodzie i siejemy do płytkich miseczek wypełnionych mieszaniną torfu z piaskiem albo od razu do właściwego podłoża. Siewki wymagają dużo światła oraz umiarkowanego podlewania. Do doniczek przesadzamy siewki mające już kilka pierzastych liści. Po każdym przesadzeniu musimy je okryć folią w celu zwiększenia wilgotności powietrza. Roślin nie uszczykujemy. W maju, po przymrozkach, możemy wysiać nasiona mimozy do ogrodu.

Czym powinniśmy się martwić:

1)Liście są cały czas złożone, po pewnym czasie żółkną – zbyt mokre podłoże - ograniczamy podlewanie.

2)Liście żółkną, listki opadają – nieregularne podlewanie, zbyt suche powietrze - utrzymujemy stałą wilgotność powietrza, regularnie podlewamy.

3)Roślina wolno rośnie, nie kwitnie – brak składników pokarmowych, za ciemno, za chłodno - roślinę nawozimy, przenosimy do pomieszczenia cieplejszego i jaśniejszego.

4)Liście żółkną, zwijają się, opadają, pajęczynka na spodzie liścia – przędziorek – opryskujemy preparatem przeciw pajęczakom lub wyrzucamy roślinę.

5)Końce pędów zdeformowane, lepkie, zwijają się, widoczne drobne owady – mszyce – myjemy roślinę pod silnym strumieniem wody.

Źródło artykułu:WP Kobieta
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (0)