120 złotych za prezent dla koleżanki. "Usłyszałam, że mogłam lepiej się postarać"

Jedno z forów dla rodziców nastolatków zelektryzował post pewnej mamy. Kobieta skarżyła się, że prezent podarowany przez jej córkę rówieśniczce nie spotkał się z pozytywnym odbiorem… rodziców dziewczynki. Na wspomniany prezent składały się: drobny upominek, karta podarunkowa do popularnej sieciówki i czekoladki, warte w sumie około 120 złotych. Żaląca się mama pokątnie dowiedziała się, że choć sama obdarowana była zadowolona, to jej rodzice uznali, że mogła "lepiej się postarać".

– Może problemem tutaj była nie tyle kwota, co osobistość prezentu? Tak czy inaczej od koleżanki z klasy nie wymagałabym ani niczego drogiego, ani bardzo osobistego. Pewnie większość ma podobnie – mówi zdziwiona Asia, mama Gucia. Przyznaje jednak, że karty podarunkowe wzbudzają w niej mieszane uczucia. – Przemawia to do mojej praktycznej natury, ale taki prezent od koleżanki dla koleżanki? Dziecko, które spędza z przyjaciółką z klasy kilka godzin dziennie, nie potrafi wybrać dla niej nic innego? – pyta retorycznie.

– 120 złotych to faktycznie sporo – twierdzi Ania, mama 14-latki. – My najczęściej zamykamy się w kwotach do 50-70 złotych. I tak jak słyszę od koleżanek, to raczej ogólnopolska średnia. Bywają miesiące, że kinderparty mamy co tydzień, można pójść z torbami. Ja kart prezentowych nie kupuję, ale to powszechna praktyka. Zdarza się nawet, że dzieci dają dzieciom gotówkę w kopercie – opowiada.

Dr Aleksandra Piotrowska, psycholog dziecięcy, jest oburzona. – To nie dzieci wymyślają karty podarunkowe czy pieniądze w kopercie i to nie dzieci doprowadzają do licytowania się, kto dostał droższy czy lepszy prezent. Naprawdę uważamy, że im droższy prezent, tym lepiej o nas świadczy? – komentuje z niedowierzaniem.

Jak tłumaczy, karty prezentowe wydają się obdarowującym tak pożądane, bo są pewną promesą możliwości kupienia tego, co dziecko sobie zażyczy. Najczęściej jednak świadczą po prostu o tym, że rodzic nie miał czasu albo ochoty chodzić z dzieckiem po sklepach, dopytywać o zainteresowania. Czasem w kopercie ląduje karta lub gotówka z obawy przed zdublowaniem prezentu.

O prezenty pytam też zaprzyjaźnione mamy na niewielkim forum. – Mnie jest trochę głupio robić listy prezentowe. Moja siostra tak robi, a ja mam jakiś opór – opowiada Martyna. – Przez to Staś dostał ostatnio dwa takie same prezenty i pięć samochodów. – Odkąd zostałam rodzicem, staram się komunikować nasze potrzeby, chociaż bardzo lubię niespodzianki. Naprawdę wujek "wolny ptak" nie musi wiedzieć, co jest najlepsze dla naszego berbecia – przekonuje Marta. Wszystkie dziewczyny zgodnie przekonują, że podają raczej typ prezentu (książka, rodzaj zabawki), a nie wskazują konkretnej sztuki w konkretnej cenie.

Co, jeśli wujek "wolny ptak" nie zdąży kupić nawet prezentu z listy? Leniwym lub/i spóźnialskim dr Aleksandra Piotrowska podpowiada pewien pomysł, o którym gdzieś słyszała – elegancki i zabawny sposób na wręczenie gotówki małemu jubilatowi. Goście zrzucają się na skarbonkę i wrzucają do niej jakąś kwotę. – To bardzo sympatyczna praktyka, pod warunkiem, że nie ma żadnej dolnej granicy i nikt nikomu nie patrzy na ręce – tłumaczy Piotrowska.

Zdaniem psycholog w idealnym świecie to oczywiście dzieci same powinny robić prezenty. – W końcu to przecież prezent od dziecka i powinien mieć charakter osobisty. a nie materialny – przekonuje.

Na to chyba jednak nie ma co liczyć. Imprezy urodzinowe coraz częściej przypominają małe wesela organizowane w plenerze. Mają scenografię, dekoracje, atrakcje, a nawet miejsca zorganizowane specjalnie po to, żeby zrobić sobie w nich zdjęcie, które pofrunie prosto na Instagram.

Czy w związku z tym urodziny tak jak wesele powinny się zwrócić? – Jeżeli ktoś wychodzi z takiego założenia, to jest w błędzie. Takie myślenie zabija w ogóle sens organizowania jakichkolwiek urodzin – oburza się Kinga Kołodziejak-Gul, założycielka "Zaskocz mamę", firmy organizującej przyjęcia, również te urodzinowe. I chociaż na co dzień ma do czynienia z raczej wymagającymi i majętnymi klientami, to nigdy nie zdarzyło jej się słyszeć o jakichkolwiek wymaganiach dotyczących prezentów.

– To raczej ja naciskam i próbuję się dowiedzieć, czy są jakieś potrzeby lub oczekiwania. Raz jeden, kiedy organizowałam podwójne przyjęcie dla 30-letniej mamy i jej 2-letniej córki, zostałam poinformowana, że goście zrzucają się na drewniany domek dla małej, który stanie w ogrodzie. Mama zrzekła się w ogóle prezentu na rzecz córki – opowiada.

Kołodziejak-Gul przekonuje, że jej klienci nawet jeśli inwestują w organizację przyjęcia za duże pieniądze, to robią to, by mieć piękne zdjęcia i pamiątkę na całe życie. Bo przecież to właśnie piękne wspomnienia są najlepszym urodzinowym prezentem.

Zobacz także: Walka Rosati i Śmigielskiego. Pokazano, ile aktorka żąda alimentów

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl