Choroba lokomocyjna

Badania wykazują, iż co piąty podróżny cierpi na mniej lub bardziej nasiloną chorobę lokomocyjną. Dolegliwości pojawiają się w czasie szybkiej jazdy samochodem (szczególnie po nierównej nawierzchni, przy gwałtownym hamowaniu i przyspieszaniu), podczas kołysania statku, oraz podczas wznoszenia i obniżania poziomu samolotu.

Przez cały czas w organizmie zachodzą tysiące reakcji, które decydują o harmonijnym przebiegu wszystkich procesów fizjologicznych.Dowodzi nimi układ odpornościowy (immunologiczny). Jednym z jego zadań jest przeciwstawianie się zewnętrznym siłom grawitacji,np. wstrząsom, kołysaniu, przyspieszeniom, wahaniom ciśnienia, występującym podczas podróży samochodem, statkiem, samolotem, a nawet jazdy windą.

Wszystkie bodźce związane z oddziaływaniem sił grawitacji i przyspieszeń, są rejestrowane przez błędnik (narząd odpowiedzialny za równowagę). Znajduje się on w uchu wewnętrznym. Jest pierwszym narządem, który rejestruje informacje o zmianie wielkości i kierunku zewnętrznych sił oddziałujących na nasz organizm. Dane te są natychmiast wysyłane do mózgu, by zdążył dostosować narządy ciała do nowej sytuacji.

Dzięki zsynchronizowanej pracy błędnika i układu autonomicznego w mózgu, spokojne unoszenie się na wodzie, czy delikatne kołysanie, są przyjemne. Natomiast silne wznoszenia na wysokiej fali lub gwałtowne przyspieszenie i hamowanie samochodu powoduje, że nadmiernie pobudzony błędnik z powodu zbyt szybko zmieniających się informacji nie nadąża przekazywać ich do układu autonomicznego i dalej do narządów. Organizm nie jest w stanie powiązać sprzecznych sygnałów od różnych zmysłów. Oczy informują, że wszystko w porządku, a błędnik informuje, że coś się dzieje. Powstaje więc chaos. W tej sytuacji układ autonomiczny uruchamia wiele reakcji obronnych,dla organizmu oznacza to chorobę lokomocyjną. Powodem wystąpienia objawów choroby lokomocyjnej mogą być również czynniki psychiczne. Niektórzy nie skarżą się na dolegliwości jeśli podczas jazdy mają uwagę zaprzątniętą zajęciami wymagającymi skupienia. Z kolei zmęczenie, stres, intensywne zapachy, brak dostatecznej ilości tlenu mogą zaostrzać dolegliwości.

Jeśli wiemy, że pasażer źle znosi podróż, należy podjąć środki zapobiegawcze, umili to podróż osobie nadwrażliwej oraz jej otoczeniu.

Osoby cierpiące na chorobę lokomocyjną powinny:

- zawsze siadać przodem do kierunku jazdy
- w autobusie i pociągu wybierać miejsce jak najdalej od osi kół, w samolocie zaś usiąść w okolicy skrzydeł
- przed podróżą zjeść tylko lekki posiłek, nie pić napojów gazowanych
- w czasie jazdy patrzeć przed siebie -należy wybrać stabilny punkt w krajobrazie (obserwacja migających drzew czy słupów wzmaga dolegliwości chorobowe)
- najlepiej, wybrać pozycję półleżącą, ze stabilnym podparciem głowy
- wietrzyć pojazd, a także robić krótkie odpoczynki na świeżym powietrzu
- wypocząć przed podróżą
- gdy wystąpią mdłości, zamknąć oczy i głęboko oddychać, otworzyć okno i zaczerpnąć świeżego powietrza, nie jeść natomiast żadnych stałych pokarmów, najwyżej wypić trochę niegazowanej wody
- zaopatrzyć się w torebki foliowe

Należy pamiętać, że wymioty powodują odwodnienie i po zakończeniu podróży należy uzupełnić niedobór płynów!

Przed podróżą osobom wrażliwym powinno się podać odpowiednie preparaty. W aptekach jest ich kilka rodzajów i pojawiają się nowe.

Aviomarin- Przed jego zastosowaniem jednak lepiej poradzić się lekarza. Należy także pamiętać, że można go podawać dzieciom dopiero powyżej 5 roku życia. Niestety działa on także nasennie i spowalnia reakcje.

Łagodne środki uspokajające - zwłaszcza o działaniu przeciwwymiotnym. Hamują one nadaktywność układu autonomicznego, co blokuje wystąpienie nieprzyjemnych objawów choroby lokomocyjnej.

Diphergan - mogą przyjmować dzieci, które przekroczyły 1 rok życia. Jest on jednak dostępny wyłącznie na receptę.

Cocculine - lek homeopatyczny, można go podawać nawet małym dzieciom. Stosuje się go w przeddzień podróży.

Avioplant - lek ziołowy, skuteczny i bezpieczny, sporządzony na bazie sproszkowanego korzenia imbiru. Cierpiący na chorobę lokomocyjną powinni przyjąć 2 kapsułki leku przed podróżą, natomiast w przypadku wystąpienia nudności można dodatkowo połknąć 1-2 kapsułki co 4 godziny. Nie może on być jednak podawany dzieciom poniżej 6 roku życia oraz kobietom w ciąży.