Dlaczego postrzegamy świat inaczej niż mężczyźni?

Naukowcy z Wlk.Brytanii udowodnili iż postrzeganie zdjęć lub dzieł sztuki jest odmienne u kobiet i u mężczyzn. Mężczyzna szuka kontaktu wzrokowego z twarzą i wzrokiem przedstawionej postaci, podczas kiedy kobieta ocenia ją całą. Ten sposób postrzegania, jak twierdza badacze, pochodzi jeszcze z okresu tworzenia się społeczeństw ludzkich – poinformował portal University of Bristol.

Zespół naukowców z University of Bristol pod kierownictwem dr Felixa Mercera Mossa ocenił sposób postrzegania dzieł sztuki i fotosów filmowych, przy użyciu oprogramowania do analizowania ruchów gałek ocznych. Badacze ustalili iż w czasie ich oglądania ruchy oczu były rzadsze u kobiet niż u mężczyzn, dotyczyły różnych miejsc obrazu, a proces oglądania był dłuższy.

Największe różnice zanotowano przy oglądaniu obrazów lub zdjęć przedstawiających ludzi. W przypadku zdjęć lub obrazów par heteroseksualnych, zarówno mężczyźni jak i kobiety zwracali uwagę raczej na kobietę niż mężczyznę.

Jak wskazywały ruchy gałek ocznych, mężczyźni interesowali się tylko twarzami obu postaci, podczas gdy kobiety oceniały całe postacie – szczególnie kobiecą. „Badanie ma istotne implikacje dla obecnych i przyszłych projektów naukowych dotyczących technologii” – stwierdził Moss w materiale z badań, wydrukowanym w PLOS One.

Badanie ruchów gałek ocznych jest często używane przy zbieraniu informacji dotyczących rozpoznawania kolorów i indywidualnego postrzegania świata. Odmienny sposób patrzenia na zdjęcia i fotosy, świadczy, według uczonych o różnych sposobach postrzegania świata przez mężczyzn i kobiety. Preferowane przez kobiety obrazy zawierają najwięcej „wzorców wyglądu” otoczenia bądź przedmiotów np. mebli i na nie też w pierwszym rzędzie kobiety zwracają uwagę. Mężczyzna za to nie dostrzega poszczególnych elementów, oceniając "z lotu ptaka" kompozycję zdjęcia bądź obrazu, a drugiej kolejności zwracając uwagę na szczegóły.

Natomiast obrazy o największym zakresie różnic interpretacyjnych, czyli z przedstawieniami postaci ludzkich, pokazują w największej mierze różnice w kobiecym i męskim sposobie patrzenia na rzeczywistość.

Według naukowców, ludzie zwracają oczy na te partie obrazu, które dostarczają najwięcej informacji, starając się nie zwracać uwagi na te partie, które mogą stać się źródłem zagrożenia, np. ostre światło słońca. Obszarem, który w przypadku kontaktu wzrokowego jest jednocześnie najbardziej informacyjny i zarazem niosący zagrożenie, jest w postaci ludzkiej jej twarz.

Mężczyzna szuka więc szybkiego kontaktu wzrokowego z twarzą, zwłaszcza oczami na obrazie, chcąc ocenić ewentualne zagrożenie, podczas kiedy wzrok kobiety prześlizguje się po ustach i nosie. Kobieta nie szuka szybkiego kontaktu wzrokowego, będąc bardziej uwrażliwiona na ewentualne negatywne jego konsekwencje, patrząc nie w kierunku wzroku sfotografowanej twarzy, ale kierując oczy na jej dolne partie.

Według naukowców z University of Bristol ten odmienny wzorzec postrzegania, wyniesiony zapewne w czasów tworzenia się ludzkich zespołów kulturowych, powoduje iż kobiety zupełnie odmiennie postrzegają dzieła sztuki, zwracając wzrok na ich partie pomijane lub tylko zauważane przez mężczyzn. Ich zdaniem może to częściowo wyjaśnić kwestię tzw. sztuki kobiecej, która nie trafia do postrzegania mężczyzn. (PAP)

mmej/ ula/

* Ślub czystości - moda czy przekonanie?*

* Czy psychika może powodować fizyczny ból?*

* Jak dbać o związek?*

* Moje piersi nie rosną*

Porady na zdrady