Jak żyć z neurotykiem?

Ma ciągle deperesję i czarne wizje przyszłości. Jest przewrażliwiony i często zmienia nastroje. Jak z nim żyć?

Wydaje się, że jest wrażliwy, bo stale czymś się martwi, łatwo ulega zmianie nastrojów, bywa przygnębiony, ma czarne wizje przyszłości. A do tego często jest inteligenty, ciekawy. I zazwyczaj wciąga innych w swój świat. Jak ułożyć sobie życie z neurotykiem?
W pewnym sensie wszyscy mamy jakiś poziom neurotyczności. Psycholog Hans J. Eysenck twierdzi, że wymiar zaburzenia rozciąga się między dwoma biegunami. Po jednej stronie jest właśnie neurotyczność, a po drugiej stabilność emocjonalna. Każdy człowiek znajduje się "gdzieś" na tej skali. Zdaniem Eysencka, neurotyczność ma uwarunkowania biologiczne, w około 30-40 proc. przypadków jest dziedziczona. Dotyka ludzi niezależnie od płci, czy koloru skóry. A z drugiej strony, lęk neurotyczny ma swoje źródła w życiowych doświadczeniach. Karen Horney, wybitna psychoanalityczka, przyczynę neurotyzmu upatrywała w negatywnych zdarzeniach z dzieciństwa. Dziecko źle się rozwija, kiedy ma nadmierną, lub zbyt małą ilość obowiązków, ma nadopiekuńczych rodziców, jest izolowane od rówieśników, nie nauczono go okazywać uczuć i nie wpojono mu poczucia własnej wartości.

Tekst: Monika Doroszkiewicz

POLECAMY: NIEKONTROLOWANE WYBUCHY ZŁOŚCI

Neurotyka cechuje to, że przez większość życia towarzyszy mu lęk. To przez jego pryzmat widzi rzeczywistość. W myślach często postrzega świat i ludzi jako tych, którzy nastawieni są przeciwko niemu. Ma bardzo niskie poczucie własnej wartości, dlatego też może fałszywie odbierać sygnały od ludzi. Winą za wiele przykrych rzeczy, które przytrafiły mu się w życiu, obarcza siebie. Jest bardzo skupiony na sobie, swoich problemach, ciągłym analizowaniu zachowań własnych i innych. Koncentruje się na swoim cierpieniu. Nie potrafi okazać troski i opieki, jak również wyrażać swoich potrzeb, oczekiwań, przez co wchodzi w relacje, z których nie jest usatysfakcjonowany – mówi Anna Mochnaczewska - Dzik, psycholog, psychoterapeuta z Ośrodka Psychoterapii i Treningu Osobistego MENTIS.

POLECAMY: NIEKONTROLOWANE WYBUCHY ZŁOŚCI

Neurotyczna osoba wciąż potrzebuje uznania, akceptacji, jest wrażliwa na wszelką krytykę i odtrącenie. Niskie poczucie własnej wartości powoduje, że czuje potrzebę władzy. A z drugiej strony, może zadowalać się małymi rzeczami. Często jest też perfekcjonistą, boi się bowiem krytyki. A przecież tak ważny jest dla niego podziw w oczach innych ludzi. Z jednej strony, osoby te często się alienują, przeżywają wiele wewnętrznych konfliktów i załamań nerwowych i mogą być odbierane jako dziwacy, a z drugiej mogą być też ludźmi osiągającymi sukcesy - wybitnymi reżyserami, pisarzami, czy malarzami.

POLECAMY: NIEKONTROLOWANE WYBUCHY ZŁOŚCI

Życie z neurotykiem może być ciekawe, ale nigdy łatwe. Neurotycy często bowiem wykorzystują innych. Mają potrzebę posiadania partnera, który pokieruje nimi, ułoży im scenariusz na życie. Dlatego często mylą miłość z potrzebą zaspokajania lęku przed samotnością i brakiem poczucia bezpieczeństwa. Neurotyk potrzebuje partnera, by bezustannie otrzymywać zapewnienia o swojej wartości, być adorowanym i rozpieszczanym, a przy tym ciągle słyszeć zapewnienia, że partner z nim będzie. Boi się, że zostanie porzucony, więc ciągle jest podejrzliwy i zazdrosny. Chce mieć kontrolę nad innymi. To też lęk przed samotnością sprawia, że często tkwi w toksycznych związkach. Żeby wyjść z zaklętego kręgu neurotyzmu potrzebna jest terapia.

POLECAMY: NIEKONTROLOWANE WYBUCHY ZŁOŚCI

Partner neurotyka musi zmierzyć się z jego lekami, podejrzliwością, ciągłymi kryzysami i depresjami, a przy tym nie może dać się wciągnąć w "neurotyczną" wizję świata. Neurotyczność nie sprzyja też rozwiązywaniu codziennych problemów, a więc małżeństwa z takimi osobami nie są trwałe, a życie seksualne mało satysfakcjonujące. Neurotycy częściej bowiem poszukują alternatywnych sposobów zaspokajania swoich potrzeb seksualnych, na przykład w pornografii.

POLECAMY: NIEKONTROLOWANE WYBUCHY ZŁOŚCI

Życie z takim człowiekiem jest bardzo trudne, gdyż potrzebuje on ciągłej opieki i potrafi świetnie manipulować dla uzyskania własnych korzyści. Jeżeli w związku od początku czujemy, że więcej w niego wkładamy i inwestujemy, niż z niego "wyjmujemy", należałoby się zastanowić, czy to jest sytuacja, która nam odpowiada. Niezależnie z kim byśmy się związali, zawsze podkreślam, jak ważne jest zachowanie swojego indywidualnego kawałka przestrzeni, takiej, w której będziemy mogli realizować swoje pasje i być w kontakcie ze swoimi przyjaciółmi. Taka zdrowa równowaga pozwoli nam też zachować własne spojrzenie na świat, a nie patrzeć na niego przez pryzmat neurotyka. Dzięki temu będziemy w stanie zachować dystans - mówi Anna Mochnaczewska – Dzik.

Tekst: Monika Doroszkiewicz

POLECAMY: NIEKONTROLOWANE WYBUCHY ZŁOŚCI