Katar sienny czy alergiczny - jak je odróżnić?

Oba rodzaje tego schorzenia są bardzo uciążliwe dla chorych, oba dość trudno wyleczyć bez zastosowania odpowiedniej terapii i oba są spowodowane ekspozycją organizmu na alergen. Za objawy kataru siennego i alergicznego odpowiada czynnik zwany alergenem, który wywołuje nieprawidłową reakcję odpornościową organizmu. W jaki sposób można więc trafnie odróżnić katar sienny od alergicznego?

Katar sienny, spowodowany jest reakcją uczuleniową na alergen, którym są pyłki roślin. „Katar to naturalna reakcja błony śluzowej nosa na drażniący czynnik. Najczęstszą przyczyną alergii sezonowej w Polsce jest uczulenie na alergeny pyłku traw (V, VI, VII), pyłku brzozy (IV) i pyłku bylicy (VII, VIII)” – tłumaczy specjalista w dziedzinie otolaryngologii, dr n. med. Piotr Rapiejko.

Zapalenie błony śluzowej nosa występuje sezonowo w okresie najintensywniejszego pylenia określonych roślin – alergikom rokrocznie udostępnia się specjalne kalendarze opracowywane przez stacje aerobiologiczne, w których znajdują się informacje na temat stężenia pyłków w poszczególnych miesiącach. Jest to bardzo praktyczne narzędzie, które – odpowiednio wykorzystane – może skutecznie ograniczyć symptomy kataru siennego. A są nimi: obfita wydzielina z nosa, kichanie, świąd, bóle głowy, zaburzenia snu, problemy z koncentracją, a także zapalenie spojówek, którego wynikiem jest zaczerwienienie, obrzęk i świąd oczu.

Nieleczony katar sienny znacznie obniża jakość naszego życia, może również prowadzić do powikłań, takich jak zapalenie ucha. Warto więc w porę udać się do lekarza alergologa i wdrożyć odpowiednie postępowanie lecznicze.

Katar alergiczny może być spowodowany nie tylko kontaktem z pyłkami roślin, ale również z innymi alergenami, takimi jak roztocza lub sierść zwierząt. Najczęściej występujące objawy to przede wszystkim obfita wydzielina z nosa, obrzęk błony śluzowej, zaczerwienienie oczu, suchość i drapanie w gardle oraz ogólne osłabienie organizmu. Chory, w celu uniknięcia objawów, powinien przede wszystkim unikać kontaktu z alergenem, co może przejawiać się na przykład w ograniczeniu kontaktów ze zwierzętami domowymi, usunięciu części dywanów i bibelotów z pomieszczeń, a także w unikaniu spacerów, szczególnie w suche, słoneczne dni.

Bardzo pomocne jest również leczenie farmakologiczne środkami działającymi miejscowo, np. * ksylometazoliną,* obkurczającą naczynia błony śluzowej i zmniejszającą obrzęk. Poza tym terapia lecznicza obejmuje także podawanie substancji przeciwhistaminowych, które efektywnie ograniczają produkcję mediatorów stanu zapalnego, co skutkuje ustąpieniem objawów.