Kiedy kobieta ma za wysokie libido

Zwyczajowo się przyjmuje, że to mężczyznom tylko jedno w głowie, ciągle mówią o seksie i dążą do niego. Nic bardziej mylnego, wiele kobiet ma bardzo duże libido, co nie zawsze jest powodem do radości, szczególnie wtedy, kiedy partner ma o wiele mniejsze potrzeby, albo kobieta jest sama. Zdarza się też, że pożądanie staje się chorobą, wtedy konieczna jest wizyta u seksuologa i terapia.

Potrzeby seksualne kobiet zależą od wielu czynników. Generalnie rosną wraz z wiekiem. Kiedy dojrzewający chłopcy mają najwyższy popęd, młode dziewczyny nie są jeszcze rozbudzone seksualnie. Odczuwają wiele zahamowań i kompleksów dotyczących swojego ciała. Z czasem wiedzą już co lubią, stają się pewniejsze siebie, swojej wartości, pozbywają się kompleksów.

Libido w dużej mierze reguluje cykl miesiączkowy. W okresie owulacji poziom estrogenów odpowiedzialnych za apetyt erotyczny jest najwyższy. Niektóre kobiety większe pożądanie odczuwają na kilka dni przed miesiączką. Dzieje się tak u pań, które mają mniejszy poziom hormonów żeńskich, a więcej testosteronu.

Poza tym apetyt na seks rośnie też w miarę uprawiania seksu. Podczas stosunku zwiększa się ilość estrogenów. Kobiety, które mają regularne życie erotyczne, mają więcej tego hormonu w organizmie, a tym samym większy popęd.

Ważną rolę odgrywa też testosteron, który jest wytwarzany u kobiet w nadnerczach i jajnikach. Ten męski hormon wzmacnia pożądanie i pomaga w osiągnięciu orgazmu. Słowem, im wyższy poziom estrogenu i testosteronu, tym większe libido i intensywniejsze doznania erotyczne. Jednak nie tylko hormony decydują o wysokim libido. Bardzo duże znaczenie mają też doświadczenia, czy to wyniesione z dzieciństwa, czy z poprzednich związków. Przykre zdarzenia skutecznie hamują popęd, powodują lęki przed bliskością i urazy.

Asia (29 lat) rozstała się ze swoim chłopakiem po dwóch latach bycia razem. Zrozumiała, że zawsze będzie jej w tym związku trochę „zimno”. Ona mogłaby seks uprawiać codziennie, dla niego wystarczyło raz w tygodniu. Kiedyś kochali się 3-4 razy w tygodniu i to dla niej wystarczało. Próbowała namówić go na terapię, ale on powiedział, żeby poszła sama, bo to ona jest zboczona i tylko seks jej w głowie.

- W sumie to nawet nie seksu brakowało mi najbardziej, ale bliskości. On kład się spać i odwracał na drugi bok. Próbowałam się do niego przytulić, ale to jakbym przytulała się do kawałka drewna. Uświadomiłam sobie, że zawsze mi będzie brakowało czułości. Nie chciałam tak żyć. Dzisiaj jestem w szczęśliwym związku - mówi Asia. Magda (32 lata) dzisiaj już wie, że miłość nie pokona wszystkich problemów. Jej maż jest starszy od niej 8 lat. Od początku związku brakowało jej seksu. Wszystko było w porządku, kiedy on decydował się na zbliżenie 2-3 razy w tygodniu. Teraz czasami raz na dwa tygodnie.

- Zaczęłam się nawet zastanawiać, czy ze mną wszystko jest w porządku, czy nie powinnam brać leków na obniżenie potencji. Kiedy zapytałam o to ginekologa, poradził, żeby to mąż zrobił badania i ewentualnie brał leki na potencję. Powiedziałam mu o tym, nie odzywał się od mnie dwa tygodnie. Czasami myślę o rozstaniu, albo o tym, żeby mieć kochanka. Zaraz potem mam wyrzuty sumienia. Mamy dwójkę cudownych dzieci, które uwielbiają tatę. Męczę się, ale nie widzę wyjścia z tej sytuacji - mówi Magda.

Nie wymaga leczenia kobieta, która seksu potrzebuje nawet codziennie. Jeśli partner ma niewielkie potrzeby zbliżenia, problemem jest niedopasowanie seksualne. Dobrze jeśli potrafią o tym ze sobą rozmawiać, wtedy można poszukać przyczyny, dla której mężczyzna ma niewielkie potrzeby seksualne. Może być ich wiele - od chorób takich jak cukrzyca, po urazy psychiczne. Dzisiaj medycyna ma już antidotum na problemy z potencją. Deficyt seksu można też wyrównać nieco przez masturbację, chociaż to na dłuższą metę nie rozwiązuje problemów.

Kłopot zaczyna się wtedy, kiedy kobieta cierpi na hiperlibidemię, czyli nadmierne wzmożenie popędu płciowego. Osoby z tym zaburzeniem mają nawet kilkudziesięciu partnerów w ciągu roku. Seksu potrzebują kilka razy dziennie. Nie potrafią budować trwałych związków, bo trudno im dochować wierność. Poza tym narażają się na choroby przenoszone drogą płciową.

Przyczyną hiperlibidemi często są zaburzenia hormonalne, ale też czynniki psychologiczne, m.in. takie jak obniżone poczucie własnej wartości. Wtedy kontakty seksualne są sposobem na zyskanie samoakceptacji, bo skoro tylu mężczyzn mnie pożąda, to widocznie jestem atrakcyjna. Powody najczęściej leżą w doświadczeniach z dzieciństwa, może to być przemoc seksualna, albo brak ojca, czy brak jego akceptacji. W tej sytuacji konieczna jest psychoterapia.

Tekst: Monika Doroszkiewicz