Kwiaty doniczkowe do domu

Nefrolepis (Nephrolepis exaltata) to popularna paprotka, której gęste liście zwisają często z mebli. Pochodzi z północnej części Ameryki Południowej. W domu osiąga 50 cm wysokości. Roślina lubi wilgoć – należy ją regularnie zraszać i obficie podlewać, latem dwa lub trzy razy w tygodniu, a zimą raz na tydzień. Nefrolepis nie przepada za upałami. W zależności od pory roku najlepiej czuje się w temperaturze pomiędzy 15 a 21°. Źle reaguje na przeciągi. Jako podłoża należy używać ziemi torfowej.

Nefrolepis występuje w wielu odmianach m.in.: Bostoniensis, Norwoodii, Superbissima, Roosveltii, Hillii czy Piersoni. Odmiana bostońska jest szczególnie skuteczna w walce ze szkodliwymi substancjami, obecnymi w produktach codziennego użytku. Nefrolepis znajduje się na liście roślin o właściwościach oczyszczających według NASA.

Innym kwiatem z tej listy, który można hodować w domu, jest bluszcz pospolity (Hedera helix). Radzi on sobie z benzenem, aldehydem mrówkowym, trichloroetenem, ksylenami czy toluenem. Substancje te spotkać można w m.in. w składzie rozpuszczalników. Inną zaletą bluszczu jest jego długowieczność – żyje nawet dziesięć lat. Roślina dobrze się rozwija na glebie próchnicznej. Przesadzana powinna być raz na rok lub raz na dwa lata.

Bluszcz najlepiej czuje się w miejscach półcienistych lub cienistych. Rośnie dość szybko, więc trzeba co jakiś czas hamować jego zapędy. Należy też pamiętać, że bluszcz pospolity jest trujący. Nie można spożywać żadnej jego części. Warto o tym pamiętać szczególnie, gdy w domu znajdują się małe dzieci lub zwierzęta.

Wśród kwiatów doniczkowych do domu znajduje się też Filodendron pnący o dużych błyszczących sercowatych liściach. Rośnie dość szybko. W mieszkaniu może osiągnąć do 3 m długości. Filodendron dobrze czuje się w miejscach nasłonecznionych i półcienistych. Najlepiej podlewać go w sposób umiarkowany i pamiętać o zraszaniu liści. Roślina wygląda wyjątkowo efektownie, gdy ma się o co pozawijać. Przestarzałe pędy należy podciąć.

Pnące kwiaty doniczkowe do domu to także:

• Epipremnum złociste (Epipremnum aureum);
• Cissus rombolistny (Cissus alata);
• Ołustek (Scindapsus);
• Zroślicha (Syngonium).

Pachira (Pachira aquatica) to drzewko, które osiąga od 1 do 1,5 m wysokości. Cechą charakterystyczną tej rośliny są splecione w warkocz pnie. Pachira najlepiej czuje się w miejscach nasłonecznionych i półcienistych. W okresie wiosenno-letnim należy ją obficie podlewać dwa razy na tydzień. Jesienią i zimą podlewanie można ograniczyć.

Do pachiry stosuje się nawóz do roślin ozdobnych. Mimo że jest to efektowny gatunek, nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Drzewko jest dobrym wyborem szczególnie dla tych, którzy nieraz nie pamiętają o podlewaniu kwiatów.

Wielbicielom dużych kwiatów domowych do gustu przypadnie Liwistona chińska (Livistona chinensis), której wysokość w warunkach mieszkaniowych osiąga nawet do 3 m. Roślina ma szerokie rozłożyste liście, więc warto zagospodarować dla niej więcej miejsca. Liwistona preferuje nasłonecznione stanowiska i przepuszczalne podłoże na bazie gleby próchnicznej. Należy podlewać ją w sposób regularny, ale nie zanadto obficie, gdyż może zgnić. Warto zwracać uwagę na to, czy nie jest atakowana przez szkodniki. Trzeba wtedy szybko działać, stosując odpowiednie środki przeciw pasożytom.

Niższym, ale równie rozłożystym kwiatem doniczkowym jest Sagowiec odwinięty lub Cykas (Cycas revoluta). We wnętrzach roślina ta osiąga od 50 do 60 cm wysokości. Rośnie dość wolno. Najlepsze miejsca dla sagowca to nasłonecznione stanowiska. Trzeba jednak uważać, żeby nie narażać go na bezpośrednie działanie słońca.

Roślinę należy podlewać co dziesięć dni, a dwa razy na tydzień zraszać jej liście. Między wiosną a jesienią sagowca należy nawozić. Podłoże powinno być przepuszczalne. Do tej rośliny stosuje się glebę próchniczną.

Inne warte uwagi stojące kwiaty doniczkowe do domu to m.in.:

• Szeflera drzewkowata (Schefflera arboricola);
• Płaskla (Platycerium);
• Aspidistra wyniosła (Aspidistra elatior);
• Alokazja (Alocasia).