Mąż katował Martę. "Szanowany pan biznesmen w pachnącym garniturze"

Marta poznała Pawła sześć lat temu. 25-latka zakochała się w nim z wzajemnością i po trzech miesiącach przyjęła oświadczyny. – Żadne z jego zachowań nie wzbudziło moich podejrzeń. Był dla mnie dobrym człowiekiem. Zachowywał się kulturalnie i pochodził z szanowanej, krakowskiej rodziny. Gdyby ktoś wtedy powiedział mi, że za parę lat będzie próbował mnie zabić, pewnie bym go wyśmiała – opowiada w rozmowie z WP Kobieta.

Kilka miesięcy po ślubie Paweł zaczął pokazywać swoją prawdziwą twarz. – Okazało się, że od dawna miał problemy z alkoholem. Co prawda odstawił kieliszek na kilka lat, ale znowu zaczął się upijać. Jakby tego było mało, alkoholem popijał leki psychotropowe. Nie raz znalazłam go otumanionego na posadzce. Leżał i robił pod siebie – mówi Marta - Zacząło sie piekło. Szarpał mnie, uderzał z zaskoczenia, krzyczał - dodaje.

Jeszcze w 2014 roku na świat przyszło pierwsze dziecko Marty i Pawła. Zdaniem kobiety, mężczyzna od samego początku nie interesował się synem. – Nie wstawał, nie przewijał. Może ze dwa razy wziął go na ręce. Mówiłam mu, że pewnie gdyby zobaczył grupkę dzieci, to nawet nie potrafiłby rozpoznać, które jest jego – opowiada. Rok później urodziła się córka. – Podnosił na mnie rękę nawet, gdy byłam w zaawansowanej ciąży – przyznaje kobieta.

Jesienią 2015 roku, po miesiącach awantur, agresji i upokorzeń, mężczyzna sam wyprowadził się z ich domu oraz wniósł pozew o rozwód. Wtedy kobieta wystąpiła, aby orzeczono go z winy męża, po czym on złożył wniosek, żeby było na odwrót. – To jest mściwy człowiek. Co chwilę wydzwaniał do mnie i groził, że mnie zniszczy – mówi.

Dokładnie dwa lata temu Paweł W. spełnił swoje pogróżki. W nocy z 11 na 12 marca 2016 roku Martę obudził telefon. To pijany mąż zapowiedział, że zaraz przyjedzie do ich domu i ją zabije. Przestraszona kobieta zadzwoniła do brata, a ten doradził, żeby wezwała policję.

Marta była sama z dziećmi w domu, więc nie chciała bagatelizować gróźb. Po wezwaniu funkcjonariuszy wyszła przed dom, żeby otworzyć dla nich bramę wjazdową. Po chwili kobieta dostrzegła światła samochodu, którym przyjechał Paweł W. wraz z kolegą Mariuszem K.

Mężczyźni weszli do domu i rzucili się z pięściami na kobietę. Gdy leżała już na podłodze, Mariusz docisnął ją kolanem i zaczął obcinać jej włosy. W tym czasie Paweł kopał ją po całym ciele i wyzywał. Nie przeszkadzało mu, że tuż za drzwiami śpi dwójka jego dzieci. W pewnym momencie krzyknął do kolegi: „no tnij mordę!”. Kobieta resztkami sił próbowała się bronić. Bezskutecznie. Mężczyźni kopali ją i cięli. – Po tym przerażającym bólu przyszedł moment, gdy zrobiło mi się błogo i ciepło. Nic już nie czułam – mówi Diener.

Gdy kobieta była w stanie agonalnym, mężczyźni zajęli się zacieraniem śladów. Najpierw wrzucili do toalety jej telefon. Później Paweł W. poszedł do łazienki umyć ręce poplamione krwią i włosami swojej żony, a jego kolega zajął się czyszczeniem noża. W tym momencie do domu weszła policja. – Przyłapali ich na gorącym uczynku. Jest to dokładnie opisane w uzasadnieniu wyroku – mówi Marta i na potwierdzenie swoich słów przesyła nam skan dokumentu.

Policjanci widząc agresywnego Pawła W. i jego kolegę, który nie chciał odłożyć noża, ubezwłasnowolnili ich i skuli w kajdanki. Mąż Marty odgrażał się zapewniając, że jest wpływową osobą i zniszczy życie funkcjonariuszy.

Lekarze stwierdzili u Marty złamanie odcinka szyjnego kręgosłupa oraz zwichnięcie kręgów. Oprawcy nie przyznali się do winy, chociaż ustalenia śledczych nie pozostawiały złudzeń, że doszło do celowego ataku. – Biegli wprost powiedzieli, że otarłam się o śmierć – mówi.

Początkowo mężczyznom postawiono zarzut usiłowania zabójstwa, jednak później zmieniono kwalifikację na pobicie. – Mieli zostać skazani na dożywocie, a tymczasem mój były mąż usłyszał wyrok 8,5 lat więzienia, a jego kolega 6,5 lat. – Paweł odsiedział już dwa lata w areszcie, więc za kolejne dwa może wyjść na warunkowym zwolnieniu. Słysząc wyrok sądu myślałam, że to jakiś żart. Ten człowiek chciał mnie zabić, są na to dowody - mówi Marta, która chciała, aby sąd chociaż wydał Pawłowi zakaz zbliżania się do niej. – Odrzucili wniosek twierdząc, że łączą nas dzieci, więc musimy jakoś się dogadać – wspomina.

Chociaż od zdarzenia minęły dwa lata, kobieta codziennie ma przed oczami brutalne sceny. - Trochę pozbierałam się, bo mam dwójkę dzieci, ale ogólnie jestem wrakiem człowieka. Cały czas biorę leki i chodzę na terapię. Myślę o tym, co będzie, gdy on wyjdzie z więzienia. Boję się, że dopnie swego i mnie zabije – mówi.

To, co spotkało Martę nie jest jej winą. Jednak zastanawiało mnie, dlaczego tak długo tkwiła przy mężu, który znęcał się nad nią zarówno fizycznie jak i psychicznie. – Było wiele czynników. Przede wszystkim wstydziłam się przed swoją rodziną i znajomymi, że moje małżeństwo okazało się porażką. Uważałam, że skoro dobrowolnie wyszłam za niego, to przecież nie mogło się okazać, że źle wybrałam. Teraz wiem, że to głupie. – przyznaje kobieta.

Jako kolejny powód Marta wskazuje środowisko, w którym żyje. – Mieszkam w małej miejscowości, gdzie nikt nie dziwi się, gdy mąż bije żonę. Kiedyś, gdy byliśmy w przychodni, Paweł agresywnie mnie popchnął. Upadłam na oczach pacjentów – wspomina. – Gdy wszczynał awantury i podnosił na mnie rękę, przeważnie wzywałam policję. Funkcjonariusze przyjeżdżali i zrezygnowanym głosem pytali: "Panie Pawle, uspokoi się pan?". Mój mąż pokornie zapewniał, że będzie już grzeczny i na tym się kończyło – opowiada Marta. – Gdy mężczyzna jest agresywny, policja powinna brać go na dołek, a nie nieśmiało pytać, czy się uspokoi – dodaje.

Kobieta przyznaje, że mąż skutecznie blokował jej każdą drogę ucieczki: zabierał pieniądze, chował kluczyki do samochodu czy telefon. – Szanowany pan biznesmen w pachnącym garniturze, który codziennie wychodził do pracy z uśmiechem na twarzy, a po pracy zamieniał się w potwora – dodaje.

*Jeśli chcesz porozmawiać z psychologiem, zadzwoń pod bezpłatny numer 800 70 2222 całodobowego Centrum Wsparcia dla osób w kryzysie. Możesz też napisać maila lub skorzystać z czatu, a listę miejsc, w których możesz szukać pomocy, znajdziesz TUTAJ. *

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl