Partycypowanie w kosztach utrzymania mieszkania — wzór pozwu

Odmowa partycypowania w kosztach utrzymania mieszkania jednego z małżonków jest podstawą do złożenia pozwu do sądu. Jest to zasadny krok wówczas, gdy nie skutkują inne formy wyegzekwowania od partnera środków finansowych na podstawowe koszty, wynikające z utrzymania nieruchomości.

Wiele kobiet uskarża się na niesprawiedliwy podział obowiązków między współmałżonkami, Problem ten dotyczy również kwestii finansowych. Zdecydowanie za odbiegającą od normy należy uznać sytuację, w której mąż nie dokłada się do kosztów utrzymania mieszkania, mimo że ma takie możliwości finansowe i majątkowe. Warto mieć świadomość, że podstawowe kwestie dotyczące obowiązków małżonków uregulowane są w kodeksie opiekuńczym i rodzinnym. Z przepisów zawartych w tym kodeksie wynika, że małżonkowie mają obowiązek na równi partycypować w kosztach utrzymania mieszkania. Wówczas,gdy jedno z małżonków dopuszcza się wyraźnego uchylania się od tego obowiązku, zasadne jest złożenie pozwu do sądu o alimenty na zaspokojenie potrzeb rodziny.

Zanim podejmiemy tak radykalny krok, jak decyzja o złożeniu pozwu do sądu o partycypowanie w kosztach utrzymania mieszkania, warto wcześniej spróbować innych metod. Oczywiście podstawą jest rozmowa ze swoim mężem — chociaż w teorii jest to bardzo proste, to tak naprawdę dyskusje o pieniądzach zawsze są trudne i generują sporo stresu. Tego typu rozmowy powinno się przeprowadzać jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego. Wówczas, gdy próby rozmowy nie przynoszą żadnych efektów, to przed złożeniem pozwu do sądu, warto skorzystać z pomocy mediatora specjalizującego się w sprawach rodzinnych.

Pozew o alimenty na zaspokajanie potrzeb rodziny jest zasadny wówczas, gdy pozostajemy z naszym partnerem w formalnym związku. W praktyce oznacza to, że mamy prawo ubiegać się o to, by nasz partner partycypował w kosztach utrzymania domu wówczas, gdy zawarliśmy z nim związek małżeński (dopuszczalna jest separacja). Drugą, niemniej ważną, podstawą prawną takiego pozwu, są możliwości finansowe jednego małżonków. Jeśli nasz partner nie pracuje, nie mamy podstaw do tego, by ubiegać się o to, by partycypował on w kosztach utrzymania mieszkania. Zadośćuczynieniem może być jego wkład na rzecz utrzymania gospodarstwa domowego (sprzątanie, gotowanie) lub starania włożone w wychowanie dzieci.

1. Pozew jest pismem urzędowym dlatego też w prawym górnym rogu, powinna znajdować się data i miejsce sporządzenia dokumentu.
2. Na samym początku pozwu należy wpisać wyodrębnioną graficznie nazwę sądu, do którego składamy wniosek. Przykład: „Sąd Rejonowy w Warszawie. II Wydział Rodziny i Nieletnich. ul. Marszałkowska 82”.
3. Pod nazwą sądu powinny znajdować się dane powódki i pozwanego (łącznie z numerem PESEL i miejscem zamieszkania).
4. Wartość przedmiotu sporu (zazwyczaj jest nim miesięczne wynagrodzenie męża lub kwota, którą powinien łożyć na utrzymanie rodziny).
5. Przedmiot wniosku — zasądzenie konkretnej kwoty wraz z formą i terminem płatności (np. 1200 zł na konto do 10 dnia każdego miesiąca).
6. Uzasadnienie — miejsce pracy żony, łączne koszty utrzymania domu, otrzymywanie wynagrodzenie.
7. Załączniki (odpis pozwu, odpis aktu małżeństwa, odpis, aktu urodzenia dzieci, zaświadczenie z miejsca pracy powódki).