Prawdziwa historia Wallis Simpson, kochanki Króla
Amerykanie za swoje pieniądze ośmieszyli własną rodaczkę. W filmie „Jak zostać królem” –Wallis Simpson nie grzeszy inteligencją i dobrym gustem. Pije mocne alkohole, otumania króla Edwarda VIII i pragnie wycinać prastare drzewa w parku w Windsorze. Jej ambicja i upór doprowadziły do jednego z największych kryzysów w dziejach brytyjskiej monarchii
06.04.2011 16:04
Amerykanie za swoje pieniądze ośmieszyli własną rodaczkę. W filmie „Jak zostać królem” –Wallis Simpson nie grzeszy inteligencją i dobrym gustem. Pije mocne alkohole, otumania króla Edwarda VIII i pragnie wycinać prastare drzewa w parku w Windsorze. Jej ambicja i upór doprowadziły do jednego z największych kryzysów w dziejach brytyjskiej monarchii. Z dzisiejszej perspektywy tamte wydarzenia wydają się jednak mało istotne, a czasami wręcz śmieszne.
Trudno nam sobie dziś wyobrazić, że w latach 30 XX wieku romans króla Edwarda VIII i Amerykanki Wallis Simpson rozgrzewał do czerwoności opinię publiczną i przynosił fortunę plotkarskim gazetom. Ta słynna para ściągała wszędzie tłumy ciekawskich i rzesze reporterów. Ich popularność w tamtych czasach można porównać do histerii, jaką niedawno wywoływała księżna Diana i jej kochanek Dodi Al Fayed.
Ówczesna prasa szczegółowo śledziła ich podróże, opisywała kolejne rezydencje w Anglii, na Lazurowym Wybrzeżu i Paryżu. Najwięcej emocji wzbudzały jednak klejnoty, które Edward kupował swej kochance i późniejszej żonie u takich jubilerów jak: Cartier, Tiffany czy Van Cleef & Arpels. W tym wypadku do dziś trudno oddzielić zmyślenia i plotki od faktów. Klejnoty te ginęły, tajemniczo odnajdywały się, a w końcu wszystkie znalazły się na aukcji Sotheby w Szwajcarii po śmierci księżnej.
Bessie Wallis Warfield urodziła się 10 czerwca 1895 roku w Square Cottage w Pensylwanii. W jej żyłach nie płynęła ani jedna kropla błękitnej krwi, jednak panna Warfield do najbiedniejszych nie należała. Szybko wyrwała się z bogatego domu w Baltimore, a z kolejnymi mężami krążyła przez kilka lat po Stanach Zjednoczonych. W 1916 poślubiła Winfielda Spencera, z którym rozwiodła się w 1927. Rok później wyszła za mąż za Ernesta Aldricha Simpsona. Oficjalnie rozwiodła się z nim w 1936 roku, ale faktycznie odeszła od niego kilka lat wcześniej.
W 1931 roku na przyjęciu poznała bowiem Edwarda, księcia Walii. W 1934 roku została jego kochanką i towarzyszką życia. Młody książę, podejrzewany o liczne biseksualne romanse, objął tron imperium Brytyjskiego w styczniu 1936 roku. Jako Edward VIII nie krył zamiaru poślubienia Wallis. Parlament się nie zgodził na małżeństwo monarchy z Amerykanką, a do tego „podwójną rozwódką”. O takim małżeństwie nie chciała też słyszeć rodzina królewska.
W końcu Edward VIII abdykował na rzecz swojego brata Jerzego VI, ojca obecnej królowej, bohatera filmu „Jak zostać królem”. Kulisy tej afery zostały jednak ukryte przed opinią publiczną. Charles Higham, autor książki „Miłość ponad tron”, rzuca obecnie światło na tę aferę sprzed lat. Po pierwsze Książe Edward i jego żona Wallis (ślub odbył się w czerwcu 1937 roku) manifestowali swoje faszystowskie sympatie. W listopadzie 1937 roku spotkali się nawet z Adolfem Hitlerem. Po drugie rodzina królewska posiadała podobno dokumenty świadczące o tym, że Wallis w latach 20tych XX wieku pracowała w Chinach jako szpieg i prostytutka. Po trzecie młoda rozwódka przyprawiała co rusz swojemu książęcemu małżonkowi nowe rogi.
Do końca swoich dni Wallis nie miała prawa do tytułu „Jej królewskiej Mości”, a jedynie „księżnej Windsoru”. Żadna przyzwoita Brytyjka i porządny Brytyjczyk nie składali jej królewskiego ukłonu. Królowa matka szczerze nią pogardzała, a obecna królowa Elżbieta II oficjalnie przyjęła ją w Pałacu Buckingham dopiero na pogrzebie Edwarda VIII w 1972 roku. Sama Wallis, popadając w coraz większą starczą demencję, zmarła w Paryżu w 1986 roku. Została pochowana na cmentarzu Frogmore obok swego książęcego męża. Po śmierci, w jej papierach znaleziono anonimowy wiersz: „Moja przyjaciółko! Myślę, że życie z Tobą jest lepsze niż posiadanie korony, berła lub tronu”.
(mk/sr)