Zawroty głowy

Zawroty głowy to objaw, który często zmusza chorych do szukania fachowej pomocy medycznej. Zarówno lekarze "pierwszego kontaktu" jak i specjaliści (neurolodzy, laryngolodzy)
często spotykają ten objaw w swojej praktyce.

Zawrotami głowy nazywamy uczucie ruchu, wirowania lub też kołysania doznawane przez chorego. Jest to wrażenie subiektywne odczuwane przez pacjenta. Przemieszczaniu może ulegać otoczenie chorego względem niego lub też sam chory może mieć uczucie iż porusza się w otaczającej go przestrzeni. Niekiedy zawroty głowy będą objawiały się jedynie niesprecyzowanym bliżej brakiem poczucia stabilności postawy lub chodu.

Bardzo często zawrotom głowy towarzyszą nudności, wymioty, oczopląs i podwójne widzenie, niedosłuch oraz niekiedy bóle głowy. Nasilone zawroty głowy mogą powodować zaburzenia chodu - prowokować upadki. Często zmuszają chorych do pozostawania w pozycji leżącej. Dolegliwości nasilają się przy próbie zmiany pozycji ciała na pionową - niekiedy chory nie może nawet usiąść.

Zawroty głowy mogą występować napadowo jak i być dolegliwością przewlekłą. Niekiedy są zjawiskiem prawidłowym fizjologicznym (np. po zejściu z karuzeli) najczęściej są jednak groźnym objawem chorobowym, który powinien skłonić chorego do wizyty u lekarza. Dotyczy to zwłaszcza zawrotów głowy występujących nagle, którym towarzyszą wymieniane powyżej objawy: nudności, wymioty, zaburzenia chodu i widzenia.

Przyczyny zawrotów głowy
Zawroty głowy często związane są z uszkodzeniem mózgu - a właściwie jego najistotniejszej struktury - pnia mózgu. W takim przypadku zawrotom towarzyszą najczęściej zaburzenia widzenia (widzenie podwójne), oczopląs (poziome lub pionowe ruchy gałek ocznych) zaburzenia chodu oraz niekiedy niewyraźna mowa. Często obecne są nudności i wymioty.

W przypadku uszkodzenia móżdżku (struktura Ośrodkowe Układu Nerwowego odpowiedzialna za koordynację ruchową) może wystąpić dodatkowo drżenie kończyn oraz niemożność wykonywania ruchów celowych (tzn. dyzmetria - chory nie trafia palcem w nos).