Gdy marzysz o tym, by być mamą
Statystyki mówią, że Polki rodzą coraz mniej dzieci i zostają mamami w starszym wieku, niż miało to miejsce jeszcze 10 lat temu. Nie oznacza to jednak, że macierzyństwo nas nie interesuje. Po prostu, chcąc swoim dzieciom zapewnić jak najlepsze warunki, w bardzo młodym wieku stawiamy raczej na zdobywanie wykształcenia i doświadczeń zawodowych. Nieodwołalnie jednak w życiu większości z nas nadchodzi moment, gdy stwierdzamy: „Tak, bardzo chcę mieć dziecko”.
Pokochajcie zdrowy styl życia *Już w chwili, gdy zaczyna wam w głowach świtać myśl o zostaniu rodzicami, powinniście zacząć zdrowo żyć. Co oznacza to w praktyce?
- *Papierosy? Absolutnie zakazane. Rzucić palenie powinna zarówno potencjalna mama (jej organizm musi mieć czas na odtrucie), jak i tata. Udowodniono, że nikotyna fatalnie wpływa na stan plemników.
- Diety odchudzające? Do widzenia! Ubytek tkanki tłuszczowej pociąga za sobą spadek estrogenów, czyli hormonów m.in. sterujących kobiecą płodnością. Kobieta planująca ciążę powinna bardzo dobrze się odżywiać, zaopatrując organizm w składniki niezbędne dla prawidłowego rozwoju dziecka.
- Alkohol i kawa? Tak, ale umiarkowanie. Lampka wina, piwo czy jedna mała czarna na pewno nie powinny zaszkodzić.
- Spacery? Koniecznie! Przynajmniej pół godziny dziennie. Dotleniony organizm przyszłej mamy i taty to także inwestycja w zdrowie upragnionego potomka.
- Wizyta u dentysty? Obowiązkowa! Przed ciążą wszystkie zęby powinny być wyleczone. Pozwoli to uniknąć stanów zapalnych oraz pomoże zębom zdrowo przetrwać okres ciąży i karmienia, który jest dla nich ciężkim czasem (ryzyko odwapnienia).
Do lekarza marsz! *Rozpoczęcie starań o dziecko to świetny moment, by całościowo skontrolować stan swojego zdrowia. Konieczne jest wykonanie podstawowych ogólnych badań, takich jak *analiza moczu, morfologia, poziom cukru i cholesterolu (lekarz może też zlecić RTG klatki piersiowej). Nie zwlekaj z wizytą u ginekologa, który cię zbada, zrobi cytologię, a także zleci badanie na toksoplazmozę (niebezpieczną dla płodu chorobę przenoszoną przez koty), czynnik WR i ewentualnie przeciwciała wirusa HIV.
Wszystkie te badania, o ile korzystasz z państwowej służby zdrowia (NFZ), powinny być wykonane bezpłatnie!
Po obejrzeniu wyników badań lekarz stwierdzi, czy stan twojego zdrowia pozwala na rozpoczęcie starań o dziecko, ewentualnie także zadecyduje, czy powinnaś brać jakieś leki czy preparaty, np. witaminowe lub uzupełniające poziom mikroelementów. Zwykle kobietom już przed zajściem w ciążę zaleca się przyjmowanie kwasu foliowego, który zapobiega uszkodzeniom układu nerwowego dziecka. Zaleceń lekarza bezwzględnie przestrzegaj! W tym czasie nie próbuj też leczyć się na własną rękę.
Coraz częściej lekarze kobietom chcącym zajść w ciążę proponują poddanie się szczepieniom na różyczkę (o ile wcześniej na nią nie chorowały), wirusowe zapalenie wątroby (żółtaczkę) typu A i B i grypę. Nie broń się przed nimi – każde zachorowanie to zwiększone ryzyko dla dziecka. Np. różyczka przebyta w pierwszych miesiącach ciąży może spowodować ciężkie uszkodzenie płodu – ślepotę, głuchotę, zaburzenia neurologiczne.
Czas na działanie *Już wiecie, że jesteście zdrowi, pora więc zacząć starania. Dni najbardziej płodne wypadają w połowie cyklu (1. dzień to ten, w którym pojawiła się ostatnia miesiączka). *Okres płodny trwa od 12. do 16. dnia cyklu. Możesz też zrobić domowy test owulacyjny (kupisz w aptece) i ustalić dokładny czas jajeczkowania. Przed dniem planowanego współżycia warto zachować kilkudniową abstynencję seksualną (mężczyzna będzie miał więcej zdrowych plemników w nasieniu).
Nie liczcie na to, że uda wam się już w pierwszym miesiącu. Statystyki mówią, że ponad połowa par musi czekać dłużej. Nie zniechęcajcie się i próbujcie dalej. O problemach z płodnością można zacząć mówić dopiero po roku współżycia 3–4 razy w tygodniu, bez stosowania zabezpieczeń.
Aleksandra Barcikowska
