Historia irokeza
Irokez uważany jest za awangardową fryzurę, która kojarzona jest zwłaszcza z punkiem i rockiem. Cieszy się ona coraz większą popularnością i coraz częściej wykonuje się jej elegancką wersję na wieczorne spotkania ze znajomymi, czy choćby do pracy. Ta nietypowa stylizacja podkreśla kreatywność i dynamizm.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Irokez – co to takiego?
Irokez jest fryzurą, która powstała i została rozpowszechniona w brytyjskiej kulturze punkowej w latach 80. XX wieku. Uczesanie tworzą włosy zaczesane do góry i tworzące wąski pasek od czoła do karku. Boki najczęściej się goli lub bardzo krótko strzyże. Długość włosów w irokezie jest zróżnicowana.
Podstawowymi atrybutami posiadacza irokeza są żel i lakier, przy użyciu których dłuższe pasma układane są ku górze. Odważniejszą wersją irokeza są rozjaśnione włosy lub w nietypowej koloryzacji. Irokeza lubią nosić osoby bojowe i pewne siebie, które chcą się wyróżniać. Zadziorną stylizację można złagodzić decydując się na delikatny makijaż i szminkę.
Skąd się wziął irokez?
Jednym z wcześniejszych źródeł irokeza jest filcowy artefakt z Pazyryku (Rosja)
300 lat p.n.e., który przedstawia konnego jeźdźca o charakterystycznej fryzurze. Ma wygoloną po bokach głowę z postawionymi na sztorc na środku włosami. Podobne uczesanie można dopatrzyć u Kozaków z XVI wieku. Często nazywano ich rozbójnikami.
Korzeni irokeza należy dopatrywać się także w plemieniu Indian o nazwie Irokez. Podczas II wojny światowej członkowie oddziału 101 Dywizji Powietrznodesantowej malowali twarz i również układali włosy na irokeza. Fryzura miała między innymi wywołać strach u przeciwnika.
Obecne czasy to, można powiedzieć, renesans irokeza w nowym wydaniu. Dawniej boki głowy golono. Dzisiaj wystarczy gładko je zaczesać i starannie wystylizować górne, środkowe pasmo przy użyciu pianek i żelu. W latach 70. popularną metodą układania irokeza było połączenie wody i dużej ilości cukru. Niektórzy stawiali włosy na glinę lub miód.
W latach 70. i 80. powstało wiele wersji irokeza:
- Liberty spikes, który charakteryzował się kilkoma pasmami włosów oddzielnie uformowanymi w ostry szpic;
- Deathhawk, który wyróżniał się bardzo mocnym tapirowaniem środkowego pasma włosów;
- Frohawk to afro-amerykańska wersja irokeza;
- Chelsea hawk to damska wersja irokeza, która charakteryzowała się wygolonymi bokami i tyłem oraz pozostawionymi pasmami z przodu, najczęściej były to fryzury kolorowe;
- Irokezy z dredów – popularne pod koniec lat 80.;
- Lazy hawk, czyli tak zwane „leniwe irokezy”, które nie tworzyły szpiców, lecz luźno opadały na twarz;
- Fauxhawk to współczesna wersja irokeza, która nie wymaga golenia boków. Wystarczy je gładko i starannie zaczesać.
Jak samodzielnie wykonać irokeza?
Do wykonania irokeza będzie potrzebna szczotka, suszarka i kosmetyki do stylizacji. Przed przystąpieniem do modelowania, należy umyć włosy, lekko podsuszyć wgniatając w nie piankę.
- Irokez na krótkich włosach – wydzielamy środkowe pasmo, które związujemy gumkami lub podpinamy spinkami. Boczne pasma wygładzamy, ponieważ muszą ściśle przylegać do skóry. Następnie środkową część unosimy i formujemy irokez przy użyciu szczotki. Włosy należy zaczesać do tyłu i natapirować u nasady.
- Irokez na średnich włosach – środkowe pasmo wydzielamy i związujemy, a boczne kosmyki przypinamy wsuwkami, dodatkowo przygładzając je pastą matującą. Pozostałą środkową część trzeba natapirować u nasady i utrwalić lakierem.
- Irokez na długich włosach – środkowe włosy należy oddzielić i związać, natomiast boczne pasma trzeba przypiąć. Z wydzielonych kosmyków można zapleść warkocz dobierany. Powinien on przechodzić przez całą głowę, tworząc irokez. Aby osiągnąć jak najlepszy efekt, pasma powinny być dobierane od spodu. Boki należy wygładzić grzebieniem i podpiąć wsuwkami pod warkocz.
Irokez na krótkich włosach
Irokez na włosach półdługich
Irokez w połączeniu z kucykiem
Irokez na włosach długich
