Jak pozbyć się świerzbu?

Świerzb to wciąż choroba wstydliwa. Kojarzy nam się ze złymi warunkami sanitarnymi i brakiem higieny. Jest w tym trochę prawdy, ponieważ w brudzie i bałaganie świerzb ma doskonałe pole do rozwoju. Jednak w rzeczywistości pasożytem może zarazić się każdy, nawet jeżeli bardzo dba o czystość swojego miejsca zamieszkania. Jak go zdiagnozować i co zrobić, kiedy już się zaraziliśmy?

Teresa myślała, że cierpi na alergię. W okolicach pleców i nadgarstków pojawiły się czerwone krostki, które bardzo swędziały. Lekarz potwierdził diagnozę, jednak maści i leki antyhistaminowe nie przynosiły żadnej poprawy. Wręcz przeciwnie, świąd ciągle się nasilał. Okazało się, że to nie alergia, a właśnie świerzb. Teresa najprawdopodobniej zaraziła się na basenie.

Na świerzb choruje około 300 milionów ludzi na świecie. Jak rozwija się to schorzenie? Świerzbowiec jest bardzo mały, nie widać go gołym okiem. Drąży kanały w warstwie rogowej naskórka. Samica składa 2-3 jaja o długości ok. 0,3 mm. Wylęgają się z nich larwy, a następnie w ciągu trzech tygodni przekształcają się w dorosłe osobniki.

Właśnie dlatego tak trudno zdiagnozować świąd. Ponieważ objawy pojawiają się dopiero po trzech tygodniach, rzadko kojarzymy je z konkretnym wydarzeniem, w trakcie którego mogliśmy się zarazić. Jesteśmy skłonni podejrzewać raczej alergię czy wysypkę.

Świerzbem można zarazić się głównie przez kontakt fizyczny. Czasami jednak do zarażenia dochodzi za pośrednictwem przedmiotów, np. pościeli czy ręczników.

Najczęstszym umiejscowieniem świerzbu są palce u rąk, zgięcia i fałdy skóry, pępek i sutki. Zdarzają się ogniska zapalne w okolicach narządów płciowych lub pośladków. Zwykle dochodzi w tych miejscach do powstania wysypki grudkowo-pęcherzykowej.

Świerzb uaktywnia się głównie w nocy i wtedy chory ma największą potrzebę drapania się. Powinien się jednak w miarę możliwości powstrzymać, bowiem na skutek drapania larwy roznoszą się na coraz większą powierzchnię ciała.

Jak wygrać ze świerzbem? Przede wszystkim leczenie należy podjąć jak najszybciej, czyli tuż po pojawieniu się pierwszych oznak. Naszą uwagę powinien zwrócić przede wszystkim dokuczliwy świąd skóry, który dokucza także innym domownikom.

Lekarz prawdopodobnie zaleci smarowanie całego ciała preparatami z permetryną. Mogą występować w postaci żelu, maści, nalewek. Aby złagodzić swędzenie, stosuje się kalaminę albo leki przeciwhistaminowe.

Możesz również spróbować naturalnych sposobów. Do kąpieli dolewaj olejki herbaciane, lawendowe lub cynamonowe. Na zainfekowane miejsca przykładaj okłady z octu.

(sr/mtr), kobieta.wp.pl

* Jak rozpoznać symptomy nowotworu ginekologicznego?*

* Superprodukty czy super lipa?*

* Przygotuj strategię na karnawał*

Dziennik zdrowia 2014